Kryqëzimi Me Nibirun. Danilo Clementoni

Kryqëzimi Me Nibirun

tjetÃ«r pÃ«r tjetÃ«rÂ» foli shkurt Elisa. Â«Por unÃ« kam njÃ« uri prej ujku dhe mendoj vÃ«rtet se do tÃ« ha diÃ§ka.Â»

Kapi me duar njÃ« copÃ« brinje dhe, pa shumÃ« probleme, filloi ta ndukte gjer nÃ« kockÃ«. Â«Nuk Ã«shtÃ« se kjo gjÃ«ja do tÃ« na sjellÃ« dhimbje barku tÃ« pashembullta, apo jo Zak? Provoje edhe ti, zemÃ«r. Shija Ã«shtÃ« pak e Ã§uditshme por aspak e keqe.Â»

Koloneli, qÃ« po e vÃ«shtronte ElisÃ«n i tromaksur ndÃ«rkohÃ« qÃ« konsumonte pa kontroll gjithÃ« ato ushqime tÃ« Ã§uditshme qÃ« gjendeshin nÃ« tabaka, u mjaftua vetÃ«m duke belbÃ«zuar Â«Jo, jo, faleminderit. Nuk kam uri.Â»

Por vÃ«mendja iu tÃ«rhoq nga pamja e pazakontÃ«, si e tabakasÃ« ashtu edhe e enÃ«ve qÃ« shÃ«rbenin si pjata. Kapi njÃ« me ngjyrÃ« tÃ« kuqe tÃ« ndezur dhe i pa pÃ«rbÃ«rjen. Ishte e pazakontÃ« dhe e ftohtÃ« padyshim. MÃ« e ftohtÃ« nga sa duhet tÃ« ishte dhe, pavarÃ«sisht kÃ«saj, ushqimi nÃ« brendÃ«si tÃ« saj ishte shumÃ« i nxehtÃ«. Me majÃ«n e gishtit tregues preku lehtÃ« tÃ« gjithÃ« sipÃ«rfaqen. Ishte jashtÃ«zakonisht e lÃ«muar. Nuk dukej as prej metali, as prej plastike. Fundja, si mund tÃ« ishte plastike? Ata e pÃ«rdornin atÃ« pÃ«r gjithÃ« qÃ«llimet e tjera. GjÃ«ja tjetÃ«r vÃ«rtet e Ã§uditshme ishte se, pavarÃ«sisht pÃ«rsosmÃ«risÃ« sÃ« punimit nÃ« sipÃ«rfaqe, kishte njÃ« mungesÃ« absolute tÃ« pasqyrimeve. Drita sikur ishte pÃ«rpirÃ« nga ai material misterioz. Afroi veshin tek sipÃ«rfaqja e lÃ«muar dhe, me nyjen e gishtit tÃ« mesit, filloi tâi binte sipÃ«r me delikatesÃ«. NÃ« mÃ«nyrÃ« tÃ« pabesueshme, ena nuk nxori asnjÃ« zhurmÃ«. Dukej sikur po trokiste mbi njÃ« top tÃ« madh prej pambuku.

Â«Po me Ã§farÃ« janÃ« bÃ«rÃ« kÃ«to objekte?Â» pyeti me tepÃ«r kureshtje. Â«Dhe tabakaja? Duket se janÃ« prej tÃ« njÃ«jtit material.Â»

Azakisi, po aq i habitur nga pyetja e pazakontÃ«, iu afrua edhe ai tabakasÃ«. Mori njÃ« enÃ« tjetÃ«r, kÃ«tÃ« herÃ« me ngjyrÃ« jeshile tÃ« zbehtÃ«, dhe e ngriti deri tek sytÃ«.

Â«NÃ« fakt, nuk Ã«shtÃ« njÃ« âmaterialâ i vÃ«rtetÃ« dhe tamam i pÃ«rshtatshÃ«m.Â»

Â«NÃ« Ã§farÃ« kuptimi? ÃfarÃ« do tÃ« thuash?Â»

Â«Ju Ã§farÃ« pÃ«rdorni pÃ«r tÃ« mbajtur objekte, ushqime, lÃ«ngje ose substanca nÃ« pÃ«rgjithÃ«si?Â»

Â«NgaherÃ« si gjithmonÃ«, pÃ«rdorim kuti kartoni ose druri pÃ«r tÃ« transportuar materiale. PÃ«r tÃ« shÃ«rbyer ushqimet pÃ«rdorim tenxhere metalike, pjata nÃ« qeramikÃ« dhe gota prej qelqi, ndÃ«rsa pÃ«r tÃ« transportuar ose ruajtur ushqime dhe lÃ«ngje nÃ« pÃ«rgjithÃ«si pÃ«rdorim enÃ« nÃ« plastikÃ« tÃ« formave nga mÃ« tÃ« shumÃ«llojshmet.Â»

Â«PlastikÃ«? Po flasim pÃ«r tÃ« njÃ«jtÃ«n plastikÃ« qÃ« na hyn edhe ne nÃ« punÃ«?Â» pyeti Azakisi me habi.

Â«Besoj vÃ«rtet se poÂ» iu pÃ«rgjigj menjÃ«herÃ« koloneli. Â«NÃ« fakt, plastika Ã«shtÃ« bÃ«rÃ« njÃ« nga problemet mÃ« tÃ« mÃ«dha nÃ« lidhje me ndotjen nÃ« planetin tonÃ«. VetÃ« ju na keni thÃ«nÃ« qÃ« keni gjetur sasi tÃ« tepÃ«rta gjithandej.Â» BÃ«ri njÃ« pauzÃ« tÃ« shkurtÃ«r pastaj shtoi Â«Prandaj pÃ«r kÃ«tÃ« arsye, oferta juaj pÃ«r tÃ« rikuperuar gjithÃ§ka na ka tunduar pa masÃ«. Do tÃ« kishim gjetur zgjidhjen e njÃ« problemi shumÃ« tÃ« madh.Â»

Â«Pra, nÃ«se e kuptova mirÃ«, ju e pÃ«rdorni plastikÃ«n si enÃ« dhe pastaj e flakni tutje pa kontroll, duke ndotur Ã§do cep tÃ« planetit tuaj?Â»

Â«ÃshtÃ« tamam kÃ«shtuÂ» iu pÃ«rgjigj Xheku gjithnjÃ« e mÃ« i pÃ«shtjelluar.

Â«Por Ã«shtÃ« marrÃ«zi, Ã«shtÃ« absurditet. Po helmoheni vetÃ« me duart tuaja.Â»

Â«Bah, nÃ«se vendos edhe gjithÃ« smogun e shkaktuar nga mjetet tona tÃ« lÃ«vizjes, nga fabrikat dhe nga sistemet pÃ«r gjenerimin e energjisÃ« do tÃ« arrijmÃ« ta bÃ«jmÃ« akoma mÃ« keq. PÃ«r tÃ« mos folur pastaj pÃ«r skorjet radioaktive qÃ« nuk dimÃ« ende se si tâi heqim qafe.Â»

Â«Ju jeni pa tru dhe tÃ« papÃ«rgjegjshÃ«m. Po shkatÃ«rroni planetin mÃ« tÃ« bukur tÃ« gjithÃ« sistemit diellor. Dhe pÃ«r fat tÃ« keq, faji Ã«shtÃ« edhe i yni.Â»

Â«Si i juaji?Â»

Â«Bah, ishim ne qÃ« modifikuam ADN-nÃ« tuaj, qindra mijÃ«ra vite mÃ« parÃ«. Ju kemi dhuruar njÃ« inteligjencÃ« mÃ« tÃ« lartÃ« nga gjithÃ« qeniet e tjera tÃ« TokÃ«s, dhe ju si e keni pÃ«rdorur?Â»

Â«E kemi pÃ«rdorur pÃ«r ta Ã§uar planetin drejt shkatÃ«rrimit.Â» Xheku fliste duke mbajtur kokÃ«n ulur, si njÃ« student qÃ« merr njÃ« notÃ« pakaluese nga mÃ«suesja pÃ«r mos kryerjen e detyrave. Â«Por tani jeni kthyer. Shpresoj shumÃ« qÃ« mund tÃ« na ndihmoni pÃ«r tÃ« sistemuar dÃ«met qÃ« kemi shkaktuar.Â»

Â«Nuk besoj se do tÃ« jetÃ« aq e lehtÃ«Â» foli Azakisi gjithnjÃ« e mÃ« i shqetÃ«suar. Â«FalÃ« analizÃ«s sÃ« bÃ«rÃ« nga Petri mbi gjendjen e oqeaneve tuaja, kemi mundur tÃ« zbulojmÃ« se sasia e peshqve qÃ« gjenden nÃ« to Ã«shtÃ« pakÃ«suar me mbi tetÃ«dhjetÃ« pÃ«rqind nga hera e fundit qÃ« kemi qenÃ« kÃ«tu. Si Ã«shtÃ« e mundur tÃ« ndodhÃ«?Â»

Xheku, nÃ« atÃ« moment, do tÃ« ishte rrÃ«zuar me dÃ«shirÃ« nÃ« dysheme nÃ«se do tÃ« mundte. Â«Nuk ka justifikimeÂ» arriti vetÃ«m tÃ« thoshte me njÃ« fije zÃ«ri. Â«Jemi vetÃ«m njÃ« mori qeniesh arrogantÃ«sh, mendjemÃ«dhenjsh dhe tÃ« Ã§mendurish.Â»

Elisa, qÃ« i kishte dÃ«gjuar nÃ« heshtje tÃ« gjitha qortimet e Azakisit, kapÃ«rdiu copÃ«n e fundit tÃ« mÃ«lÃ§isÃ« sÃ« Nebirit, fshiu buzÃ«t me shputÃ«n e dorÃ«s, pastaj foli qetÃ« qetÃ« Â«Shiko se nuk jemi aspak kÃ«shtu, e di apo jo?Â»

Alieni e vÃ«shtroi me habi, por ajo vazhdoi me vendosmÃ«ri. Â«JanÃ« tÃ« ashtuquajturit âtÃ« fuqishmitâ qÃ« na kanÃ« katandisur nÃ« kÃ«tÃ« gjendje. Pjesa mÃ« e madhe e njerÃ«zve normalÃ« pÃ«rpiqen Ã§do ditÃ« pÃ«r mbrojtjen e ambjentit dhe tÃ« tÃ« gjitha formave jetÃ«sore qÃ« popullojnÃ« planetin tonÃ« tÃ« dashur. ÃshtÃ« e lehtÃ« tÃ« vish nga miliona kilometra, pas mijÃ«ra vitesh dhe tÃ« bÃ«sh moral. Na keni dhÃ«nÃ« madje dhe inteligjencÃ«n por nuk na keni lÃ«nÃ« as edhe njÃ« copÃ«z manuali pÃ«r tÃ« na udhÃ«zuar se si ta pÃ«rdorim!Â»

Xheku e vÃ«shtroi dhe e kuptoi sa i dashuruar pafundÃ«sisht ishte pas asaj gruaje.

Azakisi kishte mbetur gojÃ«hapur. Nuk e priste natyrisht njÃ« reagim tÃ« kÃ«tij lloji. Elisa, nÃ« kundÃ«rshtim, vazhdoi e padekurajuar Â«NÃ«se vÃ«rtet doni tÃ« na jepni ndonjÃ« dorÃ«, duhet qÃ« tÃ« na vini nÃ« dispozicion tÃ« gjitha njohuritÃ« tuaja teknologjike, mjekÃ«sore dhe shkencore nÃ« njÃ« kohÃ« sa mÃ« tÃ« shkurtÃ«r qÃ« tÃ« mundni duke parÃ« se nuk do tÃ« qÃ«ndroni shumÃ« gjatÃ« mbi kÃ«tÃ« planet tÃ« shkatÃ«rruar.Â»

Â«Po, po, nÃ« rregull. Mos u nxeh shumÃ«Â» u mundua tâia kthente Azakisi. Â«MÃ« duket se jemi vÃ«nÃ« nÃ« dispozicionin tuaj duke mos ngurruar fare qÃ« tâju japim ndihmÃ«n tonÃ«, apo jo?Â»

Â«Po tamam, ke tÃ« drejtÃ«. TÃ« kÃ«rkoj tÃ« falur. Fundja do tÃ«

Скачать книгу