Η Βαβυλωνία ή η κατά τόπους διαφθορά της ελληνικής γλώσσης. Demetrios Konstantinou Vyzantios

      Η Σκηνή παρίσταται εις Ναύπλιον.

      ΠΡΑΞΙΣ Α'

      ΣΚΗΝΗ Α'

      (Ξενοδοχείον όπου εισέρχονται εν τη Σκηνή)

      Ανατολίτης και ο Ξενοδόχος.

      ΑΝΑΤ. (καθ' εαυτόν). Λοκάντα, λοκάντα λεάνε, άκουγα, άμα τι πράγμα είναι ντεν ήξευρα…. πρώτη βολά γλέπω – εντώ πέρα ούλο αλά φράγκα είναι ψιλολογιά κομμένα – υ σουφράδες, τζανάκια, τζομπλέκια, ποτήρια! ούλα σειρά είναι δουζδιζμένα 1 – άμμα φαγιά, τίποτα – τσιμπούκια όχι – καφφέ μαφφέ, όχι – γιατάκι τίποτε – μαξιλάρια φιλάν φαλάν, ντεν έχει – αμέ σα μετύση κανένας πού τα ιξαπλωτεί για; – άιδε μπακαλούμ 2. – τώρα πγια μπήκα που μπήκα – αρτίκ ντροπής είναι να γυρίσω πίσου – γένηκε το γένηκε – κανένα ντε γλέπω – πιόνα να φωνάξω για; (φωνάζει) έι – Λοκάντατζγι – ε Λοκάντατζη – έι ύστερα; δεν ακούγει – ν' άμπη και κανένας να ικλέψη ούλα αυτά, κανένας δεν γλέπει – (φωνάζει) έι Λοκάντατζη – λαιμός μου ιξεσκίστηκε άνταμ! 3.

      ΞΕΝ. Καλέ σεις! ποιος μιλά μέσα; εν ακούτενε; ίντα θέτενε να σας χαρώ;

      ΑΝΑΤ. Άνταμ! τρεις ώραις είναι φωνάζω, φωνάζω, κανένας ντεν ακούγει….

      ΞΕΝ. Κι' ίντα θέτενε;

      ΑΝΑΤ. Εντώ πέρα τι είναι;

      ΞΕΝ. Λοκάντα.

      ΑΝΑΤ. Έι! εντώ πέρα απ' ούλα είναι, άμμα φαγιά ντε γλέπω· τι τρώνε εντώ για;

      ΞΕΝ. Είστε κι' άλλη βολά φερμένος άματις σε λοκάντα;

      ΑΝΑΤ. Όχι.

      ΞΕΝ. Δίκι' όχετεν άματις – κι' ε γλέπετεν την λίστα;

      ΑΝΑΤ. Τι τα πη λίστα;

      ΞΕΝ. (Τω δίδει τον κατάλογον των φαγητών) ορίστε· εδώναι γραμμένα τα φαγιά που ούχουμεν.

      ΑΝΑΤ. Αυτά είναι γραμμένα φιράγκικα – εγώ ντε μπορώ ντιαβάσω.

      ΞΕΝ. Ρωμαίικα ναι γραμμένα, μόν' εσείς εν τα βγάνετεν θέτενε να σας τα διαβάσω;

      ΑΝΑΤ. Ναι, τζάνουμ 4 ντιάβαστο ν' ακούσω.

      ΞΕΝ. Βραστό βουδινό.

      ΑΝΑΤ. Εγώ άρρωστο ντεν είμαι, ντε τέλω.

      ΞΕΝ. Εντράδα, κιοφτέδες, γουβορλάκια, ντολμάδες, γιαχνί μακαρόνια, ατζέμ πιλάφι.

      ΑΝΑΤ. Α ιστέ 5. τούτο είναι καλό φαΐ· κατάλαβα αρτίκ 6, κατάλαβα – φτάνει σε πγια – ό,τι υρέψει κανένας τον εφέρνεις;

      ΞΕΝ. Και του πολιού το γάλας να γυρέψη φέρνω το.

      ΑΝΑΤ. Άφεριμ, άφεριμ 7 κι' εγώ ετούτο τέλω – · τζάνουμ, όνομά σου πώς το λένε;

      Ξεν. Μπαστιάς δούλος σας

      ΑΝΑΤ. Να ζήσης τζάνουμ μισέ Μπαστιά, παστουρμά 8 καϊσερλίδικο έχεις;

      ΞΕΝ. Έχω να σας χαρώ, κι' αφ' το φίνο….

      ΑΝΑΤ. Εμένα φκιάσε με παστουρμά με τ' αυγά, κρομύδι μπόλικο, πιπέρι μιπέρι. εσύ ξέρεις πλια, καρδιά μου εκείνο ύρεψε ζέρεμ. 9

      ΞΕΝ. Ένοια σαι, να σας χαρώ. και σας το φτιάνω κατά πως θέτενε και καλήτερα.. καθήστεν τώρη.

      ΣΚΗΝΗ Β'

      Πελοποννήσιος και ο Ανατολίτης.

      ΠΕΛ. (Εισέρχεται και χαιρετά τον Ανατολίτην) ώραν καλή της αφεντιά σας.

      ΑΝΑΤ. Καλώς το, καλώς το – κάτζαι.

      ΠΕΛ. Έχετε την εφημερίς;

      ΑΝΑΤ. Φημερίδα τέλεις;

      ΠΕΛ. Νέσκαι – την εφημερίς της Ελλάς.

      ΑΝΑΤ. Κύταξ' εκεί πέρα, τραπέζι απάνω κάτι χαρτί είναι – σακίν να μην ήναι εφημερίδα;

      ΠΕΛ. Μάλιστα – (λαμβάνων από μίαν τράπεζαν την εφημερίδα, αναγνώσκει καθ' εαυτόν).

      ΑΝΑΤ. Έι ύστερα; εσύ μονάχο σου ντιαβάζεις μονάχο σου ακούς – ντε λες κι' εμένα; κανένα χαβαντήσι 10, γράφει εφημερίδα;

      ΠΕΛ. Τέλος πάντων οι βασιλειάδες αποφασίσανε να λευτερώσουνε την Ελλάς – πάει – τον ξωρκίσανε πγια τον μαγκούφι το Μπραΐμη.

      ΑΝΑΤ. Έτσι γράφει φημερίδα; για να δγιω. (παρατηρεί την εφημερίδα χωρίς να την αναγνώση) έι αρτίκ ιψέματα σώτηκε πγια – λευτεριά ήρτε.

      ΣΚΗΝΗ Β'

      Χίος, Κρης, Αλβανός, Λογιότατος, Κύπριος, (εισέρχονται όλοι ομού.)

      ΧΙΟΣ. Καλέ σεις μάθετεν τα μαντάτα; ήκαψαν την αμάδα του Μπραΐμη στο Νιόκαστρο…

      ΑΝΑΤ. Ποιος έκαψε; αλήτεια;

      ΧΙΟΣ. Κ' έ γλέπετεν τα τζάγκιά μου 11 π' ούν όλο λάσπες π' ούτρεχα να μάθω; ε σας χορατεύω, να χαρώ την τζάτζα