Уртак язмыш. Зугра Кутлугильдина
куркудан.
Артык үсү сезгә ярамый дип,
Аларны еш тунап торалар.
Яфраклары үсеп килгән мәлдә
Солдат башын гүя кыралар.
…Калыплардан чыгып яшәгәндә,
Кешеләр дә шулай тунала.
Гадәтенчә гомер итүчеләр
Иң уңайлы диеп санала.
Уңайлылар кулайлашып кына,
Мәшәкатьсез генә көн итә.
Тар киртәдән читкә ыргылучы
Сазлык урынын да гөл итә.
Үзсүзлеләр, кыю фикерлеләр
Бик еш кына тукмак алалар.
Башбаштаклык диеп чаялыгын,
Хөкемдарлар селтәп салалар.
Тик кыюлар гына әсир төшми,
Кул күтәрми нинди хәлдә дә.
Нәкъ шундыйлар булган өчен дә бит
Алга таба тормыш әйләнә.
Дога
Ишек башыгызда дога тора
Бәла-казалардан якларга.
Яман сүздән, каргыш-рәнҗешләрдән,
Нахаклардан сезне сакларга.
Тик ул дога саклар микән сине,
Күңел догаларың булмаса.
Тирә-ягың, өең балкытучы
Эчке дөньяң нурдан тулмаса.
Догалы өй, – дагалы ат кебек,
Тайгак юлдан саклар бер чара.
Өй хуҗасы – сыбайлысы[6] кем дә,
Нинди сукмаклардан ул чаба?
Кылган гамәлләрең изгедәнме,
Уй-эшләрең нинди нияттән,
Яхшылыкны, хәтта ялганны да
Башкарасың нинди теләктән?
Шул эшләрең – яшәү бәһаләрең,
Ни кылсаң да кайтыр үзеңә.
Ә догалар изгелекләр бирер,
Иман нуры булса йөзеңдә.
Хамелеон
Һәр заманда була шундый затлар –
Үз файдасын гына караган.
Моңа кеше үзе өйрәнәме,
Биреләме әллә анадан?
Кат-кат битлек каплап ул йөзенә,
Әй кылана артист шикелле.
Кешесенә, урынына карап,
Бермәл юха, бермәл сөйкемле.
Кирәк икән, телсез кала белә,
Саңгырау да сукыр була ул.
Йә кайвакыт мескен була ала,
Дәрәҗәле булып куя ул.
Кеше такмагына бии торгач,
Онытылып бетә үз көе.
Ялгыз калгач, берәү күрмәгәндә,
Табышмактай бага үз йөзе.
Кеше өлешенә кул сузмагыз
Кешегә дигән бәхеткә
Сузмагыз кулыгызны.
Ул барыбер бермәл килеп
Кисәр бит юлыгызны.
Кеше өлешенә тиеп,
Бардан мәхрүм калмагыз.
Җаныгызны көнчеллекнең
Ялкынына салмагыз.
Бу дөньяда һәр кешегә
Бертигез язмыш язган:
Сабырлар барын алган да,
Комсызлар юлдан язган.
Ә халык күрмәде уңышны
Кемнәрдер кемнедер этеп,
Кемнәрдер кемгәдер төртеп,
Кемнәрдер озак ел көтеп,
Ирешәләр уңышларга.
Кемнәрдер кемдәндер алып,
Кемнәрдер кемгәдер салып,
Кемнәрдер кемнедер танып,
Өләшәләр уңышларны.
Кемнәрдер кемгәдер бурычлы,
Кемнәрдер
Сыбайлы – җайдак.