Светильник жизни. Борис Огнев

      Вось лісце выпусцілі дрэвы

      І заквялі сады,

      Вясны прыгожыя напевы

      Прынеслі ўсе сюды.

      Вось лета, спёка надышлі,

      І ўсё расце, і ўсё спявае.

      Вось грозы свежасць прыняслі,

      І хмарачкі ляцяць і ззяюць.

      Мой Родны край у гэту пору

      Такі прыгожы, як ніколі,

      З ім прыгажосць і думкі ўгору

      Ляцяць, смяюцца мімаволі.

      Але і лета не бясконца,

      Жаўцее ўсё наўкол,

      Хаваецца ў хмаркі сонца,

      Ляціць і жоўты ліст на дол.

      І неба плача аб мінулым,

      Усё захавалася ў хмары,

      А сэрца засталося чулым

      І да зямлі радной абшараў.

      Мая Радзіма дарагая,

      Ты ў сэрцы будзеш назаўжды,

      І да цябе я прылятаю,

      Каб у душы не мець нужды.

      Поле маё, поле роднае!

      Усе думкі пра долю тваю,

      Ты з прыродаю ўвек згоднае,

      Ты заглядваеш у душу маю.

      Каласы твае золатам ззяюць,

      Чуцен шолах у ветраны час,

      І па ветры яны так зайграюць,

      Што нябачна ніводнага з нас.

      Ты ўзімку бясконца збялелае,

      І края твае мне не відаць,

      Над табою, як плямачка шэрая,

      Птушкі ў вырай усе разам ляцяць.

      Кахаю цябе, мая маці радная.

      І з ранку, і ўдзень ты са мной,

      У сэрцы ты ёсць, і навек, дарагая,

      Я помню заўжды, што я твой!

      Кахаю цябе, мая маці радная,

      Ты ў думках заўсёды маіх.

      Ляцяць усе думкі ад краю да краю,

      Пра маці – найлепшая з іх.

      Радную маю я ўвек не забуду,

      І ласку, і шчырасць яе,

      І смех яе, радасць увек помніць буду,

      І шчасце, адданае мне.

      2006

      Мне не забыть тот чудный лик

      Спасителя Христа.

      Казалось, хоть взглянул на миг,

      Отверзлись небеса.

      Спаситель в душу мне глядит

      И тихо, неспеша,

      Моей душе Он говорит

      О тяжести греха.

      Как этот грешный мир Он спас,

      Как много пострадал,

      И как спасение для нас

      Он в этот мир послал.

      Мне не забыть тот чудный лик

      Спасителя Христа,

      И хоть взглянул я лишь на миг,

      Увидел небеса.

      2006

      Вдали от Родины моей

      Весну я вспоминаю:

      И как журчал, бежал ручей,

      Как снег весенний таял.

      Вдали от Родины моей

      Я лето вспоминаю:

      Как напевал мне соловей,

      И жаворонок в мае.

      Вдали от Родины моей

      Я вспоминаю осень.

      О, сколько ливней и дождей

      Она всегда