Sağlığında qiymət verin insanlara. Джабир Новруз

      Hələ çoxu tanımayır

      bu uşağı.

      Xırda-xırda gözləri var

      sanki üzüm

      giləsidir.

      O neyləsin hələ yaşı

      azdır axı,

      Tanış olun! Bu qızın adı

      Güləsidir…

      Burayacan Səbiş idi

      nəvələrin

      say-hesabda

      onuncusu,

      sonuncusu…

      Şirinlikdə birincisi,

      Səbiş idi nənəsinin

      əvvəl sözü,

      axır sözü,

      Səbiş idi bal şəkəri

      balaların,

      Səbiş idi söz-söhbəti

      xalaların,

      Səbiş idi can-ciyəri

      babasının,

      Səbiş idi təzətəri

      babasının,

      İndi isə nəvələrin

      ən təzəsi,

      ən nübarı,

      ən qönçəsi –

      Güləsidir!

      Nəvələrin say-hesabda sonuncusu,

      Şirinlikdə birincisi –

      Güləsidir…

      Burayacan körpələrin

      ən əlası

      Səbiş idi,

      İndi isə ən əlası –

      Güləsidir.

      Burayacan anasının

      gül balası –

      Səbiş idi,

      İndi isə anasının

      gül balası –

      Güləsidir!

      Burayacan ancaq Səbiş

      dəbdə idi,

      Əmilərin, dayıların,

      bibilərin

      arasında.

      Çoxu onu ayırmazdı

      hətta doğma

      balasından,

      Ad gününə

      dəstə-dəstə

      axardılar.

      Saçlarına qızıl güllər

      taxardılar,

      Sözlərini şəkər kimi

      yeyərdilər,

      Bir ah çəksə min kərə

      can deyərdilər,

      Qadasını alardılar,

      Ona dəftər, ona qələm

      alardılar.

      Dayıların, bibilərin

      xalaların,

      İndi isə ən sevdiyi

      bir körpə var –

      Güləsidir!

      Mən nə deyim Güləsidən sizə

      daha,

      Ən balaca nəvələri əzizləmək

      Babaların, nənələrin

      peşəsidir.

      Evlərində təzə körpə

      göz açdımı

      bu dünyaya,

      Güləsi də Səbiş kimi

      onda dəbdən

      düşəsidir.

      Bu da bizim Lalədir

      Yeddinci nəvə Lalə

      Çox mehriban baladır,

      Amma nədənsə hələ,

      Nənəsinin yanında,

      Babasının yanında,

      Bibilərin yanında,

      Xalaların yanında

      Bir az üzdə deyildir

      Eh neyləsin, Məsi tək,

      Səbiş tək, Güləsi tək,

      Axı üzlü deyildir.

      Haydan-küydən uzaqdır,

      Təvazökar uşaqdır.

      Qurban getməz heç zaman

      Babasını görəndə,

      Nənəsini görəndə,

      Dil-dil ötməz heç zaman,

      Bibisini görəndə,

      Xalasını görəndə,

      Ürəyində istəyər

      Qardaşları həmişə,

      Bacıları həmişə,

      Ürəyində can deyər,

      Uşaqlara həmişə,

      Qocalara həmişə.

      Nəfəsi gül qoxuyur

      Adı da ki Lalədir,

      Birincidə oxuyur

      Qiymətləri əladır.

      Onun şirin dilidir,

      Aldığı o əlalar.

      Yaman xoşuma gəlir

      Lalə kimi balalar.

      Ay mərhəba, mərhəba,

      Mat qalmışam Fərhada.

      Bapbalaca uşaqdır,

      Amma yaman qoçaqdır,

      Əlifbanı oxuyar,

      Əzbərləyər o gündə…

      Hər gün qalxar yuxudan,

      Xasay dərsə gedəndə,

      Xəzər dərsə gedəndə,

      Fərhad dərsə gedəndə…

      Gözətçidir, ya nədir,

      Tez onları saxlayar,

      Anasıyla birbəbir

      Sumkaları yoxlayar.

      Mürəkkəb, dəftər, pozan,

      Cəld baxar yerindəmi?!

      Gündəliklər, qələmlər

      Kitablar yerindəmi?!

      Yaddan çıxan şeyləri

      Tez tapıb gətirər o.

      Qardaşları bu sayaq

      Məktəbə ötürər o.

      Ay mərhəba, mərhəba,

      Mat qalmışam Fərhada…

      Başı çıxmaz saatdan

      Amma bilər nə zaman,

      Qardaşları gələcək,

      Qaqaşları gələcək?!

      Qaçıb durar o yanda,

      Düz qapının dalında.

      Zəng səsi gələn kimi

      Çıxar