In God se teenwoordigheid. Johan Smit
– of dit nou met stiltetyd of tydens kerkbesoek is.
Wanneer laas het jy vir God hoor praat? Wanneer laas het jy met ’n Samuel-gesindheid na God geluister?
Praat, Here, u dienaar luister! Amen.
13 Februarie
Ek is tot beskikking van die Here
Maria sê toe: “Ek is tot beskikking van die Here. Laat met my gebeur wat u gesê het.” Toe het die engel van haar af weggegaan. Lukas 1:38
Dit is vir ons baie moeilik om ons in Maria se plek in te dink. ’n Gewone jong plattelandse meisie kry op ’n dag besoek van ’n engel. Wat het deur haar kop gegaan? Hoe vreemd en selfs skrikwekkend moes dit nie vir haar wees nie. En daarby nog die engel se boodskap! Sy, ’n ongetroude jong meisie, sal deur ’n Goddelike ingryping swanger raak en aan die Messias geboorte skenk. Hoe het sy die verstommende nuus verwerk? Hoe antwoord ’n mens op sulke nuus? Dit was tog sekerlik nie hoe sy oor haar eerstelingbaba gedroom het nie. Wat sal Josef sê? En haar ouers en die dorp se mense!
Maria besef dat sy in God se teenwoordigheid staan. Sy besef dat sy nie aan mense nie, maar aan God self ’n antwoord verskuldig is. En hierdie jong meisie besluit om sonder skroom, sonder om die gevolge te probeer bereken, vir die Here “ja” te sê. Baie mense weier om hierdie verloop van sake as werklikheid te aanvaar. Ek is regtigwaar so bly dat Maria haar situasie nie wetenskaplik beredeneer het nie, maar eerder in kinderlike geloof gesê het: Ek is tot beskikking van die Here. Laat met my gebeur wat u gesê het.
Om tot beskikking van die Here te wees, impliseer ’n onvoorwaardelike oorgawe. Meesal vind ons dit moeilik. Ons wil graag self in beheer van sake bly. Ja, bereid om te dien, maar op eie voorwaardes. Die Here vra onvoorwaardelike beskikbaarheid. Dan kan Hy deur jou lewe wonders verrig.
Here, help my om ook soos Maria onvoorwaardelik tot U beskikking te wees. Amen.
14 Februarie
Wie, sê julle, is Ek?
“Maar julle,” het Hy gevra, “wie, sê julle, is Ek?” Simon Petrus het geantwoord: “U is die Christus, die Seun van die lewende God.” Matteus 16:15–16
In ons woord en antwoord-reeks wil ek graag vandag vir Jesus aan die woord stel. In sy gesprekke met sy dissipels het Jesus ’n aantal indringende vrae aan hulle gestel. Die antwoorde op hierdie vrae het koersbepalende gevolge gehad. Ek wil graag twee van dié vrae (wat al twee deur Petrus beantwoord is) aan die orde stel, aangesien dit vrae is wat vandag nog van toepassing is en waarop ook ons ’n antwoord moet gee.
Jesus se optrede het opslae gemaak. Die nuus oor sy doen en late het versprei en mense het wyd en syd begin bespiegel oor wie Jesus nou werklik is. Sommige mense het gemeen dat Hy Elia is wat uit die dood opgestaan het. In die Ou Testament is mos voorspel dat Elia as voorloper van die Messias sou verskyn. Ander het weer gemeen dis Johannes die Doper wat weer tevoorskyn getree het. Die meeste mense het gemeen dat Hy ’n profeet was. Toe vra Jesus op ’n dag vir sy dissipels: “Maar wat sê julle, wie is Ek?”
Petrus het toe dadelik met ’n antwoord gekom. Dit was meer as ’n korrekte antwoord; dit was ’n geloofsbelydenis wat as grondslag vir die Christelike kerk sou dien. Ja, Jesus was inderdaad die Seun van God, die Messias (Christus).
Hierdie vraag na Jesus se ware identiteit kom steeds aan die orde. Mense het steeds verskeie teorieë oor wie Jesus nou eintlik was. Wat is jou antwoord? Is Hy vir jou die Christus, die enigste Verlosser van sonde en dood?
Jesus, U is die Messias, my enigste Verlosser en Saligmaker! Amen.
15 Februarie
Na wie toe sal ons gaan?
Toe vra Jesus vir die twaalf: “Wil julle nie ook weggaan nie?” Simon Petrus het Hom geantwoord: “Here, na wie toe sal ons gaan? U het die woorde wat ewige lewe gee.” Johannes 6: 67–68
Baie dissipels het Jesus verlaat. Toe Jesus sê dat Hy die brood is wat lewe gee en dat hulle dié brood moet “eet”, was dit vir hulle te erg. Hulle kon nie in Jesus glo nie. Wat Hy oor Homself en oor sy toekoms te sê gehad het, was vir hulle nie geloofwaardig nie. Toe draai hulle om. Dit is toe dat Jesus vir sy binnekring die vraag stel: “Wil julle nie ook weggaan nie?”
Ek glo nie selfs hulle het Jesus se woorde oor die brood van die lewe goed verstaan nie. Maar hulle het in Jesus geglo. En hulle het hulleself onherroeplik aan Hom verbind. Vandaar Petrus se antwoord: Here, na wie toe sal ons gaan? U het die woorde wat ewige lewe gee. Petrus het nog nie alles volkome verstaan nie. Hy sou nog later sy rug op Jesus draai uit vrees vir mense. Maar in Petrus se hart was daar ’n geloof aan ’t groei wat niks minder as ’n gawe van God was nie. Só het Jesus alreeds na sy rotsbelydenis verklaar. En hier kom dit weer aan die lig. Hy erken dat Jesus die woorde het wat ewige lewe gee. Later, ná die kruisiging, sou hy wel deeglik besef dat Jesus inderdaad die brood is wat lewe gee.
Miskien het jy ook by geleentheid gewonder of jy ’n volgeling van Jesus moet bly. Jou geloof het in die spervuur gekom. Die vraag is net: Waarheen sal jy gaan? Weet verseker dat Jesus, die Woord wat mens geword het, die brood is wat lewe gee.
Jesus, ek glo U is die Woord wat lewe gee. Dankie vir die lewe. Amen.
16 Februarie
Bekeer julle!
… en gesê: “Bekeer julle, want die koninkryk van die hemel het naby gekom.” Matteus 3:2
Woord en antwoord – hoe raak dit my elke dag se lewe? Kom ons gesels oor bekering. Ja, ek weet dat mense vir dié woord sku is. Dis nie nodig nie. Kom ons luister eerlik wat die Bybel daaroor te sê het.
Bekering is ’n woord wat verskillende reaksies ontlok: party mense kruip in hulle dop, ander raak weer opgewonde en begin sommer dadelik van ’n bonatuurlike ingryping getuig terwyl die meeste mense daaraan dink as ’n eenmalige keuse. Dit is inderdaad ’n veelkantige woord. Want vir seker beteken dit vir talle mense die herinnering aan ’n wonderlike bekeringservaring. En ja, bekering het wel met ’n keuse te make. Maar dis nog lank nie al nie – as ek deur die Bybel blaai, is bekering veel eerder deel van ’n Christen se leefstyl – dit is die manier waarop ek dag vir dag op God se stem antwoord.
In bekering gaan dit oor woord en antwoord. Bekering is nie net ’n
radikale ommekeer nie, maar ook, en ek meen veral, voortdurende koersaanpassings, meesal glad nie radikaal of opwindend nie, maar altyd in antwoord op God se Woord. Byvoorbeeld: As jy Sondagoggend uit die kerk stap, kan dit ’n bekeringsmoment in jou lewe wees. Vra jouself af wat die Here vanoggend vir jou gesê het en hoe jy daarop gaan reageer; in watter mate dit jou lewenskoers gaan beïnvloed. Neem ’n besluit om daadwerklik op God se Woord te antwoord, en siedaar: bekering!
Hou ook in gedagte dat bekering telkens ’n keuse vir die Koning en sy koninkryk is. Dit is nie bloot ’n poging tot selfverbetering nie. Dit is juis ’n beweging weg van enige selfsugtige motiewe na ’n Christus-gesentreerde lewe.
Here, leer vir my wat bekering in my eie lewe moet beteken. Amen.
17 Februarie
’n Herhaalde oproep: Bekeer julle!
Die Here het Israel en Juda deur elke profeet en siener gewaarsku: “Bekeer julle van julle verkeerde paaie. Kom my gebooie en voorskrifte na volgens die hele wet wat Ek julle voorvaders beveel het, wat Ek deur my dienaars die profete aan julle gegee het.” 2 Konings 17:13
Die Woord van die Here kom op verskillende maniere tot ons. Vir die Israeliete was dit aanvanklik die priesters wat hulle aan die wet herinner het. Geen enkele gesin het ’n Bybel by die bed gehad nie. Die woorde van die priesters is mondeling oorgedra. Toe het die profete later van tyd die woordverkondigers geword. Waar die priesters die leermeesters van die wet was, het die profete veral die rol van bekeringspredikers ingeneem. Voorts het hulle God se toekomsplanne bekend gemaak.
In