АСАРЛАР (II жилд). Сирожиддин Саййид
далаю тузимда куйган.
Ойлар титроғидан тушган япроқлар,
Юлдузлар боғидан кўчган япроқлар,
Нурсиз пайкалларда шуъла ёзмайин,
Тупроққа қоришиб ўчган япроқлар.
Ҳуснин чечакларин чаноқлар юлган,
Сочларин гардида насимлар ўлган,
Сизнинг таровату гул юзингизни
Қуёшлар тушликка тановул қилган.
Ўйласам ўйларим кўксимда куйган,
Сўйласам сўзларим бўғзимда куйган,
Барглардай сўлғину шамлардай озғин,
Қовжираб далаю тузимда куйган.
Балоғат чоғида балоғат кўрмай,
Ўн бешдан уёғи ҳаловат кўрмай,
Заъфарон райҳондай забун ўтдингиз,
Давру давронлардан садоқат кўрмай.
Сабоҳдан саҳрога айланганларим,
Сарғайган сарвларим, гул, савсанларим,
Серташвиш турмушнинг қучоқларидан
Далалар бағрига тайланганларим.
Ўйласам ўйларим кўксимда куйган,
Сўйласам сўзларим бўғзимда куйган.
Барглардай сўлғину шамлардай озғин,
Қовжираб далаю тузимда куйган.
Тун-кун кўксим ичра ёнғину ёнғин,
Йиллардан сўрайдир йиллар сўроғин.
Шомларга шимилган тупроқ йўллардан
Толларим келгайлар толғин ва толғин.
Дийдам дийдиратган дийдорларингиз.
Сўнди малоҳату дилдорлигингиз.
Тунлар пайкалларда ҳорғин юзган ой
Сизнинг зору маҳзун ёдгорлигингиз.
Ўйласам ўйларим кўксимда куйган,
Сўйласам сўзларим бўғзимда куйган.
Барглардай сўлғину шамлардай озғин,
Қовжираб далаю тузимда куйган,
Сонсиз эгатларга тизилганларим,
Қисмати кетмон-ла ёзилганларим.
«Халқ қолмабди. Закий, сезгир бир халқдан…»
Халқ қолмабди. Закий, сезгир бир халқдан,
Шиддати шамширдай кескир бир халқдан,
Ҳар бир калимаси асотир халқдан,
Қадим аждодлари баҳодир халқдан.
Бир муте хоҳишлар қолмишдир букун,
Фоҳишлар, нолишлар қолмишдир букун.
“Халойиқ!” деганда тўфон кўтарган,
Азим елкалари осмон кўтарган,
Бухоро кўтарган, Қўқон кўтарган,
Жаҳолат тахтларин осон тўнтарган,
Халқдан қул, қароллар қолмишдир букун,
Жигари яролар қолмишдир букун.
Ҳақ, имон сўзидан оёққа қалққан,
Жисмидан эътиқод исёни балққан,
Дунёни ўзига қаратган халқдан
Пирлари тафсирлар яратган халқдан
Бир зумра гумроҳлар қолмишдир букун,
Ювилмас гуноҳлар қолмишдир букун.
Кеча бир эзилган мўминни кўрдим,
Мўмин на, озғин чўп, ўтинни кўрдим,
Чўккан кўзларида юртимни кўрдим,
Юртимнинг ўнгармас мунгини кўрдим,
Ундан ғам-ғуссалар қолмишдир букун,
Шундай хор жуссалар қолмишдир букун.
Бутун зот қолмабди, қолмиш таналар,
Яхлит миллат қани, бари чалалар,
Қайга бошламоқда бу говкаллалар?!
Галалар,