Zachowaj swoją wizję. Pavel Artemiev
Zaproponował również kompensację niedostatecznej pracy soczewki soczewkami zewnętrznymi – soczewką dwuwklęsłą «minus» dla krótkowzrocznych i soczewką dwuwypukłą «plus» dla dalekowzroczności. W ten sposób okulary wkroczyły w nasze życie.
Amerykański okulista profesor William Horatio Bates (1860—1931) znacząco uzupełnił rozwój Helmholtza. W przeciwieństwie do większości lekarzy wypowiedział wojnę okularom, wyjaśniając, że większość osób noszących okulary potrzebuje co roku okularów z mocniejszymi soczewkami. Próbował też udowodnić, że główną rolę w ogniskowaniu widzialnych obrazów odgrywa nie soczewka, ale sama gałka oczna. Oznacza to, że proces akomodacji (skupiania oka na ostrości) jest kontrolowany przez sześć mięśni okoruchowych. I to naruszenie pracy tych mięśni pociąga za sobą zaburzenia widzenia: krótkowzroczność, nadwzroczność, zez i astygmatyzm. Jako główny argument William Bates przytoczył fakt, że okulary nie pozwalają na pracę mięśni oka. Cóż, co nie działa, szybko zanika.
W związku z tym Bates zaproponował rezygnację z wydanych okularów, zastępując je słabszymi. A co najważniejsze, zasugerował stosowanie specjalnych ćwiczeń normalizujących pracę mięśni okoruchowych. Oprócz przywracania wzroku, według Batesa, zapobiega to również tak niebezpiecznym chorobom, jak jaskra, zaćma, dystrofia siatkówki, których przyczynę należy uznać za przekrwienie oczu. W ten sposób poprawia się nie tylko wzrok, ale także przedłuża się młodość oczu.
Z biegiem czasu Bates zyskał znaczną liczbę uczniów i naśladowców, chociaż oficjalna okulistyka nie spieszy się z przyjęciem jego metod. Jedną z przyczyn takiej postawy można nazwać faktem, że medycyna została początkowo przekształcona w sektor usługowy – a usługi są bardzo dobrze płatne. Okulary, soczewki, operacje oczu – to wszystko już dawno stało się znaczącym segmentem dzisiejszego rynku. Drugim powodem jest nasze lenistwo. W rzeczywistości znacznie łatwiej jest poddać się łasce lekarzy, niż podjąć pewne wysiłki w celu przywrócenia własnego zdrowia. I tutaj wybór jest już wyłącznie indywidualny: nie ma ochoty pracować nad sobą, otwórz portfel szerzej. Jeśli jest zrozumienie problemu i należyta determinacja, miej trochę cierpliwości – i do dzieła!
4. Od czego zaczynamy?
Właściwie od czego najlepiej zacząć? Natychmiast przewrócić oczami i spojrzeć na świece? Nie spiesz się. Jeśli chcesz maksymalnych rezultatów, zacznij od bardziej odległych podejść. W pośpiechu czytelnicy ryzykują, że przegapią znaczną liczbę ważnych punktów.
Jak wspomniano powyżej, widzenie tak naprawdę w dużej mierze zależy od pracy mięśni oka, ale! W takim samym stopniu widzenie zależy od elastyczności i czystości soczewki, od stanu siatkówki, od zdrowia naszego kręgosłupa, od ogólnego napięcia, w jakim przebywa mózg. Często przyczyna złego widzenia tkwi właśnie w tych czynnikach, a jeśli już zdecydowałeś się przywrócić wzrok, warto spojrzeć na problem z szerszej perspektywy.
Na przykład przemieszczenie kręgów w odcinku szyjnym i piersiowym może poważnie zakłócić dopływ krwi do mózgu lub spowodować naruszenie pnia nerwowego. Rezultatem może być wszystko – i ból w niektórych częściach ciała, i spadki ciśnienia krwi, i upośledzony dopływ krwi do mózgu, i same problemy ze wzrokiem. W takim przypadku ćwiczenia hojnie oferowane w Internecie mogą okazać się nieskuteczne lub w ogóle nie dać żadnego rezultatu. W rezultacie, po doświadczeniu rozczarowania, osoba przestaje próbować leczyć i ponownie zwraca się do zwykłych środków, a mianowicie okularów i soczewek.
Ponadto, zdaniem wielu okulistów, proces upośledzenia wzroku najczęściej wiąże się nie z jedną przyczyną, ale z całą ich listą. Nie komplikuj zbytnio rzeczy prostych, ale nie upraszczaj zbytnio skomplikowanych. Dlatego, jeśli pojawiają się problemy ze wzrokiem i jest determinacja, aby poprawić sytuację, warto przeprowadzić kompetentną analizę aktualnej sytuacji. Najlepiej, jeśli porady udziela praktykujący okulista (nie handlarz soczewkami i okularami, ale naprawdę doświadczony lekarz). Jeśli nie spotkałeś takiego specjalisty, zacznij pomagać sobie – ale ostrożnie i na odległość. Mam na myśli ogólną sprawność fizyczną, w tym spacery, bieganie, pływanie, gimnastykę, jogę, masaż lub automasaż, zabiegi termiczne i tak dalej. Często samo to daje długo oczekiwany rezultat. Oprócz ogólnego wzmocnienia organizmu i zwiększenia odporności, poprawisz swój wzrok. Dlaczego? Tak, ponieważ wyeliminować przyczynę, która wpłynęła na pogorszenie widzenia. W każdym razie taki środek nigdy nie będzie zbędny. I dopiero wtedy możesz dodać te bardzo specjalne ćwiczenia, które omówimy poniżej.
Teraz pokrótce wymienię najprostsze i najskuteczniejsze rzeczy, od których warto byłoby rozpocząć leczenie oczu.
1. Zacznij od monitorowania snu. Czy ilość snu jest wystarczająca, aby w pełni odpocząć oczy? Jeśli mówimy o krótkim śnie (4-5-6 godzin), jeśli śpisz z przerwami w ciągu dnia, powinieneś pomyśleć o tym, jak zapewnić sobie odpowiedni tryb snu. Zaleca się spać 8—9 godzin iw ciemności. Wielu lekarzy zaleca stosowanie ciasnego bandaża na oczy, ponieważ nawet przez zamknięte powieki światło poranne lub dzienne przenika bez problemu, budząc aparat oka. Jeśli nie ma całkowitego zmierzchu, spada produkcja melatoniny, najważniejszego hormonu odpowiedzialnego za dziesiątki funkcji fizjologicznych, takich jak regulacja metabolizmu tłuszczów, normalizacja ciśnienia, przeciwdziałanie stresowi i tak dalej. Melatonina ma znaczący wpływ na jakość snu. Dlatego, jeśli śpisz w świetle (nawet jeśli nie najjaśniejszym), twój sen będzie złej jakości, a twoje oczy (twój mózg, ciało i układ nerwowy) nie będą w pełni odpoczywać.
2. Wprowadź aktywność fizyczną do swojego życia. Rada nie jest nowa, ale nadal aktualna. Nawet współczesne pokolenie, pozornie wiedzące wszystko i wszystkich, często cierpi na ten sam brak aktywności fizycznej. Tymczasem prawda jest prosta: nasze ciało, składające się ze stawów, kości, mięśni i naczyń krwionośnych, zostało stworzone przez naturę bynajmniej nie do siedzenia i leżenia. Nic dziwnego, że mówią, że ruch to życie. Pozbawiając się możliwości poruszania się, wyłączasz jedną z najważniejszych funkcji życiowych. Czym grozi? Stagnacja, wielokrotne niewydolność niektórych narządów, spadek odporności, rozwój wszelkiego rodzaju chorób. Jedno nieszczęście pociąga za sobą drugie, a człowiek, nie zauważając tego, doprowadza się do stanu nieważności. A jeśli będąc zdrowym, nie poruszył się z powodu swojego lenistwa, to zmieniwszy się w chorego, naprawdę traci zdolność poruszania się. Podręcznikowym przykładem jest rosyjski bohater Iwan Poddubny. Człowiek o niebywałej sile i doskonałym zdrowiu już w podeszłym wieku upadł i złamał nogę. Unieruchomiony przez prawie rok Poddubny nie wychodził z domu, a to wystarczyło, by wykończyć ciało słynnego zapaśnika, doprowadzając do śmierci. Więc wypowiedz wojnę hipodynamii! Zabraniając ciału chodzić, biegać, pływać, prędzej czy później będziesz czekać, aż ciało się na tobie zemści. Straci bowiem nawyk ruchu, gruczoły dokrewne przestaną wytwarzać dziesiątki najważniejszych hormonów, depresja stanie się zjawiskiem powszechnym, a po niej wraz z innymi chorobami przyjdzie demencja. Warto wspomnieć o dodatkowych kilogramach. W rzeczywistości, jeśli lubisz jeść smaczne jedzenie, ciało po prostu desperacko potrzebuje ruchu. Zjedzone kalorie muszą zostać spalone i wydane. Dlatego zamień sen, odpoczynek i przerwy z obowiązkową aktywnością. Spacery po ulicach i parkach, jazda na nartach, pływanie, jogging, sporty na świeżym powietrzu – wybierz to, co lubisz bardziej, a to gwarantuje zwiększenie zasobów witalnych wszystkich twoich narządów – w tym wzroku.
3. Masaż i automasaż. O korzyściach płynących z masażu dodatkowe słowa być może nie są potrzebne. Masaż strefy szyjno-obojczykowej koryguje kręgi, likwiduje uciskane zakończenia nerwowe, pobudza krążenie krwi, a co za tym idzie poprawia dopływ tlenu i składników odżywczych do oczu i całego mózgu. Zwykle stosuje się masaż manualny, jest to najprostsza rzecz jaką