Шигырьләр / Стихи (на татарском языке). Акмулла

      Казакъча шигырь яздым ачык кылып,

      Хасидләрнең йөрәген ачындырып.

      Тәхкыйкләрен күргән соң куангандан,

      Китабларын карыймын да гашыйк булып.

      Тәсныйфлары басыйрәтне ярук кылган[176],

      Нәфис, хәсис[177] арасын фәрекъ кылган[178];

      Адашканда киз килеп[179] балга төшкән —

      Мин байгыш бер кырмыска гарык булган.

      Унбиш ел «Назурә»сен алганыма,

      Карай-карай баш очыма салганыма;

      Шифаи садр андан хасил итдек[180],

      Эленмәй хасидләрнен кармагына.

      Морадлары мөкябәрә[181] булгандай соң

      Хасидләр күз салмайлар аръягына;

      Гавайлары, мулласына табигъ булып[182],

      Дөрләтеп ярып йөри ярмагына[183].

      Нигә мончә безләрдә әдәб кыска?

      Кәмаләт болай торсын – гакыл вуста[184].

      Бер йиргә килештереп хат язалмай,

      Берәүне яманларга кандай оста!

      Бәгъзесе укый да алмай гыйбарәтен,

      Кямилгә кандай кыла хәкарәтен?

      Дамеллалар бәгъзесе, белә торып,

      Хасмының морад кыла хәсарәтен[185].

      Әдвия хамил булмас бәгъзе мәрыйз,

      Нәсихәт кабил булмас фәззы гализъ[186].

      Шәятыйнның[187] әбһәрен[188] өзеп киткән —

      Атылып түбәсендән «Бәркыльвәмиз[189]».

      «Җарудә» иясенә сүземез юк,

      Аларга каршы килер йөземез юк,

      Рәхимуллаһи рәхмәтән васигатән[190],

      Дөньяда сүземез бар – үземез юк!

      Ул да бер галим икән сөйләй торган,

      Голяма мәҗлесендә мәйдан алган,

      Морадына монафины[191] сөймәй торган,

      Курае килешкәндә көйдәй торган.

      Без дә күрдек угының аткан йирен,

      Кай йиргә угы төшеп яткан йирен, —

      «Фәликөлли вәҗһәтин муәҗҗиһәтин»[192],

      Бәрәкалла, килештереп тапкан йирен.

      Ана шәрик дамелла Мөхибулла³¹⁺,

      Раббани