Η Επιστροφή. Danilo Clementoni
ÏÎ¿Ï Î¼Îµ Ïλη Ïην εκÏληκÏική ÏÎ¿Ï Î¼ÎµÎ³Î±Î»Î¿ÏÏÎÏεια. Το μικÏÏ Î¼Ïλε Ïημάδι, κονÏά ÏÏον γιγάνÏιο Îία, ανÏιÏÏοÏÏÏÎµÏ Îµ Ïην θÎÏη ÏÎ¿Ï ÏκάÏÎ¿Ï Ï ÏÎ¿Ï ÎºÎ±Î¹ η λεÏÏή κÏκκινη γÏαμμή, ελαÏÏÏÏ Ïιο καμÏÏ Î»ÏÏή αÏÏ Ïην ÏÏοηγοÏμενη ÏÎ¿Ï ÏÏÏα Ïια είÏε ÏÏεδÏν εξαÏανιÏÏεί, ÎδειÏνε Ïην νÎα ÏÏοÏιά ÏÏοÏÎγγιÏÎ·Ï ÏÏη Îη. ΠβαÏÏ Ïική Îλξη ÏÎ¿Ï Ïιο Î¼ÎµÎ³Î¬Î»Î¿Ï ÏλανήÏη ÏÎ¿Ï ÏÏ ÏÏήμαÏÎ¿Ï Î®Ïαν ενÏÏ ÏÏÏιακή. ÎÏÏεÏε οÏÏÏδήÏοÏε να ÏαÏÎ±Î¼ÎµÎ¯Î½Î¿Ï Î½ Ïε μια αÏÏÏÏαÏη αÏÏÎ¬Î»ÎµÎ¹Î±Ï ÎºÎ±Î¹ μÏνο η δÏναμη ÏÏν δÏο μηÏανÏν ÎÏοÏÏεν θα μÏοÏοÏÏε να εÏιÏÏÎÏει ÏÏο ÎεÏÏ Î½Î± ξεÏÏγει αÏÏ Î±Ï Ïή Ïην Ïονική αγκαλιά.
«ÎÏζάκι» ÎκÏÏξε ÏÏον αÏÏÏμαÏο ÏÎ¿Ï Î²ÏιÏκÏÏαν εÏÎ¬Î½Ï ÏÏην κονÏÏλα μÏÏοÏÏά ÏÎ¿Ï , «θα ÏÏÎÏει να ελÎÎ³Î¾Î¿Ï Î¼Îµ Ïην καÏάÏÏαÏη ÏÏν αÏμÏν μÎÏα ÏÏον θάλαμο 6.»
«Îεν Ïο ÎÎºÎ±Î½ÎµÏ Î±ÎºÏμα;» αÏάνÏηÏε αÏÏÎµÎ¹ÎµÏ ÏμενοÏ, ÏÏάγμα ÏÎ¿Ï Î®Ïαν ÏÎ¯Î³Î¿Ï Ïο ÏÏι θα Îκανε Ïον Ïίλο ÏÎ¿Ï Îξαλλο.
«ΣβήÏε Î±Ï ÏÏ Ïο ÏαλιοÏÏίγαÏο και Îλα να με βοηθήÏειÏ!» ÏÏναξε ο Î ÎÏÏι.
Το ήξεÏα.
ÎίÏε καÏαÏÎÏει να Ïον ÏÏαÏίÏει και Ïο αÏολάμβανε ÏολÏ.
«EÎ´Ï ÎµÎ¯Î¼Î±Î¹, ÎµÎ´Ï ÎµÎ¯Î¼Î±Î¹. ÎÏÏομαι αμÎÏÏÏ, Ïίλε, μην αγÏÏνεÏαι.»
«ÎÎ¿Ï Î½Î®ÏÎ¿Ï , είμαι μÎÏα ÏÎ±Ï Ïή Ïην αηδία ÏÎÏÏεÏÎµÎ¹Ï ÏÏÎµÏ ÎºÎ±Î¹ δεν ÎÏÏ ÏÏεξη για αÏÏεία».
ÎÏÏÏÏοÏÎ¿Ï ÏÏÏÏ ÏάνÏα, αλλά κανÎÎ½Î±Ï ÎºÎ±Î¹ ÏίÏοÏα δεν θα μÏοÏοÏÏε να Ïον ÏÏÏίÏει αÏÎÎ±Ï ÏÏν.
ÎνÏÏίζονÏαν αÏÏ Ïαιδιά. ÎÏαν Î±Ï ÏÏÏ ÏÎ¿Ï Ïον είÏε ÏÏÏει ÏεÏιÏÏÏÏεÏο αÏÏ Î¼Î¹Î± ÏοÏά αÏÏ Î²Îβαιο ÏÏÏαÏάÏÏο (ήÏαν ÏÎ¿Î»Ï Ïιο ÏηλÏÏ Î±ÏÏ ÏÎ¿Ï Ï Î¬Î»Î»Î¿Ï Ï Î±ÏÏ Ïαιδί ακÏμα), οÏμÏνÏÎ±Ï ÏÏη μÎÏη, ανάμεÏα ÏÏο Ïίλο ÏÎ¿Ï ÎºÎ±Î¹ Ïην κλαÏÏική ομάδα ÏÏαμÏοÏκÏν, ÏÏν οÏοίÏν ÏάνÏα αÏοÏελοÏÏε ÏÏÏÏο.
ÎÏÏ Ïαιδί ο ÎÏζάκι, δεν ήÏαν ÏÎ¯Î³Î¿Ï Ïα ο ÏÏÏÎ¿Ï ÏÎ¿Ï , Ïα άÏομα ÏÎ¿Ï Î¬Î»Î»Î¿Ï