Banden Die Binden. Amy Blankenship
terwijl ze tegen hem aan botste. âVroeger praatte jij oma van alles uit haar hoofd.â
âOh nee dat doe je niet,â grijnsde Hunter. âGeef mij niet de schuld van die helikoptervlucht.â Bovendien laat ik je oma de laatste tijd haar eigen gang gaan.â Ze liepen over het gras naar een open plek. Hij wist dat ze volledig in het zicht waren van Ashtonâs kamer, dus vertraagde hij alleen maar uit wrok. Niemand had ooit gezegd dat hij een heilige was.
âJij bent mijn heldâ¦. weet je dat?â Angel stopte hem zodat hij haar aankeek. âAls jij oma niet had gevonden toen ze haar hartaanval kreegâ¦.â haar stem zwakte af en ze fluisterde, â je hebt haar leven gered.â
Ashton wikkelde een handdoek om zijn middel toen hij uit de badkamer kwam. Dat was wat hij nodig had, een lange hete douche om de week te beginnen. Misschien kon hij wel een goeie indruk maken op de familie van Angel, hij zou er zijn best voor doen. Nog nooit had hij zo hard gewerkt om indruk te maken op een meisje zoals hij nu deed voor Angel.
Zijn laatste vriendin was een achterbakse hoer met twee gezichten geweest die hij een lesje had geleerd, maar zo is Angel niet. Hij zag dat Angel nog steeds een lief klein, lokaal en maagdelijk meisje was, hij had er veel moeite voor moeten doen om een kusje van haar te krijgen. Maar dat had hem niks uitgemaakt. Als hij seks wildeâ¦. waren er genoeg hoeren die bereid waren om hem daarmee te helpen, en dan weer weggaan zodat hij tijd met Angel kon doorbrengen.
Toen hij in de spiegel keek van de kaptafel en zijn haar droogde stopte hij omdat hij iets opmerkte vanuit zijn ooghoek. Hij draaide naar het raam en fronste zijn wenkbrauwen, hij zag Hunter en Angel daar staan, dichtbij elkaar alsof ze geheimen fluisterden naar elkaar.
Hij beet hard op zijn tanden en liet zijn kaakspieren springen terwijl hij naar zijn vriendin en die Indiaanse jongen keek, die ze zo liefdevol haar beste vriend had genoemd. Op één of andere manier dacht hij niet dat Hunter het zo zou voelen wat die bijnaam betreftâ¦. geen man met zijn volle verstand zou dat doen.
âAngel, je oma is altijd goed geweest voor Ray en mijâ¦. zelfs als ze daar geen reden voor had. Ik haat het wat haar is overkomen,â zuchtte Hunter, hij wist dat het een leugen was. Als Isabel Hart geen hartaanval had gekregenâ¦. dan zou Angel hier nu niet zijn. Hij kromp ineen wetende wat hij had gedaan.
De Shaman, heilige man, van zijn stam had hem alles geleerd over kruiden en wat ze met het lichaam kunnen doen, goed en kwaad. Hij had zijn kennis gebruikt en het juiste brouwsel gemaakt om ervoor te zorgen dat Isabel een milde hartaanval zou krijgen. Het was de enigste manier die hij kon bedenken om Angel weer hier te krijgen.
âIk verdien geen enkele lof omdat ik haar gevonden heb,â zei Hunter met een schuldig geweten.
Angel glimlachte zacht, wetend dat Hunter een bescheiden man was. Om hem te laten weten hoeveel het voor haar betekende wat hij had gedaan ging ze op haar tenen staan en gaf Hunter een zacht, vluchtige kus op de lippen.
Terwijl ze zich terugtrok ontmoetten hun ogen elkaar en hielden elkaars blik vast. Angel ademde diep in en voelde hoe er bliksemschichten langs haar buik en haar dijen gingen. Dit was niet de eerste keer dat Hunter deze reactie bij haar opriepâ¦. het was de eerste keer dat ze deze gevoelens niet hoorde te hebben. Ze had nu een vriendâ¦. verliefd worden op Hunter dat was een taboe.
Angel slikte toen ze een stap achteruit deed. âBedankt voor het redden van mijn oma. Ik weet niet wat ik zou hebben gedaan als ik haar had verloren.â
Hunter kneep zijn ogen dicht, hij wist dat ze de gevoelens die ze net hadden voor elkaar gevoeld hadden zou ontkennen. Misschien niet ontkennenâ¦. maar zeker wel negeren. Hij was eigenlijk niet van plan haar er zo makkelijk mee weg te laten komenâ¦. hij was van plan om haar eraan te herinneren dat hij alles niet zomaar kon vergeten.
Hij pakte haar hand en liep naar de voordeuren. âKom op laten we je installeren op je kamer.â
Ashton greep de vensterbank ze stevig vast dat hij het hout hoorde kraken. Angel had hem nog nooit een reden gegeven om jaloers te zijn, maar hoe ze naar Hunter keekâ¦. zoals ze hem had gekust. Hij vond het niet leuk. Hij had haar niet naar huis laten gaan om te zien hoe ze flirtte met andere jongens.
Angel stapte de lift in en schudde de laatste kriebels weg die Hunter had veroorzaakt met zijn kus. âDus waar ga ik slapen?â Ze glimlachte omdat ze wist dat het een spel was wat ze altijd speelden.
De vier, Tristian, Ray, Hunter en zij hadden altijd stiekem het gastenboek van de balie gepakt en de gasten in andere kamers geplaatst wat vaak grote verwarringen veroorzaakte. Ze waren hierdoor vaak in de problemen gekomen, het grappige hieraan was dat Hunter nu de leiding had over het gastenboek terwijl hij vroeger hiervoor op zijn kop kreeg.
Hunter haalde zijn schouders op. âIk dacht dat je wel in de kamer naast je broer wilde verblijven.â Hij stak zijn hand uit en drukte op de knop voor de vierde verdieping. âDus zet ik je in je oude kamer.â
âBlij om te horen dat ik nog steeds een grote kamer krijg,â grijnsde ze, ze wist dat de kamers op de bovenste verdieping enorm groot waren vergeleken bij de kamers beneden. Bovendien vond ze het erg fijn om zich weer helemaal thuis te voelen. âDank je.â
âIk wist wel dat jullie een beetje verwend waren,â plaagde Hunter haar. âDaarom ben ik ook hier naar toe verhuisd.â Hij viste de sleutel uit zijn zak. Hij had de kamer die direct naast die van haar lag en was er vorige maand naar toe verhuisd. Het gaf hem het gevoel dichtbij haar te zijn, ook al was ze zo ver weg.
âWanneer ben je verhuisd naar Sanctuary?â Vroeg Angel. Ray en hij hadden altijd elke dag op en neer gereden om âs nacht bij hun moeder te kunnen zijnâ¦. ze reden al voordat Ray zijn rijbewijs had gehaald. Ray en hij hielden erg veel van hun moeder en zorgden altijd goed voor haar.
Toen de liftdeuren open gingen legde Hunter zijn hand op de rand van de deur om deze open te houden. âHet spijt me Angelâ¦. ik had Tristian gevraagd het je niet te vertellen. Ik wilde niet dat jij je zorgen ging maken om ons.â Zijn ogen werden donker en hij wist dat ze alle reden had om boos te zijn op hem. âVertel het me nu maar.â Angel had er een naar gevoel bij. Hunter had nooit geen geheimen gehad voor haar, was haar vertrek hier de oorzaak van dacht ze. âWat weet ik niet?â
âOnze moeder is vorige maand overleden toen het huis in de brand is gevlogen.â slikte Hunter, hij wilde er eigenlijk nog niet over praten. âDe brandweer had gezegd dat ze waarschijnlijk aan het koken was en in slaap gevallen was.â
Angelâs lippen gingen uiteen toen ze de donkere ogen gevuld zag met tranen. âOh mijn god Hunterâ¦. het spijt me zo. Had het me maar verteldâ¦. dan was ik eerder teruggekomen.â
âIk wilde niet dat je me zo zou zien.â bekende hij terwijl ze haar armen voor de derde keer, in het laatste halfuur, om hem heensloeg.
Hij liet de liftdeur los en liet hem dicht glijden en drukte op de stop knop. Terwijl hij zijn handpalmen tegen haar rug legde, kon Hunter zich niet meer beheersen en trok haar dicht tegen zich aan, de geur van haar haren liet de pijn in hem opborrelen. Deze pijn had niks te maken met het verlies van zijn moeder.
Angel wilde niets liever dan hem troosten, maar zodra hun lichamen elkaar raakten, voelde ze dat Hunter haar tegen de wand van de lift aan had gedrukt en een van zijn benen tussen haar dijen had gedrukt waardoor ze allebei weer in vuur en vlam stonden.
âOh mijn god, Angel,â mompelde Hunter tegen de zachte huid in haar nek terwijl hij de hitte van haar middel door zijn kleding heen. Hij drukte zijn dij tegen haar aan, hief zijn hoofd op en ving haar lippen in een gefrustreerde kus. Zijn handen gleden langs haar armen naar beneden om haar handen te pakken. Hij liet zijn vingers door de hare glijden, drukte ze tegen de muur. Hij kende haar goed genoeg om te weten dat ze wel van een beetje dominantie hield. Als dit bijna als seks werd beschouwd, waren ze al heel lang geliefden.
Eerst kuste Angel hem terug, ze was zichzelf verloren door de passie