Κριτήριο Λάιμπνιτς. Maurizio Dagradi
<Γνωρίζουμε για ένα έργο στο οποίο φαίνεται να εμπλέκεστε>, αναφώνησε ο Φαρνσουόρθ κοιτώντας τον στα μάτια, αλλά χωρίς εχθρότητα, αυτή τη φορά. <Ένα έργο για ένα συγκεκριμένο Μηχάνημα, που είναι σε θέση να μετακινεί πράγματα και ανθρώπους σε αποστάσεις που μετρώνται σε συμπαντική κλίμακα, και το οποίο εφευρέθηκε από τον Ντρου. Τι μπορείτε να μας πείτε για όλα αυτά;>
Ο ΜακΚίντοκ έμεινε έκπληκτος.
Πώς μπορούσαν να το γνωρίζουν;
Ούτε εκείνος δεν το ήξερε μέχρι το προηγούμενο βράδυ. Πώς το έκαναν; Ήταν αδύνατον να είχε μιλήσει κάποιος, αλλά θα έπρεπε να είχε συμβεί, δεν υπήρχε άλλη εξήγηση. Άσπρισε σαν πανί, μετά κοκκίνισε απότομα, και τελικά μπόρεσε να μιλήσει.
Αναστέναξε βαθιά πριν απαντήσει.
<Δεν ξέρω πώς το μάθατε, αλλά αυτό που περιγράφετε συνοπτικά είναι η πραγματικότητα. Θα εξηγήσω τα πάντα, αλλά τουλάχιστον να μου πείτε ποιες είναι αυτές οι Υπηρεσίες Ασφαλείας για τις οποίες μιλήσατε και ποιος, πραγματικά, είστε εσείς;>
<Μετά>, απάντησε ξερά ο Φάρνσουορθ. <Να είστε βέβαιος, θα μάθετε τα πάντα εν ευθέτω χρόνω. Εν τω μεταξύ, αυτό είναι το σήμα μου, μόνο και μόνο για να σας ηρεμήσω> και ανέμισε μπροστά του για μια στιγμή ένα σήμα όπως αυτό που του έδειξε υφιστάμενός του, όταν τον «πήραν» από τον χώρο στάθμευσης στο Λίβερπουλ.
Ο ΜακΚίντοκ αναστέναξε πάλι και άρχισε να εξιστορεί.
<Περίπου μια εβδομάδα πριν, ένας καθηγητής Φυσικής του Πανεπιστημίου μου, ο καθηγητής Ντρου, ήρθε σε μένα, μαζί με έναν από τους φοιτητές του, τον Τζόσουα Μαρρόν. Αυτός ο νεαρός ανακάλυψε τυχαία ένα φαινόμενο που παράγεται από μια συσκευή που κατασκευάστηκε από τον Ντρου για άλλους σκοπούς, είχε ενημερώσει τον καθηγητή του για το θέμα, και μαζί εξέτασαν την επίδραση. Διαπιστώθηκε ότι η συσκευή μπορεί να ανταλλάξει μεταξύ τους δύο όγκους του χώρου στην επιθυμητή απόσταση, ακόμα και σε συμπαντική κλίμακα, με όλα όσα περιέχονται σε αυτούς. Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι το Μηχάνημα, όπως το αποκαλούν, μπορεί να ρυθμιστεί για να στοχεύσει στον συνάδελφό σας, εκεί> και υπέδειξε τον άλλο άνδρα, <και αμέσως να τον μεταφέρει σε άλλον τόπο, βάζοντας στη θέση του κάτι άλλο. Αν θέλετε> και εδώ ο ΜακΚίντοκ χαμογέλασε με ικανοποίηση, παίρνοντας μια μικρή εκδίκηση, <θα μπορούσε να μεταφερθεί στον βυθό της θάλασσας, και στη θέση του να εμφανιστεί ένας υπέροχος καταρράκτης με θαλασσινό νερό>, κατέληξε ακουμπώντας απότομα πάνω στο τραπέζι.
Ο άνδρας που καθόταν, κινήθηκε νευρικά πάνω στην καρέκλα του και κοίταξε κατηφής το αφεντικό του.
Ο Φάρνσουορθ είχε ανοίξει διάπλατα τα μάτια εντυπωσιασμένος, αλλά συνήλθε γρήγορα.
<Εντάξει. Λέτε αλήθεια. Λοιπόν, έχει δοκιμαστεί αυτό το…Μηχάνημα;>
<Υπάρχει ένα μικρό πρωτότυπο σε θέση να μετακινεί αντικείμενα με πλάτος λίγων εκατοστών. Με τη βοήθεια μιας ομάδας από τους καλύτερους επιστήμονες στον κόσμο, ο καθηγητής Ντρου ήταν σε θέση να αναπτύξει μια θεωρία για τη λειτουργία του, και μόλις χθες το βράδυ μου γνωστοποίησε τα αποτελέσματα των δοκιμών. Γι 'αυτό εκπλήσσομαι που είστε ενήμεροι για τα πάντα. Τώρα> και σταθεροποίησε το βλέμμα