Ruby Chef. Proza po polsku. Natalia Patratskaya
skoro jesteś frajerem, idź ze mną na miejsce upadku meteorytu Tunguska lub na miejsce lądowania statku międzygwiezdnego, który roztopił się i zamienił w materiał niezrozumiały dla ziemian. Oznacza to, że międzygwiezdny statek kosmiczny sam się zniszczył.
– Jeśli statek się rozpuści, czego będziemy tam szukać?
– Poczta! Najbardziej realna poczta obcej cywilizacji.
– List w papierowej kopercie?
– Humor jest odpowiedni. Ty i ja musimy zostać medium, dostroić się i spojrzeć w kierunku, w którym nasz szósty zmysł nas wskaże.
– Chodzić na wiatrochronach, na snagach, wśród komarów?
– Posłuchaj, komary nie widziały twojego fiaska w sklepie. Czy możesz się z tym zgodzić?
«Jasne,» odpowiedział poważnie Alex.
Rimma weszła do przedziału, gdy pociąg się poruszał.
– Dzień dobry, miłośnicy egzotów! Nazywam się Rimma. Przyleciałem helikopterem, który wylądował na dachu twojego samochodu, a przez specjalny właz wszedłem do samochodu.
«Nazywam się Alex,» młody człowiek uśmiechnął się z niedowierzaniem.
«Ach, znam cię», powiedział Rimma z uśmiechem.
Nic nie powiedział.
Inny podróżnik przedstawił się:
– Sidor Sidorovich Fen! Wszyscy mnie znają z powodu uzależnienia…
– Nie trzeba kontynuować, czytałem twoją wersję meteorytu Tunguska w magazynie.
– A gdzie są teraz twoje skrzydła, Rimma, na które przylecieliście do nas? – poważnie zapytał Alex.
«Leżą w walizce» – odpowiedziała poważnie.
– Rimma, chcemy zaoferować ci wycieczkę w poszukiwaniu poczty lub czarnej skrzynki międzygwiezdnego statku Tungus.
«Więc mówisz, że to był statek, a nie meteoryt?» – zapytał Rimma bardzo zainteresowany.
– Kamień, papier, nożyczki. Potrzebujemy czarnej skrzynki międzygwiezdnego statku kosmicznego – powiedział Sidor Sidorowicz bez emocji i myśli, że Rimma była młodą i bardzo miłą dziewczyną.
– A w pudełku czeka na nas informacja? – zainteresował się Rimma. – Aha, i kosmiczni piloci wyrzuceni ze statku?
– Kochanie, jesteś cudem! – zawołał Sidor Sidorowicz, wyciągając z kieszeni bursztynowy różaniec. – Możesz latać?
– Tak, przywiązuję skrzydła i latam.
– Nasz człowiek! Gdzie idziesz?
– Mam wakacje. Idę tam – nie wiem gdzie, spójrz na to – nie wiem co.
– Doskonała odpowiedź. Zaczekaj, czy wygrałeś następny światowy konkurs z dziedziny psychiki?
– Ja
– Rimma, spójrz na zdjęcia miejsca upadku nieznanego.
– To jest miejsce upadku Tunguska…
– Nie spiesz się! Pomyśl, kochanie! Pomyśl! Czy te stworzenia żyją na tym statku przy życiu?
– Było siedmiu członków załogi – powiedział poważnie Rimma. – Dwa zostały oszronione na statku podczas lądowania, pięć wyrzucono z wysokości dwudziestu kilometrów. Są przenoszone przez wiatr. Musimy wiedzieć, gdzie wiał wiatr tego dnia.
«Przewieziono ich dwadzieścia kilometrów od miejsca upadku» – powtórzył Alex.
«Słowo kokosowe przemknęło mi przez głowę» – powiedział Rimma.
«Cóż, wylądowali w kuli, która otwiera się na dwie połowy» – zakończył Alex.
Rima ponownie spojrzał na migawkę upadku obcego ciała.
«Mnożyły się» – powiedział Rimma. – Podobnie, na Ziemi jest ich co najmniej setka. Mają nieznane funkcje dla ludzi.
– Brawo! – krzyknął Alex. «Znalazłem skąd przybyli kosmici w moim dziale!»
Rimma był zaskoczony zupełnie innymi problemami: pojawiła się wiadomość o transformacji obcych kosmitów. Wśród tych, którzy to rozgryzli, był Alex! Sidor Sidorowicz nie wzbudzał wątpliwości, ten specjalista był zawsze blisko najbardziej nierzeczywistej prawdy. Był przekonany przez przedstawicieli firmy «Mistyczne Okoliczności», był śledzony i wyciągnął nieprzespane wnioski. Więc była obok nich.
Tymczasem podróżni opuścili pociąg, wziął helikopter i odleciał od upadku obiektu kosmicznego. Dwadzieścia kilometrów od krateru z wicherami leżących drzew, zeszli na maleńką polanę dzięki chłodnemu pilotowi helikoptera. Musieli znaleźć kapsułę: gdyby kosmici nie byli cyrkowcami i nie siedzieli w niej po trzech śmierciach, to powłoka powinna mieć przyzwoitą wielkość. Nawet gdyby miały zwiększoną elastyczność, rozmiar kapsułki mógł być bardzo mały wewnątrz, ale duży na zewnątrz, aby chronić kosmitów podczas przejścia warstw atmosferycznych.
Podróżnicy mieli szczęście, spotkali łowcę i spytali go o dużą muszlę. Co zaskakujące, łowca nie śmiał się, ale powiedział, że zna jaskinię niedźwiedzia, używaną przez wiele pokoleń niedźwiedzi i do której ludzie nie mają wstępu. W jaskini znajduje się skorupa orzecha kokosowego. Grupa czterech osób zbliżyła się do wyjątkowej jaskini i usłyszała niesamowity ryk niedźwiedzi. Niedźwiedzie wyparły podróżnych z wystawy muzealnej, aby zapomnieli myśleć o okolicy Tungus.
Rimma wiedział, że wielkie masy ludności nie będą wysyłać takich wiadomości, ludzie nie zauważą ich, i zrobią to dobrze, a nikt nie postawi takich zadań. Ale wymyślanie mistycznych okoliczności to jej bezpośrednie oficjalne obowiązki.
Istnieją trzy sfery życia: woda, ziemia, przestrzeń. Kosmos poczuł się przez Sidora Sidorowicza, ale wiedziała, że trzeba pracować na odwrót, co oznacza, że ludzkie poglądy muszą być opuszczone na dno! Co z tego?
Podobnie pewien biznesmen postanowił zagrać w Captain Nemo! Kupił sobie nie jacht, ale okręt podwodny. Łódź podwodna biznesmena różniła się od wojskowego okrętu podwodnego, jak pałac z baraku. Możesz zaskoczyć biznesmena w podwodnym świecie, ale jest chciwy i nie może wypuścić powierzchni. A to nie jest myśl.
Myśl! Weź kilku kosmitów Tungus, umieść ich w lekkiej łodzi podwodnej lub głęboko osadzonym pojeździe spustowym, osłoń go pod pływającym obiektem, spraw, by obraz obcych mieszkańców pulsował na łodzi podwodnej biznesmena. Jego odbiorcy złapią te natrętne obrazy. Szok jest zabezpieczony, a od zabezpieczonego klienta korporacja otrzyma część płatności. Ale Rimma nie rozpoczęła wdrażania na szeroką skalę w życiu swoich regularnych bzdur.
Nowo wybite przyjaciele udali się w kierunku wioski Sidor, gdzie miał swoją rezydencję, w której zarezerwował pokoje gościnne dla Alexa i Rimmy. Sam Sidor Sidorowicz poszedł odpocząć, a młodzi ludzie jeździli po wiosce w złotym samochodzie, który im dał.
«Odległa przyszłość, podobnie jak odległa przeszłość, ma pięć różnic, naturalnie w porównaniu z teraźniejszością», powiedział Rimma, biorąc pod uwagę jarzmo leżące obok osoby lub podobieństwo osoby.
«A co powiesz o tym ludzkim stworzeniu?» – zapytał Alex z napięciem w głosie.
Pochylił się nad leżącym mężczyzną, jakby powtórzył linię rockera. W pobliżu były dwa puste wiadra. Alex, ubrany w srebrny kombinezon, próbował wymachiwać leżącym mężczyzną: najwyraźniej był wciąż żywy, ale kompletnie