Η Επιστροφή. Danilo Clementoni

      Î Î»Î±Î½Î®Ï„ης Γη, Τελ-Ελ Μουκαγιάρ – Ιράκ

      Î— Ελίζα Χάντερ προσπάθησε για ένατη φορά να σκουπίσει αυτήν την καταραμένη σταγόνα ιδρώτα, που από το μέτωπο εξακολουθούσε να γλιστράει αργά πάνω στην μύτη της, για να βουτήξει ύστερα στην φλογερή άμμο κάτω από τα πόδια της. Είχε περάσει ήδη πολλές ώρες γονατιστή με το Trowel Marhalltown⁶ της που δεν αποχωριζόταν, σκαλίζοντας απαλά τη γη, στην προσπάθεια της να φέρει στο φως, χωρίς να το χαλάσει, κάτι που φαινόταν να είναι το πάνω τμήμα μιας επιτύμβιας στήλης. Γύρω από το Ζιγκουράτ της Ουρ⁷ , όπου για σχεδόν δύο μήνες, χάρη στη φήμη της ως αρχαιολόγος και ειδικός γνώστης της Σουμεριακής γλώσσας, της έχε επιτραπεί να εργαστεί, είχαν βρεθεί αρκετοί τάφοι, από τις πρώτες ακόμα ανασκαφές, στις αρχές του εικοστού αιώνα, αλλά ποτέ, σε κανέναν από αυτούς, δεν είχε βρεθεί ένα τέτοιο τεχνούργημα. Λόγω του ιδιαίτερου τετράγωνου σχήματος και του μεγάλου μεγέθους του, δεν έμοιαζε τόσο με σαρκοφάγο, όσο με “καπάκι” κάποιου δοχείου, θαμμένου εκεί χιλιάδες χρόνια πριν, με σκοπό να προστατέψει ή να κρύψει κάτι –ποιος ξέρει τι.

      Î”υστυχώς, έχοντας φέρει στο φως, για τώρα, μόνο ένα κομμάτι του άνω μέρους, δεν ήταν σε θέση ακόμα να προσδιορίσει το ύψος αυτού του υποτιθέμενου δοχείου. Οι σφηνοειδείς εγχαράξεις που κάλυπταν όλη την ορατή επιφάνεια του καλύμματος, δεν έμοιαζαν με τίποτα που είχε δει ποτέ πριν. Για να τις μεταφράσει