Κριτήριο Λάιμπνιτς. Maurizio Dagradi
σου, Ντρου. Εδώ Καμαράντα. Πες μου, παρακαλώ>. Ο Ινδός ήταν ένας λακωνικός άνθρωπος που πήγαινε κατευθείαν στο προκείμενο, χωρίς περιστροφές.
<Με συγχωρείς που σε ενόχλησα, μα ήθελα να σου προτείνω μία έρευνα πάνω σε ένα πολύ ιδιαίτερο φυσικό φαινόμενο. Θα με βοηθούσε η εξειδίκευσή σου στα μαθηματικά μοντέλα, ώστε να εργαστώ πάνω στη θεωρία του φαινομένου. Θα το ήθελες;>
<Πού και πότε;>
<Εδώ στο Μάντσεστερ, όταν μπορέσεις. Θα μπορέσω να σου δείξω πώς λειτουργεί και…>
<Ως αύριο το βράδυ, ώρα Γκρίνουιτς, θα είμαι εκεί>.
<Φανταστικά! Σε ευχαριστώ, Ράντνι. Αύριο>.
Ο Ντρου χαλάρωσε. Από τον μπελά στον οποίο είχε εγκλωβιστεί, αν και όχι εξ ολοκλήρου εξαιτίας του, τα κατάφερε χάρη στον ζήλο των δύο φοιτητών. Ήταν πολύ ικανοί αυτοί οι δύο νεαροί.
<Ευχαριστώ για τη συνεργασία, Μαρρόν. Έλα, κερνάω τσάι>.
Ενώ περπατούσαν κατά μήκος του διαδρόμου προς το εστιατόριο, ο Μαρρόν δεν αντιστάθηκε στην περιέργεια:
<Καθηγητά Ντρου, με συγχωρείτε για την αδιακρισία, αλλά μου φαίνεται ότι ο καθηγητής Καμαράντα αποδέχτηκε πολύ γρήγορα την ανάθεση: ίσως τώρα να φτιάχνει βαλίτσες. Πώς έτσι;>
<Δεν ξέρω, Μαρρόν. Ίσως έχει, απλώς, την επιθυμία να αλλάξει τον αέρα του λίγο>. Δεν του είπε για εκείνη τη στρίγγλα στο τηλέφωνο. Θα μπορούσε ο Καμαράντα να είχε φορτωθεί αυτή τη γυναίκα, απλά επειδή είχε εξίσου δυνατή προσωπικότητα, αν και ως συνεργάτιδα ήταν εντελώς απαράδεκτη. Ήταν πιθανόν, ο Μαθηματικός να μαλώνει συνεχώς μαζί της και η ευκαιρία να «ξεφύγει» για το Μάντσεστερ εμφανιζόταν σαν σανίδα σωτηρίας. Αν είχε αφηγηθεί στον Μαρρόν την κόντρα με τη γυναίκα, θα έπρεπε να εξηγήσει τους λόγους της μνησικακίας της. Εφόσον ο φοιτητής ήταν μαύρος, ο Ντρου θεωρούσε ότι θα ήταν καλύτερο να μη θίξει την εποχή της αποικιοκρατίας με τις ανομίες της, που σίγουρα δεν ήταν λιγότερο σοβαρές από εκείνες που έγιναν εις βάρος του πληθυσμού των αφρικανικών χωρών που απελάθηκαν κι έγιναν σκλάβοι. Ο Μαρρόν θα ταραζόταν ή ίσως και να θύμωνε, κάτι που δεν θα ήταν παραγωγικό για το κλίμα που θα επικρατούσε στην ερευνητική ομάδα. Καλύτερα να μην ξέθαβε τέτοια ζητήματα.
Το εστιατόριο ήταν εξ ολοκλήρου εξοπλισμένο με όλα όσα χρειάζονταν για την προετοιμασία του κλασσικού αγγλικού τσαγιού, με μερικές τσαγιέρες, διαφορετικά φλιτζάνια, ηλεκτρικό μάτι για το βρασμό του νερού, τα πιο συνηθισμένα είδη τσαγιού είτε σε φακελάκι είτε σε φύλλα, διάφορα μαχαιροπήρουνα, ζάχαρη και μία διακριτική ποικιλία γλυκών και λοιπών εδεσμάτων. Δεν θα μπορούσε να έλειπε το γάλα, που πρόσθεταν πλουσιοπάροχα στο τέλος της προετοιμασίας. Σύμφωνα με τους οπαδούς του σωστού αυθεντικού τσαγιού, οι Άγγλοι είχαν καταστρέψει αυτό το θεσπέσιο αφέψημα, προσθέτοντας γάλα, κάτι που μάλλον ήταν αλήθεια, αλλά αφού τους άρεσε, εμείς γιατί να αντιδρούμε; Τα γούστα είναι γούστα: τι να πουν οι Ιταλοί, τότε, δεδομένου ότι οι Αμερικανοί ψήνουν την πίτσα ακόμη και στην ψησταριά;
Ο Ντρου έβρασε το νερό, το ανακάτεψε λίγο στο τσαγιερό για να τη ζεστάνει, την άδειασε και έβαλε μέσα τρία κουταλάκια φύλλα Darjeeling, το αγαπημένο του: ένα κουταλάκι