Уртак язмыш. Зугра Кутлугильдина
бар,
Мырлап кына, җырлап кына көн иткәннәр.
Хуҗаларын тәне белән җылытканнар,
Кыерсытсаң – тырнакларын күрсәткәннәр.
Балык кебек өнсез-тынсыз хатыннар бар,
Гомер буе тып-тын гына яшәгәннәр.
Алтынмы ул, шомамы ул, ялтырмы ул –
Авыз ачып, сүзне читкә чәчмәгәннәр.
Елан төсле боргаланган хатыннар бар,
Кысып алган, богау булып муенына.
Әй ысылдый, теле белән иркәли дә,
Тик эчендә – агу, суык куены да.
Хатын-кызлар әнә шундый төрле-төрле,
Йә кояшлы, йә яңгырлы һәрбер көне.
Булмышлары якын түгел мизгелләрме –
Суык язмы, әллә инде елак көзме?
Ир-егетләр кулларында, куенында —
Хатын-кызның очышы, аймылышлары.
Җир белән күк, су белән ут, кара һәм ак —
Ике затның үзе язган язмышлары.
Җан белән тән ярашканда
Үз җаны белән ярашып
Яшәгәннәр күп микән?
Җанга канәгать әйберләр
Тәне өчен чүп икән.
Үз җаны белән килешеп
Яшәгәннәр бар микән?
Җаны риза булган киңлек
Тәне өчен тар икән.
Җан белән тән әнә шулай
Алыша да талаша.
Әйтерсең кеше гомере –
Тоташтан бер тамаша.
Җан белән тән ярашканда,
Камил булыр кешеләр.
Дөньялыктан ризадыр ул
Тик фәрештә ишеләр.
Тынлыкларны тыңлый белсәң…
Тынлыкны тыңлыйм әле мин,
Тавышланмагыз, зинһар!
Шау-шу белән үтеп бара
Көннәрем, айлар, еллар.
Тавышланмагызчы, берүк,
Йөрәккә колак салам.
Күңелемнең төпкелләрен,
Уемны тыңлап алам.
Кояшны ишетәсезме? –
Ул көлә дә, елый да.
Ә җилләрне тыңлагызчы —
Сызгыра да, җырлый да.
Җирнең ыңгырашканнарын
Кемнәр ишетә икән?
Җир язмышын, иңгә салып,
Кемнәр иш итә икән?
Агар сулар нәрсә сөйли?
Балык телен кем белә?
Болыт, яңгыр яудырганда,
Җиргә ни дип су сибә?
Тирә-ягым тып-тын, гүя
Бар дөнья тынып калган.
Шартлап торган бу тынлыклар
Йөрәгемә шом салган.
Шау-шусыз да бу дөньялар
Гөрләп тора икән лә.
Тынлыкларны тыңлый белсәң,
Анда – бүген, үткән дә.
Мең тавышлы бу тормышлар
Ул синең йөрәгеңдә.
Уйлы, гамьле бул,
Мәңгегә
Ятканчы җиргенәңә.
Ирләр елаганда
Күз яшегез тыймагызчы, ирләр,
Сабырсызлык түгел бу елау.
Дөнья иңгә салган язмышларның
Чарасызлыкларын ул аңлау.
Өлешеңә төшкән өметсезлек
Җанга ташлар булып өелә.
Болай да бит ир-ат сиздермичә
Ялгыз гына шулай көенә.
Ирләр елаганда оялтмагыз,
Юатмагыз вакыт җитмичә.
Күкләр күкрәр, җирләр тетрәр,