Заһирә Гомәрова / Захира Гумарова. Захира Гумарова
диләр.
– Тик утырам моннан соң, – ди.
Әйтсә – сүзендә тора.
Иптәшләре рәсем ясый –
Барый карап утыра.
Аны һаман да тиргиләр:
– Син бераз оял, диләр,
Әнә Вәли нинди яхшы,
Шуннан үрнәк ал, – диләр.
Вәли аның якын дусты,
Үрнәк алырга ярый.
Бүтәннәр гел алга карый –
Артка борыла Барый.
– Алдыңа кара, – дисәләр,
– Юк, мин артка карыйм, ди,
Борылмагач, Вәлидән, ди,
Ничек үрнәк алыйм, – ди.
«ӨЛГЕР САРА»
Класста дәрес бара
Тәнәфес көтә Сара.
Күзләре ялт-йолт итә,
Сәгатьне карап йөртә.
Кай арада өлгергән,
Чәч толымнарын үргән.
Шалтыраса кыңгырау,
Ишетелсә яңгырау,
Ул беренче элдерә,
Уйный торган урынга
Иң беренче өлгерә.
Исеме – «Өлгер Сара»,
Кызык-кызык уеннар
Уйлап таба ни ара.
Дәрестә дә көлдерә,
Җавап биргән чагында,
«Буш куык»лар өрдерә.
Исеме – «Өлгер Сара»,
Тик дәрескә соңара,
Табыйк, дибез, ни чара?
Шаянлыгын ташласын,
Ныклап укый башласын
Дип Сараны үртибез:
«Өлгер Сара» түгел син,
«Элдер Сара» бит, дибез.
БЕЗ АҢА ИСЕМ БИРДЕК
Тәнәфестә колак чыңлый,
Фәнисне тыңлый-тыңлый.
Теле телгә һич йокмый,
– Мин күрмәгән җир юк! – ди.
Җәй буе илләр гизгән,
Ничә диңгездә йөзгән.
Сөйләшкән дельфин белән,
Дуслашкан бер фил белән…
– Ялган чемпионы, – дип,
Без аңа исем бирдек.
Көлгәнгә дә карамый,
Ялганлый да ялганлый.
Тик дәрестә эш кыен,
Телен йота «чемпион».
ХИМИЯ БҮЛӘГЕ
Абыем җибәрде
Безгә күп бүләкләр.
Лилия сеңелгә
Күк төсле күлмәк бар.
– Бу, – дигән, – сеңелгә
Химия бүләге.
Ясалган ул газдан,
Капрон күлмәге.
Таушалмый, тапланмый,
Бизәген уңдырмый.
Эсседә салкынча,
Суыкта туңдырмый.
Уйланды Лилия:
– Кем икән химия?
Ул минем апамы?
Кунакка кайтамы?
Барын да белә шул
Дәү апам Фәридә:
– Химия, – ди апа, –
Киләчәк һәр өйгә.
Әле ул җибәрер
Безгә күп бүләкләр:
Бик матур яулыклар,
Оеклар, чүәкләр…
Химия турында
Мәктәптә белерсең.
Тагын күп кызыклы
Әйберләр күрерсең.
ӘЛЛӘ ШУҢА СӨЙКЕМЛЕ
Безнең песи сөйкемле,
Борын очы сипкелле.
Бүген эшләгән хата –
Китап өстендә ята.
Әллә урын тапмаган,
Шунда ятып йоклаган,
Китабымны таплаган.
Ачулансам