Мин – табылдыклар өстәле / Я – стол находок. Рахим Гарай

      Тик алары бик тиз һәлак булдылар —

      Утта янып, суда батып үлделәр.

      Шунда гына бик күбәүләр бу җирдә

      Бөек дуслык бар икәнен белделәр.

      Көтмим

      Кеше түземле дә…

      Түземлегем җитеп, һаман көттем —

      Сабый чакта көттем җылы аш,

      Егет чакта олы сөю көттем,

      Бер шәп малай көттем, ир булгач.

      Кая барсам, шунда көттерделәр:

      Иген чәчсәм – яңгыр көттерде,

      Акча алсам – кассир көттерде,

      Юлга чыксам – такси көттерде.

      Җылы сүзләр бик көттереп килде,

      Көтеп алдым якын дусларны,

      Ачу килсә көттем бер зилзилә,

      Бик лаеклы көттем дошманны.

      Булды вакыт, ялган бик тиз килде,

      Ә дөреслек озак көттерде.

      Берәү, хәтта олы бәхетне дә

      Егерме ел гына көт, диде,

      Һаман көттем, ләкин эндәшмәдем,

      Дәшәр өчен, вакыт көттем мин.

      Вакыт җитеп, түземлегем беткәч,

      Киләчәккә үзем киттем мин.

      Хәзер мине беркем көттералмый,

      Көтүләрдән туйды заман да.

      Мин бәхетне хәләл көчем белән

      Карар кылдым үзем табарга.

      Ике ашкыну

      Ерак-еракларга

      Малай:

      – Хыялым булып,

      Болытлар оча,

      Җилләр дә оча,

      Кошлар да оча

      Сихри якларга.

      Шулар шикелле

      Очар идем лә

      Мин шул якларга,

      Ерак-еракларга!..