Сайланма әсәрләр. 4 т. / Избранные произведения. Том 4. Нурислам Хасанов
Өч йөз дә илле мең.
Әскәров. Бүгенге көндә күпме финансланган?
Фәнзия. Ике йөз дә биш мең.
Әскәров. Сез ничек, сопряжениядә барасызмы?
Фәнзия (сопряжения сүзен аңламаудан каушап). Әйе… Безнең типография чыгымнары күп, шуңа кыен. Газетаны шәһәр типографиясендә бастыру кыйммәткә төшә.
Әскәров. Бу хәлдән чыгу мөмкинлеге бармы?
Фәнзия. Компьютерлар, җиһазлар алсак булыр иде.
Әскәров. Ә нигә алмыйсыз? Бездән сезгә зур акчалар бирелде. (Фәнзия башын ия, карашын читкә ала.) Узган ел гына без сезгә ике миллион тугыз йөз мең сум акча бирдек. Аңарчы да биргән идек. Моның кадәр акчаны министрлыкның бер генә районга да биргәне юк. Һәм моны бер генә министрлык та бирә алмый. Ә нигә ул акчаларны редакторыгыз белән бергәләп юлламыйсыз? (Фәнзия дәшми.)
Нәфис. Ул акчаларны безгә бирмәделәр.
Әскәров. Ни өчен бирмәделәр?
Нәфис. Акчалар редакция счётына кермәде. Райфинга кайтты һәм икенче көнне үк район кредитын капларга «Ак Барс» банкына китте…
Әскәров. Анысын белмим…
Нәфис (үзалдына). Беләсез… Белергә генә теләмисез…
Әскәров (ачу белән). Син ни өчен редактор? Әгәр дә редактор икән, син аның артыннан йөрергә тиеш… Редактор моны сессиягә куярга тиеш.
Нәфис. Тиеш нәрсәләр күп инде ул, Сәет Әскәрович…
Әскәров. Шуның хәтле акчалар керсен дә… Әгәр дә сез көн узсынга кул кушырып утырсагыз, беркем дә бирмәячәк.
Нәфис. Ул алдан ук шулай килешенгән инде…
Әскәров. Алай түгел… Гафу ит, мин монда әрепләшергә дип килмәдем… (Корреспондент Факилгә.) Сезнең исемегез ничек?
Факил. Факил.
Әскәров. Сездә җыелышлар буламы? Летучкалар? Дөресен әйтегез.
Факил. Була…
Әскәров. Сез редакция эше турында нинди фикердә? Сезгә мондагы атмосфера ошыймы?
Факил (башын аска ия төшеп). Аның объектив сәбәпләре бар инде… Компьютерлар булмау, сиксән чакрымга калага барып газета чыгару мәшәкатьләре. Анда ике көн вакыт югалтасың, оперативлык кими…
Әскәров. Компьютер үзе язмый бит. Әллә пассивлык та бармы? Һәм башка нәрсәләр?.. (Факил эндәшми. Ул эндәшмәгәч, Нәфискә мөрәҗәгать итә.) Йә, сөйлә үзең!..
Нәфис. Нәрсә сөйлим? Әйтәсен әйттем шикелле. Газета вакытында чыкмый, дигән сүз дөрес түгел.
Сибгатуллин (гаҗәпсенеп). Газета районга вакытында кайтмый бит инде…
Нәфис. Акча күчерелмәгәч ничек кайтсын ул? Акчасыз товар бирәләрме? (Министрга.) Менә сез, Сәет Әскәрович, акчаларны типография өчен ике тапкыр бирдек, дидегез. Ул акчалар безгә килмәде. Акчаларның җилгә очуын белә торып, мин хәзер башлык белән сугышырга тиешме? Мин кем аның каршында? Гади бер кеше. Болай да тырнак астыннан кер эзлиләр, Байтирәктән ничек куарга белмиләр… Минемчә, сезнең монда, безнең редакциягә килүегез дә «башлык»ка булышуга, ягъни мине матур гына эштән азат итүгә корылган…
Әскәров. Юк. Минем үз фикерем бар. Минем өчен газета – көзге. Миңа Нәфис бик яхшы эшли, дип әйтсәләр дә, газета алама чыга икән, мин турысын әйтәчәкмен.
Нәфис.