Kryqëzimi Me Nibirun. Danilo Clementoni

Kryqëzimi Me Nibirun

ka shumÃ« kohÃ«, e di ti.Â»

Â«Duhet tÃ« mÃ« lÃ«sh pak kohÃ« pÃ«r pozicionimin, konfigurimin dhe proÃ§edurÃ«n e aktivizimit.Â»

Â«Kam njÃ« parandjenjÃ« tÃ« keqeÂ» tha I Moshuari ndÃ«rkohÃ« qÃ« kalonte njÃ«rÃ«n dorÃ« midis flokÃ«ve tÃ« zbardhur.

Â«Petrin e kam me vete. Do tÃ« shkojÃ« gjithÃ§ka mirÃ«.Â»

Â«Jeni dy djem tÃ« zotÃ«, nuk kam asnjÃ« dyshim por bÃ«ni shumÃ« kujdes. Ai mjet mund tÃ« shndÃ«rrohet nÃ« njÃ« armÃ« vdekjeprurÃ«se.Â»

Â«PÃ«rpiqu qÃ« tÃ« arrish ta kesh nÃ« kohÃ«, pÃ«r tÃ« tjerat kujdesemi ne. Mos u bÃ«j merak.Â»

Â«NÃ« rregull. Do tÃ« lidhem pÃ«rsÃ«ri sapo tÃ« jetÃ« gjithÃ§ka gati. PaÃ§i fat.Â»

Fytyra e eprorit tÃ« tij u zhduk nga ekrani qÃ« filloi sÃ«rish tÃ« shfaqte po ato valÃ«t shumÃ«ngjyrÃ«she tÃ« mÃ«parshme.

Azakisi u ngrit ngadalÃ« nga kolltuku i parehatshÃ«m dhe ngeli pÃ«r pak me duart e mbÃ«shtetura mbi sipÃ«rfaqen e panelit tÃ« vogÃ«l. MijÃ«ra mendime i vÃ«rtiteshin nÃ« kokÃ« dhe, ndÃ«rkohÃ« qÃ« njÃ« drithÃ«rimÃ« e lehtÃ« i pÃ«rshkonte shpinÃ«n, pati ndjesinÃ« e qartÃ« se kishin pÃ«r tâu futur nÃ« njÃ« det me telashe.

Â«ZakÂ» i thirri me gjallÃ«ri shoku i tij i aventurÃ«s kur e pa tÃ« shfaqej nÃ« kabinÃ«n H^COM. Â«ÃfarÃ« thotÃ« plaku?Â»

Azakisi u shtriq pak dhe pastaj tha qetÃ« qetÃ« Â«Na dha aprovimin. NÃ«se gjithÃ§ka duhet tÃ« shkojÃ« siÃ§ u planifikua, do ta kemi toroidin, ose mÃ« mirÃ« Newarkun, njÃ« ditÃ« pÃ«rpara kryqÃ«zimit.Â»

Â«TÃ« shpresojmÃ« qÃ« do ia dalim mbanÃ«. Nuk do tÃ« jetÃ« e lehtÃ« tÃ« konfigurojmÃ« atÃ« mjet nÃ« kaq pak kohÃ«.Â»

Â«PÃ«r Ã§farÃ« bÃ«hesh merak o miku im?Â» ia ktheu Azakisi duke vÃ«nÃ« lehtÃ« buzÃ«n nÃ« gaz. Â«NÃ« supozimin mÃ« tÃ« keq do tÃ« hapim njÃ« shtrembÃ«rim kohÃ«-hapÃ«sirÃ« qÃ« do tÃ« thithÃ« TokÃ«n, Kodonin, Nibirun dhe gjithÃ« satelitÃ«t e tjerÃ« me vetÃ«m njÃ« goditje.Â»

Dy tokÃ«sorÃ«t, qÃ« po rrinin pakÃ«z mÃ«njanÃ« por qÃ« nuk u kishte shpÃ«tuar as edhe njÃ« fjalÃ« nga biseda, ndenjÃ«n si tÃ« ngurtÃ«suar.

Â«Po Ã§farÃ« po thua?Â» arriti vetÃ«m tÃ« murmuriste nÃ«pÃ«r dhÃ«mbÃ« Elisa ndÃ«rsa e shihte e shtangur. Â«ShtrembÃ«rim kohÃ«-hapÃ«sirÃ«? Thithje? Do doje tÃ« thoje se, nÃ«se ky plan nuk do duhet tÃ« funksionojÃ«, do tÃ« jemi shkaktarÃ«t e shfarosjes sÃ« popullit tonÃ« dhe tuajit?Â»

Â«Bah, ekziston njÃ« rrezik minimalÂ» komentoi me qetÃ«si Azakisi.

Â«NjÃ« ârrezik minimalâ? Dhe na e thua kÃ«shtu, me kÃ«tÃ« pamje tÃ« qetÃ« e tÃ« kthjellÃ«t tÃ« shfaqur nÃ« fytyrÃ«? Duhet tÃ« jesh i marrÃ« dhe ne mÃ« shumÃ« se ty.Â»

Â«QetÃ«sohu zemÃ«rÂ» ndÃ«rhyri Xheku duke e kapur nga supet dhe vÃ«shtruar drejt e nÃ« sy. Â«JanÃ« shumÃ« mÃ« tÃ« zotÃ« dhe tÃ« pÃ«rgatitur se ne dhe nÃ«se kanÃ« vendosur tÃ« ndjekin kÃ«tÃ« rrugÃ«, nuk mund tÃ« bÃ«jmÃ« gjÃ« tjetÃ«r veÃ§se tâi shoqÃ«rojmÃ« dhe tâu japim tÃ« gjithÃ« ndihmÃ«n e mundshme.Â»

Profesoresha mori frymÃ« thellÃ« dhe pastaj tha Â«Duhet tÃ« ulem. ShumÃ« emocione sot. NÃ«se vazhdon kÃ«shtu do tÃ« lÃ« pendÃ«t.Â»

Xheku e mori nÃ«n pÃ«rqafim dhe e shoqÃ«roi tek kolltuku qÃ« ishte mÃ« afÃ«r. Elisa, duke nxjerrÃ« njÃ« rÃ«nkim tÃ« lehtÃ«, iu hodh mbi sipÃ«r me tÃ«rÃ« peshÃ«n e vet.

Â«Ndoshta e kemi ulur pak si shumÃ« pÃ«rqindjen e oksigjenit nÃ« ajÃ«rÂ» i pÃ«rshpÃ«riti Azakisi shokut tÃ« vet.

Â«U pÃ«rpoqa qÃ« ta bÃ«ja sa mÃ« tÃ« pÃ«rshtatshme pÃ«r tÃ« gjithÃ« ne dhe tÃ« evitoja pÃ«rdorimin e atyre respiratorÃ«ve tÃ« shÃ«mtuar.Â»

Â«E di miku im, por druaj se ata po e ndjejnÃ« sÃ«rish nÃ« mÃ«nyrÃ« tÃ« tepruar.Â»

Â«NÃ« rregull, po marr masa qÃ« tÃ« ndryshohet pÃ«rzierja. Ne mund tÃ« pÃ«rshtatemi shumÃ« mÃ« lehtÃ«.Â»

Por koloneli, dukej se nuk ia ndjente aspak dhe ishte mÃ« i gjallÃ« se kurrÃ« ndonjÃ«herÃ«. Veprimi dhe rreziku ishin buka e tij e pÃ«rditshme dhe nÃ« situata tÃ« tilla ndihej jashtÃ«zakonisht rehat. Â«MirÃ«Â» tha ai, ndÃ«rkohÃ« qÃ« qÃ«ndronte pikÃ«risht nÃ«n pamjen tredimensionale tÃ« Newark-ut, i cili ende spikaste me madhÃ«shti nÃ« mes tÃ« dhomÃ«s. Â«Kjo punÃ« mund tÃ« na shpÃ«tojÃ« tÃ« gjithÃ«ve ose tÃ« na Ã§ojÃ« nÃ« njÃ« shkatÃ«rrim tÃ« plotÃ«.Â»

Â«AnalizÃ« konÃ§ize por efikaseÂ» komentoi Azakisi.

Â«NÃ« kÃ«tÃ« pikÃ«Â» foli koloneli me ton serioz dhe zÃ« tÃ« thellÃ« Â«mendoj se ka ardhur momenti pÃ«r tÃ« paralajmÃ«ruar pjesÃ«n tjetÃ«r tÃ« planetit pÃ«r katastrofÃ«n e madhe qÃ« mund tÃ« vijÃ«.Â»

Â«E si mendon qÃ« ta bÃ«sh?Â» pyeti Elisa nga kolltuku i saj. Â«NgrejmÃ« telefonin, marrim presidentin e Shteteve tÃ« Bashkuara dhe i themi: âMirÃ«dita president. A e dini se jemi nÃ«n shoqÃ«rinÃ« e dy alienÃ«ve tÃ« cilÃ«t na kanÃ« thÃ«nÃ« se, pas pak ditÃ«sh, do tÃ« mbÃ«rrijÃ« njÃ« planet qÃ« do tÃ« na copÃ«tojÃ« tÃ« gjithÃ«ve?âÂ»

Â«MÃ« e pakta qÃ« do ngjasÃ« Ã«shtÃ« qÃ« do tÃ« hyjÃ« nÃ« gjurmÃ« tÃ« telefonatÃ«s, do vijÃ« tÃ« na marrÃ« dhe do na Ã§ojÃ« nÃ« psikiatriÂ» ia ktheu Xheku duke vÃ«nÃ« buzÃ«n nÃ« gaz.

Â«Po nuk keni njÃ« sistem tÃ« komunikimit global si Ã«shtÃ« Rete-ja jonÃ«?Â» e pyeti kolonelin Petri me kureshtje.

Â«Rete? ÃfarÃ« do tÃ« thuash?Â»

Â«ÃshtÃ« njÃ« sistem i ndÃ«rlidhjes sÃ« pÃ«rgjithshme nÃ« gjendje pÃ«r tÃ« memorizuar dhe shpÃ«rndarÃ« Dijen nÃ« nivel planetar. Ne tÃ« gjithÃ« mund tÃ« futemi, me nivele thellÃ«sie tÃ« ndryshme, nÃ«pÃ«rmjet njÃ« sistemi nervor N^COM i cili, qÃ« nÃ« lindje, instalohet drejt e nÃ« tru.Â»

Â«Fantastike fareÂ» foli Elisa e habitur, pastaj vazhdoi tÃ« thoshte Â«nÃ« tÃ« vÃ«rtetÃ«, edhe ne kemi njÃ« sistem tÃ« kÃ«tij lloji. E quajmÃ« internet por qÃ« natyrisht nuk kemi arritur nÃ« nivelin tuaj.Â»

Â«Dhe nuk do ishte e mundur tÃ« pÃ«rdorej âinternetiâ juaj pÃ«r tÃ« dÃ«rguar njÃ« mesazh nÃ« gjithÃ« planetin?Â» pyeti Petri me kureshtje.

Â«Bah, nuk Ã«shtÃ« aq e thjeshtÃ«Â» ia ktheu Elisa. Â«Do mund tÃ« vÃ«mÃ« informacione nÃ« sistem, tÃ« dÃ«rgojmÃ« mesazhe grupeve tÃ« njerÃ«zve, madje edhe tÃ« bÃ«jmÃ« njÃ« filmim dhe tÃ« pÃ«rpiqemi ta mbrojmÃ« sa mÃ« shumÃ« qÃ« tÃ« jetÃ« e mundur, por nuk do na besonte njeri dhe pastaj me siguri qÃ« nuk do tÃ« mbÃ«rrinte te asnjeri.Â» U mendua pÃ«r ca sekonda, pastaj shtoi Â«Sistemi i vetÃ«m mendoj se Ã«shtÃ« akoma televizioni i dashur dhe i vjetÃ«r.Â»

Â«Televizioni?Â»

Скачать книгу