Könlüm Qarabağdadır. Теймур Эльчин

      Dünya – böyük karvan yolu,

      Gəlimlidir, gedimlidir!

      Onun da bir son ucu var,

      Ölümlüdür, itimlidir!

      Qarabağ!

      Qədim baba yurdumuz!

      Odumuz, ocağımız!

      “Yer ver, gəlim” – deyənə

      Açılan qucağımız.

      Dostluğa sədaqəti,

      Məhəbbəti sönməyən.

      Əhdindən, ilqarından –

      Aləm dönsə – dönməyən.

      İgid, mərd övladların

      Şahin gözü – Qarabağ!

      Yel qanadlı atların

      Cıdır düzü – Qarabağ!

      Sənə kim bata bilər?

      Xəyanətin pəncəsi

      Dibindən kəsilməsə,

      Kim rahat yata bilər?

               Qarabağ!

      Ağ birçəkli anamız,

      Bayatımız, laylamız.

      Şeir-sənət dünyamız,

               Qarabağ!

      Elimizin ən gözəl,

      Yaraşıqlı xalçası.

      Zəhmətə qiymət verən,

      Torpağa zinət verən,

      Azərbaycan xalqının

      Ürəyinin parçası,

               Qarabağ!

      Sularından içməyən

      Bilirmi şərbət nədir?

      Dostu yaddan seçməyən

      Bilirmi qeyrət nədir?

      Şərbətimiz – Qarabağ!

      Qeyrətimiz – Qarabağ!

      Dağlardan aşıb gəlir,

      Qarışır bulaqlara.

      Qaynayır, daşıb gəlir

      Gur şikəstən, Qarabağ!

      Oxu zildən, Qarabağ!

      Oxu pəsdən, Qarabağ!

      Qoy yayılsın aləmə

      Bu şikəstən, Qarabağ!

      Mənim geniş düzlərim,

      Başı uca dağlarım

               Qarabağdadır!

      Mərd oğul, mərd qızlarım,

      Ellərim, oymaqlarım

               Qarabağdadır!

      Babaların qeyrəti,

      Musiqimin şöhrəti,

      Yer üzünün cənnəti

               Qarabağdadır!

      Çal, oxusun bülbülüm,

      Açılsın qızıl gülüm.

      Yaxın gəlməsin ölüm –

      Könlüm Qarabağdadır!

      Şuşa – dağlar qızı,

               dağlar gözəli!

      Sənə körpəlikdən

               vurulmuşam mən.

      Odlar diyarının

               bahar gözəli,

      Başına dolanan

               qaranquşam mən.

      Sənin torpağına,

               daşına qurban,

      Hərdən o çatılan

               qaşına qurban,

      Qara gözlərinin

               yaşına qurban,

      Xəyanət əlindən

               yaralı Şuşam!

      Ürəyin genişdir

               Cıdır düzüntək,

      Qonaqların olsun

               gərək özüntək.

      Sözün nəğmən kimi,

               nəğmən sözüntək,

      Dayan bədnəzərdən

               aralı, Şuşam!

      Nəfəsim tutulsa,

               mənə nəfəs ver,

      Ümidim qırılsa,

               ümid, həvəs ver.

      Şikəstəm susmasın,

               səsimə səs ver,

      Uca dağlarımın

               maralı Şuşam!

      Nəğmən şirin, sözün duzlu-məzəli,

      Dilindədir Füzulinin qəzəli.

      Səninkidir gözəllərin gözəli,

      İsti ana qucağısan, Qarabağ!

      Ağ saçların qoca Kirsin qarıdır,

      Var-dövlətin zəhmətinin barıdır.

      Sinən üstdə Sadıxcanın tarıdır,

      Sönməz sənət ocağısan, Qarabağ!

      Ulduzların – Vaqif, Zakir, Natəvan,

      Üzeyirin – ayrıca bir kəhkəşan.

      Kim soruşsa, hanı Cabbar, hanı Xan?

      De ki, Bülbül oylağısan, Qarabağ!

      Qarabağın dağlarında

               qar gərək olsun,

      Bağlarında heyva olsun,

               nar gərək olsun.

      Ürəkləri sərinlətsin

               şır-şır bulaqlar,

      Məclisində kaman olsun,

               tar gərək olsun!

      Qarabağın dağlarında

               şimşəklər çaxar,

      Göylərindən heyran-heyran

               ulduzlar