На парозе раю. Зінаіда Дудзюк
а сам… Каханне, як Бог, існуе толькі для тых, хто ў яго верыць. Крыж, пастаўлены на магіле мёртванароджанага сына, перакрэсліў усе тыя светлыя дні і пачуцці (а яны ж былі!), якія яны пражылі з Барысам. Пражылі і выжылі да рэшты.
Яна міжвольна падумала пра вобразы літаратурных гераінь, на якіх выхоўвалася: самотная Сольвейг, што ўсё жыццё чакала свайго каханага, а ён прывалокся да яе нямоглым старым; ці вар’ятка Асоль, што чакала жаніха на караблі з чырвонымі ветразямі. Так, яна дачакалася, але нічога не гаворыцца пра тое, як было Асолі пасля ў бурлівым моры жыцця. Ці не ператварыўся яе прынц у дзікага монстра? Хто напісаў гэтыя творы? Слабыя мужчыны, няўпэўненыя ў сабе, якія прагнулі, каб іх кахалі проста таму, што яны ёсць на гэтым свеце. А хто гэтага не прагне?
Юля зноў схілілася над папкаю. Чытаючы матэрыялы, ёй няцяжка было ўявіць закрыты суд, куды чамусьці не выклікалі ў якасці сведкаў Сіроціна, Кедрава, Гальмака, якія сваімі паводзінамі і стаўленнем да Мартынюк прывялі яе да гэтай жыццёвай і душэўнай катастрофы. У тым грамадстве не існавала такіх законаў, якія б абаранялі годнасць і правы жанчыны. Дзяржава парупілася толькі пра тое, каб пільна абараняць сябе.
Суд перайшоў да спрэчак бакоў. Пракурор прапанаваў вынесці падсуднай за контрэвалюцыйную дзейнасць пакаранне ў выглядзе пазбаўлення волі на 10 гадоў. Адвакат са свайго боку папрасіў улічыць шчырае прызнанне падсуднай сваёй віны, першую судзімасць і прызначыць па магчымасці ніжэйшую меру пакарання.
Потым прагучала апошняе слова падсуднай Мартынюк, у якім яна папрасіла суд улічыць, што вырасла і выхоўвалася пры панскай Польшчы, не мела магчымасці атрымаць адукацыю, толькі з прыходам савецкай улады ўпершыню пабачыла кіно і тэатр. Яна падкрэсліла, што працавала сумленна, выконвала ўсе даручэнні, уступіла ў партыю з вялікім жаданнем працаваць на карысць народа і радзімы.
Пасля абмеркавання і нарады суддзя абвясціў прысуд: «Мартынюк Клаўдзію Міхайлаўну на падставе артыкула 72 п. “а” КК БССР пакараць пазбаўленнем волі тэрмінам на дзесяць гадоў з паражэннем выбарчых праў пасля адбыцця меры пакарання тэрмінам на тры гады. Тэрмін зняволення лічыць з 8 лістапада 1946 г.».
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.