Аксинча. Носиржон Жураев

      Чумоли ўрмалаб ўтган из каби

      Майда имло билан ёзган хатингда

      Қалқиган кўзёшинг, титраган лабинг

      Сездим, демак ҳамон бари ёдингда.

      Хотирам занглари тўкилди бехос

      Бирдан эслагандек олис бир тушни,

      Кафтларингдек оппоқ ва юмшоқ қоғоз

      Шапалоқ сингари юзимга тушди.

      Аччиқ қаҳвасиз ҳам, тамакисиз ҳам

      Кўнглимга бедорлик кирди шу туни,

      Шаҳарнинг аёвсиз шовқинин бир дам

      Кесиб ўтганида хазон шитири.

      Ва бирдан англадим: қотибди дийдам,

      Руҳим шикаст ебди оғир йўлларда,

      Ҳаётни уйғотган муқаддас куйдай

      Икки энлик хатинг жонимга далда

      Бўлди-ю, ақлимга зид юрдим илк бор

      Бир жумлага жамлаб ҳамма оҳимни,

      Энди юрагимда хотиржамлик бор –

      Ва баралла айтдим: “Сени соғиндим”.

      Эшик аста ёпилди. Кетдинг.

      Эшик аста ёпилди. Қолдим.

      Энди ҳижрон иккимизга тенг

      Тақсим бўлди. Тушунди қалбим.

      Аммо эшик очилар қайта –

      (Хавотирман ўйлаб бу ҳолни!)

      Икки юрак учрашган пайтда

      Қандай бўлишамиз висолни…

      Бу дарахтлар – яшил соябон,

      Қуёш тиғи санчилмас бошга.

      Қара, ҳамма менга меҳрибон

      Бир сендан бошқа.

      Йўлларини кенг очиб шаҳар,

      Гуллар қадаб чиқади тошга.

      Қара, ҳамма кўнглимга қарар

      Бир сендан бошқа.

      Ҳаёт (балки дидга кўрами?)

      Янги ҳислар берар яшашга!

      Қара, ҳамма яхши кўради

      Бир сендан бошқа.

      Сен эса, сен… Тилга сўз келмас –

      Ҳайронман нима деб аташга.

      Ҳеч ким мени севишни билмас

      Бир сендан бошқа.

      Олислардан бир интиқ

      нигоҳ менга термулар,

      Кўнгли чўкиб, ўксиниб,

      ногоҳ ерга термулар,

      Дийдоримни тополмай

      бир-бир элга термулар,

      Шу интизор кўзларни

      ҳеч юмилмас – уйғоқ қил,

      Оллоҳ, онамни асра

      ва умрини узоқ қил.

      Юзларига тақдирнинг

      шамоллари битди хат,

      Ҳар йўқотган кунидан

      топди аччиқ бир ҳикмат,

      Умри кимларга бахш-у,

      ўзига йўқдир шафқат,

      Майли, қадди дол бўлсин,

      майли, сочларин оқ қил,

      Оллоҳ, онамни асра

      ва умрини узоқ қил.

      Кафтларида мен учун

      доим ризқ ва дуо бор,

      Менинг бахтимдан бўлак

      унда не муддао бор,

      Она деган каломда

      наҳот шунча даво бор,

      Ҳеч кимга зор бўлмай-у,

      онамга яқинроқ қил,

      Оллоҳ, онамни асра

      ва умрини узоқ қил.

      Ўз боғини тарк этган

      қуш каби учдим-кетдим,

      Хотирда сақлаб бўлмас

      туш каби учдим-кетдим,

      Худди