Ölüm qədər sadə. Piter Ceyms

      9

      Məhkəmə binasının bir neçə zalı var idi, lakin bu gürcü üslublu hündür tağlı tavan digərlərindən daha çox nəzərə çarpırdı. Palıd panellərlə haşiyələnmiş divarlar, qaraldılmış palıddan müttəhimlər üçün oturacaqlar, alçaq divarların arxasında ifadə vermək üçün yerlər. İndi parik geyinmiş hakim sədrlik edirdi. Hakim çoxdan o dünyalıq idi. O parlaq qırmızı rənglə üzlənmiş “Diluet mon droit” yazılı kresloda mürgüləyirdi. İclas zalı köhnə teatr dekorasiyasını xatırladırdı, çoxdan yığışdırılmamış sinif otağının ətri yayılırdı.

      Qreys şahidlər üçün olan yerdə durmuşdu. Həmişəki kimi məhkəməyə hazırlaşarkən o səliqəli geyinmişdi: göy kostyum, ağ köynək, açıq rəngli qalstuk və əsaslı diqqətlə təmizlənmiş qara çəkmələr. Roy pis görünmürdü, lakin özünü iyrənc hiss edirdi: qismən dünənki görüşlə bağlı idi. Həmin görüş növbəti faciəyə çevrilmişdi. Qismən də həyəcandan. Əlində Bibliyanı tutaraq və ətrafa göz gəzdirərək o artıq mininci dəfə idi ki, böyük Allaha doğrunu və yalnız doğrunu deyəcəyinə and içirdi. Andlılar adəti üzrə vağzalda itmiş bir dəstə turist kimi görünürdülər. Əlvan rəngli sviter, qalstuksuz və əzilmiş köynəklər geyinmiş ala-bəzək dəstə, onların üstündə isə iki sıra heç nə ifadə etməyən solğun simalar. Andlıların qarşısındakı masalarda su qrafinləri, stəkanlar və necə gəldi səpələnmiş yazılı vərəqlər vardı. Hakimin qarşısında texnika üst-üstə yığılıb – videopleyr, slayd-proyektor və nəhəng maqnitofon. Elektrik avadanlıqları ilə dolu olan masanın qarşısında isə zabitəli stenoqrafist qadın əyləşmişdi. Stulun üzərindəki elektrik sərinkeşi də gah sağa, gah da sola fırlanırdı. Demək olar ki, yarım gün ərzində ağırlaşmış havanı sərinlətmirdi. Gələnləri heç nə qətldə ittihamı qədər maraqlandırmır. Bu proses isə yerli hadisə idi.

      Roy Qreys bütün olanları özünün böyük qələbəsi hesab edirdi. Müttəhimlər kürsüsündə Sureş Xosseyn oturmuşdu-çopur sifətli, gombul arxaya daranmış saçları, əynində qəhvəyi rəngli nazik xətləri olan kostyum və al-qırmızı rəngli qalstuk. O, bütün zalı elə müşahidə edirdi ki, sanki bütün zalın sahibi idi və bütün bunlar onun şəxsi zövqü üçün düzəldilmişdi. Əclaf, alçaq, yaramaz. Xarabalıqlardakı zavallı zirzibil sahibi. Axır on ildə onu ələ keçirmək mümkün deyildi, lakin Roy Qreys onu sübut ilə tutmağa müəssər oldu. Daha ağır cinayət üçün cinayət sazişi. Belə də ki, öldürülən Reymond Koen, Xosseynin rəqibi, heç də ondan az alçaq deyildi. Əgər proses lazım olduğu qaydada gedərsə onda Xosseyn taleyin ona verdiyi yaşdan da çox oturacaq, Brayton və Houven sıravi vətəndaşları isə nəhayət ki, onun az qala hər saat həyatlarını cəhənnəmə döndərən əlaltılarının əlindən rahat nəfəs alacaqdılar.

      Qreys xəyalən dünənki axşama qayıtdı. Klodin.

      – Klodin Lamont, görüm səni…! Hə o günahkardır, 45 dəqiqə gecikdi, lakin onun, veb-saytda qoyulmuş şəkli də ən azından 10 il əvvəl çəkilmişdi. Bundan əlavə xəbərdarlıq etməmişdi ki, içki içmir, ət yemir və polislərə nifrət edir, həyatda isə onu küçədən götürdüyü 9 pişikdən başqa heç nə maraqlandırmır. Qreys isə itləri sevir. Yox onun pişiklərə qarşı heç bir əks fikri yoxdur lakin istənilən itdən fərqli olaraq hələ elə bir pişiyə rast gəlməmişdi ki, onunla o dəqiqə dostluq münasibətləri yaransın. İki saat yarımı o, yarıqaranlıq vegetarian Gilford restoranında keçirərək pişiklərin azadlıq sevər xasiyyətləri ingilis polisinin törətdikləri iyrəncliklər haqqında ətraflı məlumat və qadınlara yalnız seksual hədəf kimi baxan kişilər haqqında mühazirə dinlədi. Klodin Lomontdan canını qurtaranda Roy rahatlıqla dərindən nəfəs aldı.

      Gecəni pis yatmışdı, dayanmadan o tərəf, bu tərəfə çevrilirdi, səhəri isə məhkəmədə onu çağıracaqlarını gözləməklə keçirdi. Onun vəziyyəti ağır olacaq. Yağış dayanmaq bilmirdi, lakin nəm hava yetərincə qızmışdı və Qreys kürəyindən tər damcılarının axdığını hiss edirdi.

      Müttəhimin vəkili qalxdı. Qreysi şahid kimi çağırması hakimin təəccübünə səbəb oldu. Qısa boz parikdə və geniş qara mantiyada¹⁰ vəkilin görkəmi olduqca lovğa idi. O, dodaqlarını nifrətlə sıxaraq dayanmışdı. Riçard Çaruel kral vəkili: Qreys artıq onunla əvvəllər də görüşüb, lakin bu görüşlər xoş xatirələrlə yadda qalmayıb. O, məhkəməyə yalnız oyun kimi baxan vəkilləri qəbul edə bilmirdi. Onlar cinayətkarları tutmaq üçün həyatlarını təhlükəyə atmırlar. Və onlar üçün tamamilə maraqsızdır ki, müdafiə etdikləri şəxs hansı cinayəti törədib. – Susseks-Haus Hollinqberi, Braytonun cinayət axtarışları idarəsindən detektiv-superintendent Roy Qreyssiniz? – Vəkil sifətini turşutdu.

      – Bəli, – Qreys cavab verdi. Nəyə görə isə həmişəki səsindən fərqli olaraq bu dəfə onun boğazından xırıltı eşidildi.

      – Və verilən iş üzərində axtarışı siz aparırdınız?

      – Bəli, – Roy yenidən xırıldadı.

      – Məhkəməyə şahidi təqdim edirəm.

      Qısa ara oldu. Hamı susurdu ki, kral vəkili Riçard Çaruell bütün zalın diqqətini özünə çəkmişdi. Qüsursuz görünüşlü təcrübəli vəkil bilərəkdən fasiləni uzadırdı. Çaruell danışmağa başlayanda səsindəki qəfildən ton dəyişikliyi onun –Roy Qreysin gözlənilmədən yaxın dostuna çevrildiyini nümayiş etdirməli idi.

      –Superintendent, mən bir məsələyə aydınlıq gətirmək üçün sizin köməyinizi istəyirəm. Sizə cinayətdə istifadə olunan dəlil qəhvəyi rəngli timsah dərisindən olan qızıl zəncirli mokasin¹¹ tanışdırmı?

      Cavab verməzdən əvvəl Qreys bir neçə saniyə vəkilin gözlərinə baxdı.

      – Bəli, tanışdır. – Onu həyəcan bürüdü. Çaruell növbəti ifadəni deməmiş detektivdə dəhşətli vahiməli hissiyat yarandı. O anladı ki, vəkil hara söz atır.

      – Xahiş edirik, bizi könüllü olaraq məlumatlandırasınız, siz mokasini kimə göstərmisiniz? Əks təqdirdə mən bunu sizdən sıxıb çıxartmalı olacam.