АСАРЛАР (III жилд). Сирожиддин Саййид

АСАРЛАР (III жилд) - Сирожиддин Саййид


Скачать книгу
телефонлар.

      Зирқирайди биқининг –

      Буйракдаги тошингми?

      Телефонлар охири

      Едилар-ку бошингни.

      Маъракангда жам бўлиб

      Ейдилар ҳам ошингни.

      Кейин дўсту ёрларинг

      Йиғлаб бардош, сабрингга,

      Мармартош телефонни

      Ўрнатишар қабрингга.

2006

      ЁТИБЛАР ИЧГАН СУВЛАРИМ

      Ёш чоғларимдан севмишим –

             ётиблар ичган сувларим.4

      Армони йўқ ёзу қишим –

             ётиблар ичган сувларим.

      Ҳовучларимда – тоғу тош,

             ҳовучларимда – ой, қуёш,

      Шундан қуёшдек балқишим,

             ётиблар ичган сувларим.

      Қонимда минг боғбон менинг,

             ичган ота, бобом менинг,

      Аждодларим ҳам кечмишим,

             ётиблар ичган сувларим.

      Мен жон ва тан ўрганмишам,

             Сиздан Ватан ўрганмишам,

      Шаъну шараф ҳам олқишим,

             ётиблар ичган сувларим.

      Кўчатларим боғ бўлгуси,

             кўксим менинг тоғ бўлгуси,

      Фахрим яна оройишим,

             ётиблар ичган сувларим.

      Токи ҳаёт бўлгай ҳаёт,

             шеъру баёт бўлгай ҳаёт,

      Шулдир менинг олий ишим,

             ётиблар ичган сувларим.

      Жонимни минг тўрғай қилиб,

             меҳримни ҳам улғайтириб,

      Пишди менинг дил кишмишим,

             ётиблар ичган сувларим.

      Сиз мен учун – мангу қасам,

             кўнглим келиб бир чайқасам,

      Оламда қолмас ташвишим,

             ётиблар ичган сувларим.

2006

      ИЗҲОР

      Бир тилим ҳандалак, бир тилим ҳилол

      Минг йил кўз ўнгимдан кетмагай ҳаргиз.

      Сен – мангу халқдирсан, ризқ-рўзи ҳалол,

      Мен – сендан тарқаган, кўкарган илдиз.

      Одам Атолардан нишоним дедим,

      Сени бобом дедим, деҳқоним дедим.

      Элин билмаганлар юртин қарғарлар,

      Миннат қилганлар бор берган ош-нонин.

      Кетди боғларингни босган қарғалар,

      Азал булбулларга гўзал ошёним.

      Тўрғайларга ўнғай маконим дедим,

      Сени бағрим дедим, осмоним дедим.

      Амир Темурлардан қолган номус-ор,

      Бир синиқ ғишти ҳам шараф-шон юртим.

      Сен – ўлмас ғурурсан, сўнмас ифтихор,

      Суви ҳам, қуми ҳам зарафшон юртим.

      Асрлар жўш урган дил қоним дедим,

      Туғи абад баланд қўрғоним дедим.

      Сен – ўн бешга тўлган отажонимсан,

      Бешигинг ислари кетмаган ҳали.

      Тожу тахтим менинг, зўр имконимсан,

      Бори тириклигим, умрим сайқали.

      Сени – қошу кўзим, мижгоним дедим,

      Ўз уйимда ўсган султоним дедим.

      Менинг бу дунёда бошқа онам йўқ,

      Онажоним ўзинг – танҳо, ягонам.

      Сен борсан – сўзимнинг бошоқлари тўқ,

      Сен борсан – тинмагай тилдан таронам.

      Сенга садқа бўлсин бу жоним дедим,

      Сени жоним дедим, жаҳоним дедим.

      Халқ бўлиб заминда


Скачать книгу

<p>4</p>

Қаҳҳор бахши ибораси.