Mən şirin ləhcəli bir bülbüləm / Seçilmiş əsərləri. Mikayıl Müşfiq

      Çıxmışam bir dağa, qarşımda Bakı

      Qaynayır, çünki deyil ruha ilıq.

      Çınlar hər yanda dərin bir səs-küy,

      Duyulur hər küçədən bir çığlıq.

      Hara baxsan, görəcəksən itilik,

      Yaşayış çalxalanır, bir su kibi.

      Üzlər almazlı, baxışlarsa çəlik,

      Nəşədir getdiyi yoldan tələbi.

      Dün bu yerlərdəki karvan yerini

      Ediyor yolçu tramvaylar əvəz;

      Boğuyor ölgün azan səslərini

      O ağızdan iti radyodakı səs.

      Bir tərəfdən göyə qalxan hər ev

      Gülüyor boynubükük külbələrə.

      Sən də, şair, bu uçan aləmi sev!

      Nəşəli gözlərini dikmə yerə!

      Raylar üstündə gəzən atlara baq,

      Sən də onlar kimi çap, dönmə geri!

      Dala baxmaqda nə var? Çırpınaraq

      Hər ufaq damla diyor: – Qoş iləri!

      Hələ qarşımda Xəzər çalxalanır,

      Qıl nəzər, gör nə köpüklənməsi var!

      Dalğalar sanki bəyaz quşlardır,

      Dəniz üstündə qanadlanmışlar.

      Üfqün altında xəfif bir yelkən,

      Ah, bu, bir incə xəyaldır, bir əməl,

      Bir vapor səslənərək titrərkən

      Qamçılar beynimi bir duyğulu əl.

      Çıxmışam bir dağa, qarşımda Bakı

      Qaynayır, çünki deyil ruha ilıq.

      Çınlar hər yanda çəlik bir səs-küy,

      Duyulur hər küçədən bir çığlıq.

      Hər səhər, hər axşam, hər axşam, hər səhər

      Çox zaman sərsəri küləklər bixəbər

      Bir yaxın dost kimi qapımı döyərlər,

      Küləklər, küləklər, bəstəkar küləklər,

      Dünyanı dolaşan bəxtiyar küləklər!

      Bəziniz qorxulu, bəziniz qorxusuz,

      Bəziniz duyğulu, bəziniz duyğusuz,

      Bəziniz uyqulu, bəziniz uyqusuz,

      Küləklər, küləklər, ey sərin küləklər,

      Sizdə var qoxusu hər yerin, küləklər!

      Ey çılğın küləklər, nəşəniz daşarkən,

      Bağların şehindən mey sorub coşarkən,

      Nalqıran dağları atlayıb aşarkən,

      Məni də alınız, uçayım dağlara,

      Könlümdə nə varsa, açayım dağlara!

      Gurlayın, ilhamım, sənətim gurlasın!

      Fırtınam, qasırğam, qüdrətim gurlasın!

      Şimşəyim parlasın, zülmətim gurlasın!

      Ey məni sərazad bəsləyən küləklər,

      Bir dağın başından səsləyən küləklər!

      Sən də alıb ələ bir qızıl rübab,

      İncə tellərini səsləndir, ay qız.

      Döşündən ellərə bağla bir kitab,

      Susqun dodaqları dilləndir, ay qız!

      Qalmasın sözlərin qəlbində gizli,

      Mən görmək istəməm çöhrəni sisli.

      Ol arslan ürəkli, şəfəq bənizli,

      Gülərək, yurdunu şənləndir, ay qız!

      O qara günlərin getsin gəlməsin,

      Bir daha keçmişin üzü gülməsin.

      Ümidi səndədir məncə hər kəsin,

      İndidən ruhunu telləndir, ay qız!