УМР КИТОБИ 3-жилд. ТОИР МАҲМУД
эл эгаси,
Ёр бўлсин мартабаси,
Миллат иқболи – фарзанд.
Ушалган умид ўзи,
Умримиз янги изи,
У отган тонгнинг юзи,
Ҳаёт жамоли – фарзанд.
РАМАЗОН ҚУВОНЧИ
Энг гўзал иймоннинг дилдоши бўлиб,
Ҳам қалбнинг, ҳам нафснинг бардоши бўлиб,
Покланиш ойининг қуёши бўлиб,
Хуш келдинг, хуш кўрдик, моҳи Рамазон!
Аллоҳнинг раҳмати сочилган кунлар,
Қуръоннинг ҳикмати очилган тунлар,
Тилдан шукур бўлиб ёғилган унлар,
Хуш келдинг, хуш кўрдик, моҳи Рамазон!
Биз сени орзиқиб кутгаймиз мудом,
Меҳримиз кўз ёшда тутгаймиз мудом,
Бу дийдор бизларга Тангридан инъом,
Хуш келдинг, хуш кўрдик, моҳи Рамазон!
Шайтонлар боғланган муҳтарам ойсан,
Гуноҳлар тўхтаган мукаррам ойсан,
Муборак, муқаддас, мусаллам ойсан,
Хуш келдинг, хуш кўрдик, моҳи Рамазон!
Лайлатул Қадрнинг нурлари – сенда,
Дуонинг ижобат дурлари – сенда,
Аллоҳнинг не юксак сирлари – сенда,
Хуш келдинг, хуш кўрдик, моҳи Рамазон!
Қуръон нури билан шарафланган ой,
Сен ўн икки ойга бергувчи чирой,
Мўминлар бахтисан, баракага бой,
Хуш келдинг, хуш кўрдик, моҳи Рамазон!
Жаҳоннинг эзгулик айёмида сен,
Мўминнинг Ҳақ деган, каломида сен,
Ҳазрати Пайғамбар саломида сен,
Хуш келдинг, хуш кўрдик, моҳи Рамазон!
ХУШЛАГИМ КЕЛДИ
Меҳр – меҳрибон зот кўнгил чашмаси,
Бу олам, бор одам унинг ташнаси,
Уни топган-топмай кетган қанчаси,
Билмам, нечун кўзим ёшлагим келди.
Меҳр кўрганларнинг юзлари моҳтоб,
Меҳр кўргузганнинг қалбида офтоб,
Уларга эргашиб яшайди савоб,
Мен ҳам изларидан эшлагим келди.
Яхшилар бир умр дилхонасида,
Меҳр шамин тутар остонасида,
Деманг, у – Аллоҳнинг девонаси-да,
Шу девона барин ушлагим келди.
Ризқ сўраб яшайди инсон Худодан,
Ризқ олиб кетмайди вале дунёдан,
Умидвор кетади меҳру дуодан,
Хуш дуо обидан нўшлагим келди.
Одамзод дил мулкин аълоси – Меҳр,
Одамзод дил дардин давоси – Меҳр,
Бу дунёдан топган дунёси – Меҳр,
Меҳр топганларни хушлагим келди.
ҲАЁТ ХАТИ
Тилак софлигига дил гувоҳ эрур,
Тилнинг изҳоридан дил огоҳ эрур.
Агар тил дил ила бир нафас ичра,
Лутфин эгасига Ҳақ паноҳ эрур.
Одамзод оромни сўздан олади,
Назарни порлаган кўздан олади.
Ўзгадан олгани бегонавашдир,
Изҳори аълони ўздан олади.
Ўзин излаганлар ўздан ғолибдир,
Ўздан ғолиб инсон сўздан ғолибдир.
Дунё оқилларин эътирофи шу –
Ҳар ғолиб аслида илми соҳибдир.
Юз нурин аввали офтоб бетида,
Дил нурин қидирсанг, китоб қатида.
У дунё