กลายร่าง . Морган Райс
สายตาของเธอมองไปยังสมุดบันทึกที่กระเด็นออกมา กระดาษกระจัดกระจายไปทั่วทุกที่
เธอได้ยินเสียงหัวเราะ และเสียงฝีเท้านั้นกำลังมุ่งมาที่เธอ
หัวใจของเธอเต้นรัว อะดรีนารีนสูบฉีด เธอกลิ้งตัวและชิงจังหวะยืนขึ้นก่อนที่พวกเขาจะถึงตัวเธอ เธอออกตัววิ่งไปยังตรอก วิ่งโดยไม่คิดชีวิต
พวกมันตามหลังมาติด ๆ
หนึ่งในโรงเรียนหลาย ๆ แห่งของเธอ เคทลินเคยคิดว่าเธอจะมีอนาคตอันยาวไกลที่ไหนสักแห่ง เธอเลือกที่จะวิ่ง และเธอตระหนักได้ว่าเธอเก่งด้านนี้ เก่งที่สุดในทีม มันไม่ใช่การวิ่งระยะไกล แต่มันคือการวิ่งแข่งในระยะ 100 หลา เธอสามารถวิ่งเร็วกว่าพวกผู้ชาย และตอนนี้ การวิ่งก็ผุดเข้ามาในหัวของเธอ
เธอวิ่งอย่างไม่คิดชีวิต และพวกผู้ชายก็จะไม่สามารถจับเธอได้
เคทลินชำเลืองมองกลับไปเพื่อดูว่าพวกมันอยู่ไกลแค่ไหนแล้ว เธอรู้ดีว่าเธอสามารถหนีพวกนั้นได้ เพียงแต่เธอต้องเลี้ยวไปยังเส้นทางที่ถูกต้อง
ตรอกนี้สิ้นสุดที่สามแยก เธอสามารถเลี้ยวไปได้ทั้งด้านซ้ายและด้านขวา เธอไม่มีเวลาพอที่จะเปลี่ยนการตัดสินใจ ถ้าเธอต้องการรักษาระยะห่างของเธอเอาไว้ เธอต้องเลือกอย่างรวดเร็ว เธอไม่ทันมองสิ่งที่ยู่ตรงหัวมุม แล้วเธอก็ตัดสินใจเลี้ยวซ้าย
เธอภาวนาขอให้มันเป็นตัวเลือกที่ถูกต้อง เถอะน่า ได้โปรด!
หัวใจของเธอเกือบหยุดเต้นเมื่อเธอเลี้ยวซ้ายและพบว่าข้างหน้านั้นเป็นทางตัน
เธอเลือกทางผิด
นี่มันทางตัน เธอพยายามมองรอบกำแพง มองหาทางออก ทางออกอะไรก็ได้ แต่ก็ไม่มีเลย เธอหันกลับมา เพื่อเผชิญหน้ากับพวกที่จะมาทำร้ายเธอ
เธอหมดแรง