АСРОРНОМА. Шайх Фаридуддин Аттор
динга бурмаса юз,
Китоб бирлан уни сен йўлга юргиз.
Ювиқсиздир жаҳон, андин не ҳосил,
Узатма қўлни, заҳролуд бузоқ ул20.
Солинтирма қўлингни ергаким, ҳай,
Динингга эҳтиром унда йўқолгай21.
Қироат айлама кофирга Қуръон,
Қулоғин беркитар бармоқ-ла ҳар он.
240 Қулоққа бармоғин қўйганда ҳар кез,
Қулоғига Билолнинг кирмагай сўз22.
Агар тош урсалар оғзингга, ул дам
Лабингга бармоғинг бос, урмагил дам.
Ўшал тош бирла, келгайдир замони,
Уларга тору танг этгунг жаҳонни.
Ажаб зийнат, ажаб қурбат, ажаб қадр,
Ажаб соҳиб, ажаб содиқ, ажаб садр.
Ажаб хусравнишони олами пок,
Ажаб султони дорилмулки афлок.
245 Ажаб арши мажид остона сенга,
Ажаб ул етти гардун хона сенга.
Ажаб фозил, набийлар пешвоси,
Ажаб йўқсил, ҳамиша Ҳақ гадоси.
Ажаб лашкаркашингдир баҳри Қулзум,
Ажаб посбон эрур томингда анжум.
Ажаб ошуфтайи асрори Яздон,
Сенга ошуфтадир ер бирла осмон.
Ажаб, анжум фалакда, сўру сўрма,
Этарлар кўзга тупроғингни сурма.
250 Ўшал айёми маҳшар асли одам
Туғинг остида бўлгайлар жамулжам.
Исо ҳам ул азиз онингда бўлгай,
Мусо Ҳорун ила ёнингда бўлгай.
Амири собиқин Идриси аъзам
Ҳарамга сен сабаб бўлгуси маҳрам.
Сенинг номингни этмиш меҳри жон Ҳақ,
Ки дўзах ичра жаннат бўлгуси нақд.
Йўлингда, боқки, Исмоил нигорон,
Ҳамиша шай эрур бўлмоққа қурбон.
255 Сенга оҳанг тузиб Довуди жонсўз,
Ўқийди ишқ Забурин кеча-кундуз.
Сулаймон гарчи еллар узра шоҳдир,
Ва лекин лашкарингда бир сипоҳдир.
Масиҳ чиқмишди кўкка игна бирлан,
Сенинг номинг шарафлар жону дилдан.
Набийлар барча аҳли мажлисингдир,
Фақат Ҳақ раҳнамойинг, мунисингдир.
Ҳижоб Одамга буғдой эрди зотан,
На буғдой, на биҳишт этмас сени банд.
260 Ҳижоб Мусога бўлмиш эрди наълайн23,
Сен эрсанг кечдинг ул кафшинг-ла кавнайн24.
Ҳижоб Ийсога игна бўлди мунча,
Сенга ҳар бир мақом ичра дарича.
Ўзингсен анбиёга дурри равшан,
Ва жумла авлиёга боғи гулшан.
Ўзингсен чор ёрлар кўз қароғи,
Ва меърож тунининг машъал чироғи…
Меърож
Йироқдин бир кеча Жабрили масрур
Буроқ келтирди, ул чақмоқ эди, нур.
265 Деди: бу мулки зиндондин гузар қил,
Юриб, ул мулки олийга сафар қил.
Ки жумла анбиёйи мурсалинлар
Тилаб васлинг, йўлингда ўлтирурлар.
Йўлингга кўз тикарлар термулиб то,
Сени кўрмакка, эй хуршиди даргоҳ.
Турарлар жумла ҳурлар ҳам ёйиб сеп,
Улардин кимга тушгайдир кўзинг деб.
Малоик ичра тушмиш бонгу ғулғул,
Дебон, ул биз томон сургайми дулдул?
270 Ҳама юлдузки, кўкда оламафруз,
Чарақлар то сабоҳ