Нататкі пра Шэрлака Холмса (зборнік). Артур Конан Дойл
імі не здаралася нічога дзіўнага апошнім часам?
– Не знаю, ці гэта варта згадкі, але тры з іх нядаўна пачалі кульгаць, сэр.
Я ўбачыў, што Холмса вельмі ўсцешыў гэты адказ, бо ён задаволена хмыкнуў і пацёр далоні.
– Трапны стрэл наўздагад, амаль наўздагад, – пахваліўся ён, сціснуўшы маё плячо. – Грэгары, настойліва звяртаю вашую ўвагу на гэтую ўнікальную эпідэмію сярод авечак. Ну што ж, фурман, паехалі!
У палкоўніка Роса на твары адлюстроўваўся скепсіс у дачыненні да здольнасцяў майго кампаньёна, але па выглядзе інспектара я бачыў, што заўвага Холмса яго вельмі зацікавіла.
– Вы лічыце, гэта важна? – спытаў Грэгары.
– Надзвычайна.
– Ёсць яшчэ штосьці, на што вы раілі б мне звярнуць увагу?
– На тое, як цікава паводзіўся сабака ўночы.
– Але сабака нічога не рабіў уночы.
– Вось гэта і цікава, – адказаў Шэрлак Холмс.
Праз чатыры дні мы з Холмсам зноў сядзелі ў цягніку на Ўінчэстэр, каб трапіць на скачкі за Кубак Ўэсэкса. Палкоўнік Рос, як мы дамаўляліся, сустрэў нас ля вакзала, і ў ягоным прыватным экіпажы мы выправіліся за горад на іпадром. Палкоўнік ехаў з нахмураным тварам і трымаўся больш чым холадна.
– Майго каня так і няма, – сказаў ён.
– Я мяркую, вы ж пазнаеце яго, калі ўбачыце? Тут палкоўнік узлаваўся.
– Я наведваю скачкі дваццаць гадоў, і ніколі раней мне не задавалі такога пытання, – сказаў ён. – Срэбнага Месяца пазнае і дзіця, у яго белая пляма на лобе і пярэстая правая пярэдняя нага.
– І якія стаўкі?
– Гэта самае цікавае. Учора можна было атрымаць пятнаццаць да аднаго, але каэфіцыент увесь час зніжаўся, і цяпер можна паставіць хіба што тры да аднаго.
– Хм! – сказаў Холмс. – Хтосьці штосьці ведае, гэта ясна.
Калі экіпаж спыніўся ля агароджы трыбунаў, я паглядзеў у запрашальную картку, каб прачытаць спіс удзельнікаў.
«Кубак Ўэсэкса, – было там напісана – 50 cаверэнаў падпісных*, дадаткова 1000 саверэнаў за першае месца, для чатырохі пяцігодак. Другое месца – 300 фунтаў, трэцяе – 200. Новы скакавы круг (1 міля, 5 фурлонгаў).
1. Арап, уладальнік – містэр Хіт Ньютан. Чырвоны шлем, светла-карычневы камзол.
2. Барацьбіт, уладальнік – палкоўнік Ўордлаў. Ружовы шлем, блакітны з чорным камзол.
3. Дэсбара, уладальнік – лорд Бэкуотэр. Жоўты шлем і рукавы.
4. Срэбны Месяц, уладальнік – палкоўнік Рос. Чорны шлем, чырвоны камзол.
5. Ірыда, уладальнік – герцаг Балмарал. Жоўтыя і чорныя палосы.
6. Сугней, уладальнік – лорд Сінглфард. Ліловы шлем, чорныя рукавы».
– Мы знялі са старту нашага другога каня і даверыліся вашаму слову, – сказаў палкоўнік. – Што? Як такое можа быць? Срэбны Месяц – фаварыт?
– Пяць да чатырох на Срэбнага Месяца! – раўлі трыбуны. – Пяць да чатырох на Срэбнага Месяца! Пяць да пятнаццаці на Дэсбара! Пяць да чатырох на ўсіх!
– Ужо ўзнялі нумары! – крыкнуў я. – На месцы ўсе шасцёра!
– Усе шасцёра? Значыць, і мой конь бяжыць! – усхвалявана выгукнуў палкоўнік. –