Еśli by nie to, naprawdę byłbyś szczęśliwy. Techniki pracy z myśleniem. Nelly Davydova
siedzisz? – Boję się. – Ach, to bójmy się razem – odpowiedział szczeniak.
I zadaj sobie pytanie. Jak?
NIJAK!
Ty po prostu siedzisz i robisz na drutach skarpetki, i to wszystko. W tej sekundzie «w tu i teraz» nic Tobie nie przeszkadza robić na drutach. Nawet to, że masz kredyt. Ty po prostu siedzisz i robisz na drutach.
Na pewno powiesz, ale przecież mam dług, trzeba to jakoś rozwiązać. Zgadzam się z tym, przypomnij sobie pierwsze zdanie rozdziału, jeśli możesz coś w danym momencie zrobić, zrób, ale jeśli nie możesz, to i myśleć nie trzeba. Oddaj siebie momentowi przeżywania życia w teraz, robiąc to co możesz.
W tej sekundzie problemu z kredytem nie ma. I w tej sekundzie rozwiązać problemu z kredytem nie możesz. W «tu i teraz» możesz tylko robić na drutach skarpetki.
TAK WIĘC RÓB NA DRUTACH i przeżywaj ten moment, jak oczko wchodzi w oczko i powstaje pętelka.
Po co myśleć o problemie, który w danej sekundzie nie jest do rozwiązania? I tak w ogóle tego problemu nie ma. Problem jest iluzoryczny, wymyślony przez umysł. W tej sekundzie są tylko skarpetki. Mamy tylko problem w tym, że umysł nami zawładnął i my nie żyjemy w dosłownym znaczeniu, bez sensu tracimy swoje życie, fantazjując w swoich iluzjach.
Zatrzymaj się i uświadom sobie, że w tej sekundzie «nie masz problemów», póki ty świadomie przeżywasz tą sekundę.
I tak będzie w każdej sekundzie całego naszego życia, póki znajdujemy się w niej. W tej sekundzie teraz nie ma problemu i go nie będzie, i w następnej sekundzie.
I tak całe życie, nie będziesz miał nigdy żadnych problemów. Póki świadomie przeżywamy każdy moment naszego życia, robiąc to, co możemy zrobić w tej sekundzie.
Życie «jest» i «my jesteśmy», tylko teraz, jeśli nie przeskakuje się w iluzje przyszłości lub wspomnienia przeszłości.
Przyszłe problemy, które ciągną się z przeszłości, lub dokonają się w przyszłości, to po prostu «iluzja», wymyślona przez umysł. Teraz, w tym momencie problem nie istnieje. Wymyśla go «nasz umysł», aby przejąć władzę nad nami.
MY – to NIE UMYSŁ.
Wszystko, co musimy teraz w naszym życiu, to zdecydować by robić to, co możemy robić właśnie teraz. Robić i obserwować to. Jesteśmy obserwatorami. My nie jesteśmy nawet ciałem, robiącym to.
Wszystko rozwiąże się bardzo szybko, w odpowiednim momencie, kiedy my «realnie» będziemy mogli coś zrobić z powodu swego jakby problemowego zadania.
Póki nie możemy go rozwiązać, «nie trzeba wymyślać». Po prostu koniecznie jest, robić to, co możemy. Po prostu robić na drutach, siedzieć, stać, chodzić. Totalnie przeżywając «chwilę obecną», odczuwając ją, z radością i wdzięcznością. Za to, że ten moment jest, za to że jesteś teraz żywy, że żyjemy, że mamy taką możliwość, nie tracimy życia, bo je przeżywamy.
Nie kradnij sobie tego «jedynego» co masz. A my mamy tylko ten moment «tu i teraz». Dlatego, że tylko to u nas jest.
I więcej niczego nie ma.
A w tym momencie mamy «wszystko», tylko obejrzyj się. I jest tylko teraz. Nie w przeszłości – jest coś. Nie w przyszłości – jest coś.
A tylko teraz «jest» wszystko w tym momencie, jeśli żyjemy tym momentem. I ten moment, który przeżywamy w «tu i teraz» – jest wieczny.
Nie ma przeszłości i przyszłości. Nigdy, oprócz umysłu, nie będziemy mogli odczuć siebie w innym momencie. Zawsze znajdujemy się w teraźniejszości. Jeśli nas teraz tutaj nie ma, nie ma nas nigdzie. A problemów i tym bardziej nie ma i nie było.
Porozmyślaj nad tym, po co się bać śmierci – potem? Lub choroby – potem?
Lub stracić coś – potem? Jeśli my w tym momencie swoim strachem odciągamy siebie w przyszłość, pozbawiamy siebie «jedynego» tego, co jest «w tu i teraz», pozbawiamy siebie jedynego życia, innego życia nie mamy, niczego nie ma, oprócz tego momentu.
Pozbawiamy siebie wszystkiego, absolutnie wszystkiego, dosłownie teraz, jeśli myślimy o «potem» lub o wczoraj, znajdując się w strachu lub w myślach o lęku, o czymś, co leży w iluzjach «wczoraj i potem».
Jaki jest sens bać się, że coś hipotetycznie stracisz?
Jeśli my już «dosłownie teraz» pozbawiamy siebie życia? Tak naprawdę «całego życia», w chwili obecnej, ze wszystkim tym, co jest w tym momencie, nie przeżywając tego. My przegapiamy siebie – My to samo życie.
Życia «potem» nie ma. Ono jest tylko «teraz».
Lepiej bój się, zawsze bój się utracić, nie czegoś to jutro, a utracić życie. Nie stracić ciało fizyczne, to nie jest takie straszne, przebudzimy się i nie zauważymy tego w innym ciele. Bój się, pozbawić siebie prawdziwego życia, które istnieje «właśnie teraz».
Wszystko pozostałe poza chwilą czasu «teraz», to tylko osąd umysłu o tym, ale nie samo życie.
Wróć w chwilę obecną i odczuwaj teraźniejszość. Tylko «chwila obecna jest realna». Wszystko pozostałe – jest nierealne i nie istniejącą iluzją.
My jesteśmy «istotą” i «istniejącym», które może tylko dziać się «teraz».
Nie utożsamiaj siebie z iluzjami i jakimś to wyobrażeniem o sobie.
Usuń te myśli, przywracając siebie w rolę obserwatora tego momentu.
«My jesteśmy», «Ja jestem» teraz, jesteśmy twórcami swego życia w danym momencie, pragnący i tworzący coś teraz i obserwujący to.
W tym momencie «innych nas» i «w innym czasie» nie ma. «Jesteśmy», «Ja jestem» tylko wtedy, kiedy «ja» jestem obecny. Być obecnym można tylko teraz. I w «teraz» nie mam problemów, a to oznacza, że nie ma strachu.
Strach napędza umysł, mów sobie za każdym razem, przypominając o tym: «Nie dam mu sobą zawładnąć».
Wieczne przeżywanie «ja jestem» chwili obecnej nigdy nie spotka problemu, jeśli nie będziemy schodzić ze swej drogi i zatrzymywać się w przeżywaniu swego życia.
Przypominaj sobie, że problemy – to przystanki, kiedy ograniczyliśmy sobie życie, które jest tylko w realnym momencie teraz.
Mów sobie, przypominaj: «Jeśli ja wychodzę z chwili obecnej, to zabijam siebie, tracę życie. Tracąc życie – zderzam się z problemem i ciało pokazuje strach».
Zwróć sobie «SIEBIE» i nigdy nie spotkasz się z problemem. Nigdy nie poznasz strachu. I twój umysł będzie pomagał, a nie kierował tobą.
Chcę dać tobie niewielkie zadanie:
Poobserwuj siebie i przeanalizuj: Jak często udaje ci się przywracać siebie w moment teraz, totalnie przeżywając życie?