АСАРЛАР (II жилд). Сирожиддин Саййид
асрагил ноумидликдан,
Даврон одимлари чигал ва қалтис.
Худойим, синовлар дунёсидаман,
Тўғри йўл кўрсатур ҳикмат ва ҳадис.
Гўё қирқ соҳилдан ўтдим кўзда ёш,
Меҳру карамингдан этмагил жудо.
Мен ҳам сўз демишман қурбим борича,
Ўзинг ёруғ қилгил юзимни, Худо.
ВАТАННИ ЎРГАНИШ
«Қадр билмас ёр олдида қадрим надир…»
Қадр билмас ёр олдида қадрим надир?
Изтиробим, ихлосим ҳам дардим надир?
Туфроқ бўлсам бу йўлларда гардим надир?
Увол этдим, эсиз, дилнинг дарёсини.
Балдоғидай ялтироқдир оламлари,
Жондин ўтди миннатлари, аламлари.
Доғларимнинг кўмиридан қаламлари,
Кўзга суртди, лек билмади маъносини.
Кўнгил у кун адирларда йиғлар эди,
Тошқинлари тошлар аро ухлар эди.
Кўклам ҳар қир, ҳар ўнгирда тахлар эди
Менинг бағир қонларимдан сарпосини.
Бир осмонни бир юлдузга зор этди ёр,
Бу дунёни ўз кўзига тор этди ёр,
Менинг тупроқ остонамни хор этди ёр,
Топсин энди остонанинг тиллосини.
ВАТАН ЁДИ
Эпкинлари кўзларимга ёш урган,
Товонимга тикон кирган, тош урган.
Сўқмоқлари тизларимга суйкалиб,
Адирлари оёғимга бош урган.
Ҳар хасида юз минг боғнинг қиссаси,
Чинорлари осмонларнинг ҳассаси.
Мамасайид бобомнинг обдастаси
Сўрисида зору интизор турган.
Мозорлари шомлар ичра қарориб,
Юлдузлари нурли ҳикмат юбориб,
Туфроғига Оллоёрлар шеър қориб,
Термизийлар хаёл сурган, ўй сурган.
Майсаларнинг тили, сувлар бадани
Қандай гўзал тушунгайлар Ватанни.
Эй, зангламас қиличларнинг мадфани,
Бўронлари тулпорларга соч ўрган.
Мозийлардан тинглаб ҳақир сўзимни,
Бир юз келиб куйдироди юзимни.
Очай десам, очолмайман кўзимни,
Қалдирғочлар қабоғимга ин қурган.
ОҚ РЎМОЛЛАР
Завол балқиб уммонимда, наҳримда,
Шарму ҳаё танқис бўлган давримда,
Оқ рўмоллар пайдо бўлди шаҳримда,
Ҳайрон этиб кўникмаган кўзларни.
Бунча очиқ, бунча беҳаё дунё,
Алар уч… тўрт… алар ҳозирча танҳо,
Фаришталар ташлаб кетдимикан ё
Тун чоғида танлаб тоза қизларни?
Шунча йиллар фақат офат келдими?
Оқ рўмоллар бирлан иффат келдими?
Юртдан кетган ул латофат келдими?
Не қалтироқ босди ногоҳ тизларни?
Хаёлларим менинг ғамдан қорарди,
Кўксимдаги доғлар илдиз ёрарди,
Бир муслима ҳаётимга қарарди,
Ҳижоб ичра айтолмай бир сўзларни.
Келгусидир, кетгусидир шамоллар,
Пок бўлсинлар бундан кейин аъмоллар,
Қандай гўзал кўрингай оқ рўмоллар
Беркитганда айниқса оқ юзларни.
«Э