Пьесалар / Пьесы. Карим Тинчурин
нәфис матурлык
Турында уйлау сиңа ул хәрәм.
Тәхеткә сәҗдә, Тәңрегә коллык –
Муеныңда фарыз, онытма, Адәм!
Җәбраил.
Йә Адәм! Тәңреңне исеңдә тот һәрдәм!..
Адәм.
Ярлыка, Тәңрем! Ярлыка мине!..
(Сәҗдә кыла.)
Кем ул? Кем ул?!
(Һаваны күреп, шашынып.)
Яэҗүҗ.
Матурлык.
Мәэҗүҗ.
Санәм.
Адәм Һавага таба бара башлый. Гөнаһ, Шәйтан, зобанилар акырышып керәләр.
V күренеш
Гөнаһ.
Ул сиңа хәрәм, хәрәм, хәрәм!..
Тәңренең утлы болытларында,
Ыжгырып торган тәмугларында
Гөнаһкяр җаннар мәңге янарлар.
Мәңге янарлар ут упкынында!..
Зобанилар.
Мәңге янарлар ут упкынында!..
Гөнаһ.
Читкә карама, читтә оят бар.
Өскә карама, өстә гөнаһ бар.
Уңга карама, уңда – дәртле уй.
Сулга карама, сулда – зифа буй.
Зобанилар.
Сулга карама, сулда – зифа буй!
Гөнаһ.
Башыңны бөгеп син аска кара,
Аска кара да берни уйлама.
Тәңренең исемен беркет күңелдә.
Бар көчеңне куй тәсбих зикергә!
Зобанилар.
Бар көчеңне куй тәсбих зикергә!..
Гөнаһ.
Соңгы матурлык дәхи моңлы саз,
Ирек, мәхәббәт һәм әрсез бәхет
Тәңрегә дошман, сиңа да дошман,
Сиңа ят алар, бул син бәдбәхет!..
Һәммәсе.
Сиңа ят алар, бул син бәдбәхет!..
Адәм.
Кем ул, кем ул?!
Дәҗҗал.
Санәм.
Адәм бара башлый.
Гөнаһ.
Ул сиңа хәрәм!
Һәммәсе.
Ул сиңа хәрәм!
Газазил груһы.
Хата, хата!
Адәм.
Ул серле җанга мин каршы барам!..
Һәммәсе.
Ул сиңа хәрәм!
Адәм.
Хәрәм?!
Ни дигән сүз ул? Кайдан ул килгән?
Гөнаһ.
Ләүхелмәхфүздә уттан язылган.
Сине саклаучы вөҗданы калкан.
Газазил груһы.
Ялган, ялган!
Дәҗҗал груһы.
Йа Рахман! Йа Рахман!
Җәбраил.
Адәм, Тәңреңне исеңдә тот һәрдәм!
Адәм.
Ярлыка, матур! Ярлыка мине!
Һавага сәҗдә кыла. Күк күкри.
Һәммәсе.
Хәрәм, хәрәм!..
Дәҗҗал.
Көфер, көфер!..
Гөнаһ.
Беттең, беттең син, и гөнаһкяр җан!..
(Әләме белән Адәмгә суга.)
Дәҗҗал.
Тәүбә кыл! Хәзер юнәл гарешкә!
Гөнаһ.
Оҗмахта урын юк ул мәшрикъка!
Җәбраил.
Йә Адәм! Тәңреңне исеңдә тот һәрдәм!
Адәм (тезләнә).
Юлыктыр, Тәңре! Юлыктыр мине
Шушы гүзәлгә.