De Ridders. Aristophanes

      Staat, ik roep u ten getuige, hoe ’k door beesten word vertrapt.

      Schreeuw maar door, dat is het middel dat je macht schonk in den staat!

      275Ik zal schreeuwen, door mijn schreeuwen drijf ik jullie op de vlucht!

      Schreeuw eens harder dan deze kerel, dan verdien je een hoera!

      Maar kan hij brutaler schreeuwen, dan wacht ons de zegekoek!

      Deze kerel? Ik verdenk hem, ’k breng hem daadlijk voor ’t gerecht,

      Want hij levert aan den vijand drijvend materiaal van soep!

      280Ik zal jòu voor den rechter brengen, jij die met een leege maag

      Op ’t stadhuis komt, en er uitloopt met een dikken vollen buik!

      O, hij smokkelt verboden waren, zeker brood en vleesch en visch!

      Perikles had dát niet noodig, die gaf nooit zoo’n ergernis.

      Jij gaat zeker naar den bliksem.

      285Als jij schreeuwt, ik driemaal harder.

      Ik zal schreeuwen dat je omvalt.

      Ik zal buldren dat je dondert.

      ’k Klaag je aan, als je gaat dienen.

      Als een hond laat ik je grienen.

      290Ik ontmasker je als zwetser.

      Ik zal jou het beentje lichten.

      Heb je lef om m’ aan te kijken?

      Wat? mijn ouders zijn jou gelijken!

      Ik vermoord je, als je durft kikken.

      295’k Stop je in mest en laat je stikken.

      Ik ben ’n dief – durf jij ’t beweren?

      Ik kan stelen – dieven leeren —

      En nog valsche eeden zweeren!

      Op mìjn terrein durf jij je wagen?

      300’k Zal je voor den raad doen dagen,

      ’k Zal je met belasting plagen,

      Dat je je leugen en valschen eed,

      Alles uit je darmen zweet!

      Aaklige vent,

      Dief zonder end,

      En schreeuwer, je bent – mislijk!

      305Jou en je kliek

      Kent het publiek,

      Je schreeuwt je nog ziek – gewislijk!

      Ambtenarentractementen

      En belastingdocumenten,

      Advokaten en kliënten,

      Weten hoe brutaal je bent,

      Van je schreeuwen en je knoeien,

      Je bedillen en bemoeien,

      Doe j’ Athene overvloeien,

      310Alles raakt hier op z’n end.

      Jij hebt met je stemgebulder heel Athene leeggepompt,

      En gelijk een visscher azend kijk je naar belasting uit!

      ’k Ben allang reeds op de hoogte, wie mij dat toch heeft gelapt.

      315Zooals jij in ’t schoenenlappen, zoo ben ik in ’t worstenvak.

      Jij die huid van slechte beesten handig te versnijden weet

      En dan rondvent aan de boeren, of het dikke zolen zijn,

      Voordat één dag is verloopen, is het leêr al uitgezet!

      Zeus zal m’n getuige wezen, dat heeft hij ook mij gelapt,

      320Al de lui van mijn gemeente en m’n vrienden lachten m’ uit,

      Vóór ik Pergase bereikte zwom ik reeds in iedren schoen.

      Kléon! je bent

      Zoo’n slimme vent,

      Want ’t is bekend

      Sinds eeuwen:

      Nu en altijd,

      Gepeupel leidt

      Brutaliteit

      325En schreeuwen!

      Door je invloed in Athene melk je iedren vreemdeling,