Вушацкі словазбор Рыгора Барадуліна. Рыгор Барадулін

      Забагацець – зрабіцца багатым. І забагацеў Мікіта, аж страшна.

      Забарсáць – зашнураваць. Чаравік разбарсаўся – развязаліся шнуркі.

      Зáбарсні – халяўкі. Халяўкі, якія забарсаваліся, і зваліся забарснямі. Снег ужо ў забарсні (глыбокі). Па забарсні снег (не дужа глыбокі).

      Забаяцца – спалохацца. А я забаялася, што не застану іх.

      Заблáжыць, зблáжыць – зашкодзіць. Табе не заблажыць схадзіць да лекара. Вып’еш паўшлянкі, і яна цябе зблажыць.

      Забледыш – бледны, зніцелы. Забледыша й вецер убакі водзіць.

      Заблљд – аблуда, атлум. Гарэлка заводзіць у заблуд іх.

      Забрáжыцца – закіснуць, пачаць брадзіць. Ягады ўжо забражыліся, доўга ляжалі ў слоіку. Пі яблычны сок, пакуль не забражыўся.

      Забратаць – абкруціць. Забратаў карову за рогі й павёў. (Відаць, ад аброці.)

      Забрусець – зрабіцца цвярдым, як брус (пра вымя); яшчэ – пра твар (з адценнем агіды). У Гілёні віма забрусела. У гэнага начальніка й морда забрусела.

      Забутэліцца – запіць. Забутэліцца так можна, што ад гарэлкі памрэш.

      Забыць – адбыць. Паспела сваю радоўку забыць. Забягалаўцы – хто забягае выпіць на хаду.

      Забягалаўцы п’юць з чарак дый з карэлых яшчэ.

      Забяліць, засівіць, прысівíць – трошкі забяліць булён, суп малаком. Троху суп забяліла, а ўсё ж ня посны. Малака – толькі засівíць капусту. Хоць трошкі прысівіш булён, усё ж смачней.

      Завáдзісты – пышны, багаты. Бярэзіна завадзістая пад вакном, аж на душы спакой.

      Заваліцца – сканаць, памерці. Не дачакаюцца, каб я завалілася.

      Завінацца – шчыра ўвіхацца. Яна так завінулася каля печы, што бліны самі на стол скакалі.

      Завітушкі – маладыя качаны капусты. У мяне засталіся толькі завітушкі.

      Завод – развядзенне, гадоўля. Купіла дзвюх курачак, а ўсё завод быў. Авечкі свайго заводу, воўна ў іх густая.

      Заводлівая – купленая ці пакінутая на завод. Гэта заводлівая карова.

      Завозер’е – мясціна за возерам. У завозер’і чарніц гібель.

      Завознік – той, хто стаіць на млыне ў чарзе (у завозе). І завознікі пакалелі, і коні перастаяліся.

      Зављгліцца – абгарэць. Плашка завуглілася, цяпер ей і веку ня будзіць.

      Завядолец, завадатай – завадатар. А гэтаму завядольцу абы ўсіх узбунтаваць. А ты, завадатай, пасядзі за хатай!

      Завћзак, зáвязка – завязь. Агуркі ад першага завязку памочаныя, яны размякчэць маглі.

      Загавеніць – добра зачарэпнуць. Сабе мёду дык загавеніў, аж лыжка трэснула, а мне – рука задрыжэла.

      Загаіць – вылечыць, адратаваць. Кот сам сябе загаіў, знайшоў траву.

      Загібець – сканаць, дайсці, загнуцца. Ад такой працы я зусім загібею.

      Загон – запас,