Pan Wołodyjowski. Генрик Сенкевич

Pan Wołodyjowski - Генрик Сенкевич


Скачать книгу
(łac.) – smutek, nieszczęście. [przypis edytorski]

12

gąsiorek (daw.) – dzban. [przypis redakcyjny]

13

szwank (z niem.) – szkoda. [przypis edytorski]

14

wyrostek (daw.) – kilkunastoletni chłopiec. [przypis redakcyjny]

15

wiechy (daw.) – włosy. [przypis redakcyjny]

16

erygować (z łac.) – ufundować. [przypis edytorski]

17

Bellona (mit. rzym.) – bogini wojny. [przypis edytorski]

18

wziąść – dziś popr.: wziąć. [przypis edytorski]

19

konfuzja (z łac.) – zmieszanie, zakłopotanie. [przypis edytorski]

20

zgliszczów – dziś popr.: zgliszczy. [przypis edytorski]

21

zakarbować – tu: zapisać. [przypis edytorski]

22

moję (forma B. lp) – dziś popr.: moją. [przypis edytorski]

23

tentować – starać się, próbować. [przypis edytorski]

24

pofortunić – poszczęścić; por. fortuna: los, szczęście. [przypis redakcyjny]

25

udelektować (starop.) – ucieszyć. [przypis edytorski]

26

łuby – kosze; tu: bagaż podróżny. [przypis edytorski]

27

patientia (łac.) – cierpliwość. [przypis edytorski]

28

non sufficit (łac.) – nie wystarczy. [przypis edytorski]

29

perswadować – tłumaczyć, przekonywać. [przypis edytorski]

30

do nozdrzech (forma D. lm)– dziś popr. do nozdrzy. [przypis edytorski]

31

fatyga – trud, niewygoda. [przypis edytorski]

32

siedmdziesiąty (przestarz. forma liczebnika) – dziś popr.: siedemdziesiąty. [przypis edytorski]

33

ośmdziesiąty (przestarz. forma liczebnika) – dziś popr.: osiemdziesiąty. [przypis edytorski]

34

machnąć kozła – fiknąć koziołka, zrobić przewrót do przodu. [przypis edytorski]

35

eksperiencja – doświadczenie. [przypis edytorski]

36

eo modo (łac.) – na swój sposób. [przypis edytorski]

37

odbieżać (przestarz.) – odejść, opuścić. [przypis edytorski]

38

duszny (przestarz.) – duchowy, dotyczący duszy. [przypis edytorski]

39

periculum (łac.) – niebezpieczeństwo. [przypis edytorski]

40

sub onere (łac.) – pod ciężarem. [przypis edytorski]

41

desperacja (z łac.) – rozpacz. [przypis edytorski]

42

pogasiwszy pożary – za panowania Jana Kazimierza II (1648–1668) na terenie Rzeczypospolitej wybuchło powstanie Chmielnickiego (1648–1649, 1651–1654), wojna polsko-rosyjska (1654–1667, przerwana w latach 1656–1660) oraz wojna polsko-szwedzka (1655–1660). [przypis redakcyjny]

43

elekcja – sejm elekcyjny odbył się 19 czerwca 1669 r. [przypis redakcyjny]

44

jechali (…) koleśno – jechali kolasami, czyli karetami. [przypis edytorski]

45

personat (daw.) – osobistość. [przypis redakcyjny]

46

sum (łac.) – jestem. [przypis redakcyjny]

47

gloria et decus (łac.) – chwała i ozdoba; gloria: sława, chwała; decus: zaszczyt, ozdoba. [przypis redakcyjny]

48

poły – połowy dolnej części ubrania rozpinającego się z przodu. [przypis redakcyjny]

49

żupan – noszony przez szlachtę staropolski ozdobny strój męski, zapinany z tyłu na haftki lub guziki, ze stojącym kołnierzykiem i wąskimi rękawami. [przypis redakcyjny]

50

gaudium (łac.) – radość, przyjemność; tu: ucztowanie. [przypis redakcyjny]

51

baczyć – uważać. [przypis edytorski]

52

wasąg – czterokołowy odkryty powóz z bokami z plecionki wiklinowej. [przypis edytorski]

53

sepet (starop.) – kufer a. skrzynia z szufladami; ozdobny mebel do przechowywania kosztowności. [przypis edytorski]

54

przezpieczeństwo – bezpieczeństwo. W tekście zastosowano liczne archaizmy, używając jednak niekonsekwentnie różnych form, np. obok formy „przezpieczeństwo”, pojawia się „bezpieczność”, a także współcześnie obowiązująca forma. [przypis edytorski]

55

rugi (daw.; z niem. Rüge: nagana, staroniem. rouge: oskarżenie) – procedura służąca kontrolowaniu ważności mandatów poselskich w sejmie. [przypis edytorski]

56

skop (daw.) – kastrowany baran. [przypis edytorski]

57

lubo (starop.) – chociaż. [przypis edytorski]

58

indygenat (daw.) – przyznanie obcokrajowcowi obywatelstwa kraju, w którym przebywa. [przypis edytorski]

59

ku Mokotowu – w stronę Mokotowa. [przypis edytorski]

60

chwila separationis – chwila rozdzielenia, rozstania. [przypis edytorski]

61

tumult (daw.; z łac. tumultus: zgiełk, rozruch) – zamieszki (często na tle wyznaniowym); zamieszanie, zamęt; tu forma zdr.: tumulcik. [przypis edytorski]

62

sejm konwokacyjny – zwoływany w okresie bezkrólewia sejm poprzedzający wolną elekcję; ustalano na nim termin i miejsce elekcji, a także kandydatów, spośród których miano wybierać nowego władcę i pacta conventa mające obowiązywać króla. Pierwszy sejm konwokacyjny odbył się w 1573 r. po śmierci Zygmunta Augusta. [przypis edytorski]

63

powołać do laski – w domyśle: marszałkowskiej; wybrać na urząd marszałka sejmu, przewodniczącego obradom. [przypis edytorski]

64

jeniusz (przestarz.) – geniusz; wybitny umysł. [przypis edytorski]

65

niewód – sieć służąca do połowu ryb, złożona


Скачать книгу