Сайланма әсәрләр. 4 т. / Избранные произведения. Том 4. Нурислам Хасанов
эшләвеңне теләмибез. Аңлыйсыңмы шуны?
Нәфис. Юк, аңламыйм. Ни өчен мин эшләмәскә тиеш?
Сибгатуллин. Сәбәпләре бик күп…
Нәфис. Юк, мин яңа башлыкка, Динар Хамаевичка ошамаган өчен генәме? Моңарчы яраган, хәзер юкмы?
Сибгатуллин (басыла төшеп). Алай түгел.
Нәфис. Алайса, кем? Нинди сәбәп?
Сибгатуллин. Әхлаксызлык бит инде…
Нәфис. Әхлаксыз? Нәрсә, мин берәрсен көчләгәнме, исереп аунап йөргәнме яки урлаганмы?
Сибгатуллин. Синең эшеңне прокуратура карады.
Нәфис. Әйе. Динар Хамаевичның «гаебен табыгыз!..» дип махсус кушуы буенча. Шуннан нинди гаеп тапкан?
Сибгатуллин (телефон шалтырый, трубканы алып). Сибгатуллин тыңлый. Ә-ә. Сәлам, сәлам. Да. Да. Сарык ите? Шашлыкка кирәк булачак. Иртәгә. Тәк, иртәгә иртә белән шалтыратам. Сөйләштек… (Трубканы куя, тынычлана төшеп.) Нәфис абый! Мин сине яхшы аңлыйм, Динар Хамаевич та хаклы түгел инде. Миңа сине бер атна эчендә эшеңнән азат итәргә кирәк. (Пауза. Фикерен үзгәртә.) Юк, ул аны эштән чыгар дип әйтмәде. Барып кайт Казанга матбугат министры янына, ди. Ачыкла хәлне, ди. Мин, дөресен әйткәндә, бардым, Сәет Әскәровичка. Мин турысын әйтәм.
Нәфис. Шуннан, шуннан…
Сибгатуллин. Он будет сейчас скрываться. Знаешь почему? Чөнки без хаклы түгел, газета редакторы урынына әле кандидат юк. Шулай бит инде? Ә бөтенесен матбугат министрына сылтыйлар… Сәет Әскәрович эштә юк. Мин кердем приёмныйга. Миңа әйттеләр: «Ул сайлаулар буенча йөри, көтмәгез», – дип. Анда кем утыра әле, урынбасары?
Нәфис. Зариповмы?
Сибгатуллин. Әйе, Зарипов. Ул авырый икән. Анда кадрлар бүлегеннән Кирам гына калган…
Нәфис. Шуннан, шуннан?
Сибгатуллин (уеннан кире кайтып). Ну, Нәфис абый, син үзеңне үзең мучить итәсең. Нәрсәгә сиңа редакторлык эше? Син бу эштән кит тә яз!.. Байтирәк районы тарихы турында, бөтенесе турында. Абагалылар чыгарганнар бит «Абага йолдызлыгы» китабын. Без дә табарбыз спонсорларны, нитербез…
Нәфис (тозак хәйләсен аңлап). Акча белән булышырбыз, дисез инде?
Сибгатуллин. Әйе, журналистика белән шөгыльлән, эшлә. Нәрсәгә шәһәр белән ике арада чабып йөрисең?
Нәфис. Редакторлыкка кемне куясыз соң? Бармы кешегез?
Сибгатуллин. Анысы синең эшең түгел, куярлар…
Нәфис (серле елмаеп). Мин киткәч, районга газета кайта башлыймы инде?
Сибгатуллин. Менә күрерсең, кайтыр…
Нәфис. Димәк, кайтачак. Ә хәзер чыккан газеталар өчен акча күчермисез инде? (Пауза. Сибгатуллин дәшми.) Фаил Минһаҗевич! Минем әле чираттагы ялга чыгасым бар бит…
Сибгатуллин (акаеп). Әле син эштән китәргә дип гариза язмыйсыңмыни? Безне тагын мучить итәсеңме?
Нәфис. Сезне берәү дә мучить итми, сез үзегез теләсә нинди коткыга бирелеп котырынасыз… Әйтерсең каракның бүрегенә ут капкан. Сезне шул нәрсә борчый булыр. Дальше от глаз!.. Ничек кенә булмасын, мин беркемнең дә юлына аркылы төшкәнем юк. Юкка эзәрлеклисез мине… (Китәргә кузгала.)
Сибгатуллин. Сез эштән китмәсәгез, редакция эшен, вашу деятельность будем обсуждать персонально на районном Совете депутатов.
Нәфис. Ихтыярыгыз… (Китә.)
Сибгатуллин