АСАРЛАР (II жилд). Сирожиддин Саййид
ёди бўлгайлар,
Умримизнинг айтилмаган доди бўлгайлар.
Сен кўзингнинг қаросида қароринг асра,
Оҳ, бу кўзлар токайгача жоду бўлгайлар.
Мен ушбу кун ўзга фолу ромларда қолдим.
Дунё букун хазонлиғдир, тонглари ўзга,
Кўксим ичра ишқнинг жангу бонглари ўзга.
Мен риёнинг минг рангини кўргандим, лекин
Боқсам меҳру вафонинг ҳам ранглари ўзга.
Тақдир тутган турли-туман жомларда қолдим.
КЎЧГАН ҚИШЛОҚ
Сувлар синиқ бунда, осмонлар синиқ,
Устунлар синиқдир, айвонлар синиқ.
Бир дастаси синган шалоқ арава
Қийшайиб, дунёга анграйиб қолмиш.
Чеҳралар уйлардай бунда нам тортган,
Қанчасига хаттот ғам қалам тортган.
Томлар тепасида қалтираган ой
Ёлғизин япроқдай сарғариб қолмиш.
Бир паноҳ истайди юпун шомларда,
Тераклар мисоли ўчган шамлардай.
Тандирлар, ўчоқлар, войишлар, толлар –
Барчаси бир бошдан зор, ғариб қолмиш.
Нега келдим бунга? Сездим дафъатан:
Эй менга дарёдай дил берган Ватан,
Чашмалар чашмини кўммиш хазонлар,
Сўқмоқлар тўрт ёнга тарқалиб қолмиш.
Дарчалар мўлтирар хор сағирлардай.
Ташландиқ чорбоғлар, ёнбағирларда
Ҳеч кимга кераксиз, кимсасиз шамол
Менинг изларимни ахтариб қолмиш.
ОЧИЛИШ
Эй гул, мижгонларинг гулга киргайлар,
Зулфи райҳонларинг гулга киргайлар.
Кўнглингда тугунлар очилгай бир-бир,
Аҳду паймонларинг гулга киргайлар.
Мен роз ифшо этсам ўйлар тўкилгай,
Вазмин туманлардай куйлар тўкилгай.
Сен бир ноз айласанг гуллар тўкилгай,
Алар елдин чиқиб елга киргайлар.
Юлдузлар барг ёзгай қароғларингда,
Ишқмидир олланур дудоғларингда.
Бир бўстон гул ўрлар қучоғларингда,
Бир ажиб титроқлар белга киргайлар.
Қўлларинг бул кеча бунча музтарлар,
Бағрингга беркиниб нени қистарлар?
Оҳ, улар гул бўлиб кетмоқ истарлар,
Қўлларинг бул кеча тилга киргайлар.
Менинг гиёҳларда исмларим бор,
Оҳулар кўзида расмларим бор.
Тоғларда бир гўзал насимларим бор,
Алар насиб этса йўлга киргайлар.
Сенинг-чи, дунёда биларинг гулдир,
Сўйласанг, бол эмас, тилларинг гулдир.
Сочларни тайласанг – белларинг гулдир,
Бу гуллар, айт, қачон қўлга киргайлар?
ДЕВОР
Ўртамизда ўсди девор, ўсди девор,
Мени сендан, сени мендан тўсди девор.
Иккимизга надир бўлди, сезди девор,
Охир бизнинг кўнглимизни бузди девор.
Сен деворга нолон қушдай урилгайсан,
Йўл тополмай юлингайсан, куйингайсан.
Билмам, яна қанча йиллар урингайсан,
Ёлғизликнинг ёздиғини ёзди девор.
Бу деворга кор қилмагай ҳижронларинг,
Юзинг