Ślady miasta. Lars Saabye Christensen

      Dokument chroniony elektronicznym znakiem wodnym

      This ebook was bought on LitRes

      PROLOG

      .

      Kirkeveien zaczyna się na Frogner plass, tam gdzie tramwaj skręca na wschód w stronę okolic Elisenberg i Solli, oczywiście jeśli ktoś podąża w tym kierunku i chce się oddalić od dzielnicy Fagerborg, od Majorstua, od tego miasta, które mimo wszystko kocham, na dobre i na złe; dobre: jego rozmiary i liczba drzew odpowiadają mojemu nastrojowi, złe: jego ciągłe rozrastanie się źle wpływa na mój nastrój. Miasto musi wyglądać na swój wiek. Inaczej przypomina dziecko w smokingu albo starca w marynarskim ubranku. Wzbudza wówczas jedynie śmiech, a nie nostalgię. Chłopak – chociaż nie, młody mężczyzna, bo mężczyzną już się staje, ten, który siedzi w tramwaju; widzisz go przelotnie w ów wczesny poranek, obwieszczający wszystkim najsmutniejszą wiadomość, jakiej może się spodziewać wdzięczny naród – ten chłopak pragnie się oddalić, oddalić od Fagerborga, oddalić od miasta, oddalić od wszystkiego, po prostu się oddalić. Nazywa się Jesper Kristoffersen i na siedzeniu obok położył wypakowany worek. Jeśli zdążysz, zwróć uwagę na jego spojrzenie: puste i jednocześnie otwarte – on widzi i jest widziany, pod lewym okiem zalega zresztą niebieski cień, wspomnienie. Kiedyś postawiono mu diagnozę: wrażliwy. My idziemy w przeciwnym kierunku, lewą stroną Kirkeveien, wzdłuż parku Frogner, z okazałym – zdaniem nielicznych przesadnie okazałym – zespołem rzeźb Vigelanda, który jesienią, tak jak teraz,