Абадият қонунлари. 2-китоб. Мукимжон Фатхиддинович Исаков
ўз турида сақланур, лек хоссавий яқинлик сабаб бошқа оралиқ жинслар ҳам пайдо бўлур, лек моддийланмиш зарранинг хоссавий яқинлик даражаси бирла боғлиқ ҳолда аларнинг пайдо бўлмоқ меъёри борлиги ҳам қонуниятдур, яъниким, масалан, темир сув бирла қоришмас.
Бас, бул ҳам қонуниятдур, қатъий сақланур. Ва моддий вужудда моддийланмиш зарралардин қопламали тарзда моддийликда мавжуд турмиш одамий мавжудот ўз номоддий моҳияти бирла ҳаётий фаолият кўрсатмоғи жараёнида ҳам ул қонуният ўз аксин топур. Не ажаб, не тонг?!
Мана яна бир қонуният!
Чун ул зарравий хосса ва хусусиятлар онинг моддий вужудин моддий пайдо эта турмиш номоддий қонуниятли номоддий куч сабаб номоддий борлиқдин эрур ва одамий мавжудот номоддий моҳияти ҳам, ҳамоники, ўзга манба мавжуд эрмас эркан, ул номоддий моҳиятли борлиқ бирла бир моҳият эрур эркан, ул сабабларким, ул қонуният моддийланмиш заррада, моддийланмиш заррадин моддийликда моддий мавжуд турмиш номоддий моҳиятди одамий мавжудот моддий моҳиятида ҳам қонуният сифатида такрорланур!
Яъни одамий мавжудот номоддий моҳияти ҳам, номоддий моҳиятига киритма сифатида кириб келмиш маълумотлар кўринувидаги қонуниятлар ҳам, одамий мавжудотнинг моддий вужуди ҳам номоддий борлиқ, номоддий борлиқдин таралур номоддий қонуният, номоддий куч, номоддий жон эрса, ўз иссиқлиги бирла моҳиятдош эркани қонунияти кўринур номоддий нур бирла чамбарчарс боғлиқ ва алоқадорликда, номоддий қонуниятларга бўйсунувчанликда, номоддий борлиқдин номоддий қонуният ижросида турур. Ҳа!
Қонуният бирла мавжуд турмиш моддий борлиқ, номоддий қонуниятлар, номоддий куч, номоддий нур таралур номоддий борлиқ ва онга одамий мавжудотнинг қонуниятли ёндашуви айнан шундоқларким ёндашувни вужудга келтирур.
Ёинки ўзга ёндашув, ўзга фикр соғлом ақл учун қонуният бўла олурми?
Не?
«Номоддий ажрала чиқиб, моддий борлиқда моддий вужудда пайдо бўлиб олмишмен, эндиким, не ҳохласам ониким қилурмен, ихтиёрим ўзимда эрур”ми?
Андоқларким қабилидаги ёндашувга одамий мавжудотда номоддий жон эрмас, балки номоддий руҳидаги қонуниятсизлик сабаб эрур.
Яна ул номоддий борлиқдин номоддий қонуниятли номоддий кучдаги қонуниятлардин бириким, ул зарраларнинг ажралув хусусиятидур. Улким ажралур, шул сабаб жинсда бўлинув бўлур. Яъниким қаттиқ, юмшоқ, суюқ ва ҳавво жинслар – темир, тупроқ, сув, ҳаввони бўлиб бўлур. Шул қонуният сабаб борлиқда жинслар сочилмиш ҳолда бўла олур ва бўлур. Зарранинг шул ажралув хусусияти сабаб курраи заминда дарахтдин барг, яъни қонуният ажралур, яъни демакким, айнан шул ўриндин моддий борлиқ-коинот ул номоддий борлиқнинг этаги, чекка-чегараси бўлмоқлиги қонуниятга айланур (!), тўкилур, дарёдин пақирда сув ола бўлур, ҳавводин ўз нафас сиғимига яраша жонзотлар нафас олур, жонли мавжудотдин жонли мавжудот ажралиб чиқур ва ул жараёнларнинг барчаси қонуният эрур, ва асли, мўъжизалардур!
Ва мана яна бир қонуният!
Ва, такроран (!), одамий мавжудот учун