Bärner Mundart us Kanada. Ursula Thierwächter

       I bi dankbar für all die Mönsche,

      wo mi bis zum hütige Tag begleitet hei.

       Es chunnt nid druf aa wie wyt mir zäme gange si,

       jede no so churz Momänt isch es Gschänk…

       S‘Vorwort

      Syt dir normal? I meine, heit dir s'Gfüehl, dir siget normal? Jäää…wenn dir euch da nume nid tüüschit. I weiss vo was i rede. Füfzg Jahr lang han i nämlich ou gmeint, i sigi ganz e normali Frou. Bis i drvo ha aafa rede, nach Kanada uuszwandere, zumene Maa, won i nume vom Internet und vom Telefoniere här kennt ha. Da bin ig ungereinisch ke normali Frou me gsi. Gar mängi Meinig han i mir zu myne Uswanderigsidee müesse aalose:

      "Du kennsch dä Tip z’Kanada doch gar nid richtig, was machisch de, wenn's nid so usechunnt wie du dänksch, dass es sötti? Und überhoupt, was wotsch de ou in däm Kanada? Du hesch doch e Vogu, i dym Alter no so öppis Verruckts ga mache." So und ähnlich, het es vo myne Lüt tönt.

      Jä nu, i ha s'Beschte us myne Wächseljahr gmacht und ha nid nume d'Hormon gwächslet, sondern ou d'Heimat. I bi mit einefüfzgi nach Kanada uusgwanderet. Ha mys ganze Läbe ufe Chopf gschteut. Die einte hei scho rächt gha, es isch nid aues so usecho wien is erwartet ha und nid aues isch besser hie, als Deheime, i dr Schwiz…aber angersch isch es…gaaaanz angersch.

      Im April 2020, faat my zwänzgischt Summer hie z’Kanada aa, im Septämber si dr Urs und i, nünzäh Jahr ghürate und syt 2007, bin i ou uf em Papier Kanadierin.

      Mängisch isch es guet nid normal z'si und überhoupt, was isch scho normal? Wo isch dr Fun, wenn me gäng nume isch und tuet, wie all die angere und nie öppis macht, wo me nid sicher isch, wien es usechunnt?

      I ha my Entscheidig zum Uswandere ömu nie bereut.

       Ganz e normali Frou

      Füfzg Jahr lang han i gmeint, i sigi ganz e normali Frou. Mit normal meinen i durchschnittlech, äbe so, wie all die angere Normale! Aber wyt gfählt! Won i aagfange ha drüber z‘rede, dass ig im Hingerchopf e Uswanderig nach Kanada plani, zumene Maa, won i nume usem Internet und vom Telefoniere här kenne, da han i de schnäu gmerkt, dass DAS aues angere als normal isch.

      E normale Mönsch würdi so öppis anschynend nie mache, scho gar nid i mym Alter! „Eeeh, was dänksch dr o drby? Überleg dr doch, was da aues chönnti passiere. Jesses, u was würdisch de mache, wes ganz angersch chämti?“ Zuegää, uf das, han i ou ke besseri Antwort gha, als d’Achsle z’lüpfe und z’säge:„Hoffe jetz eifach, es chunnt de scho guet.“

      Zwüsche denn, won i usegfunde ha, dass i äuä doch nid zu dene ghöre won i dänkt ha und jetz, lige fasch zwänzg Jahr. Hüt chani säge, es isch guet wie nes isch, s’Meischte ömu und dr Räschte machen i zpasse. Es isch haut o es Gschänk, wenn me s’Läbe eifach so cha akzeptiere und näh wie nes isch, und me nid gäng umsverrode öppis wott würge.

      I ha mir zwar mängs ou ganz angersch vorgschteut gha. Erschtens, wüu is nid besser