Kryqëzimi Me Nibirun. Danilo Clementoni

Kryqëzimi Me Nibirun

objekt i vogÃ«l nuk Ã«shtÃ« gjÃ« tjetÃ«r veÃ§se njÃ« mini gjenerator i fushÃ«s sÃ« forcÃ«s. FalÃ« njÃ« programimi tÃ« thjeshtÃ« Ã«shtÃ« nÃ« gjendje tÃ« marrÃ« Ã§farÃ«dolloj forme qÃ« tÃ« dojÃ«.Â»

Â«Nuk e kuptova.Â»

Â«Tani po ta tregoj. Hape dorÃ«n.Â» Azakisi shtrÃ«ngoi me delikatesÃ« katrorin e vogÃ«l nÃ« ngjyrÃ« tÃ« errÃ«t midis gishtit tÃ« madh dhe atij tregues dhe ia mbÃ«shteti nÃ« pÃ«llÃ«mbÃ«n e hapur tÃ« dorÃ«s. Nuk kaloi as njÃ« sekondÃ« kur, si me magji, njÃ« vazo shumÃ« e bukur nÃ« mijÃ«ra ngjyra iu duk nÃ« dorÃ«.

Â«Po Ã§a dreqin...Â» Elisa e frikÃ«suar, tÃ«rhoqi dorÃ«n instiktivisht dhe e lÃ«shoi vazon e cila ra nÃ« tokÃ« duke kÃ«rcyer nÃ« mÃ«nyrÃ« tÃ« Ã§rregullt aty kÃ«tu, por pa u thyer dhe, mbi tÃ« gjitha, pa nxjerrÃ« asnjÃ« zhurmÃ«.

Â«MÃ« falniÂ» arriti vetÃ«m tÃ« pÃ«shpÃ«riste Elisa me keqardhje. Â«VÃ«rtet qÃ« nuk e prisjaÂ» dhe u ul pÃ«r ta marrÃ«.

E mori, e ngriti sipÃ«r kokÃ«s dhe filloi ta kqyrte nga tÃ« gjitha kÃ«ndet. PavarÃ«sisht sipÃ«rfaqes absolutisht tÃ« lÃ«muar, nuk dukej se e pasqyronte dritÃ«n nÃ« ndonjÃ« farÃ« mÃ«nyre. NÃ« prekje objekti ishte pak mÃ« i ftohtÃ« nga Ã§âe priste dhe nuk dukej tÃ« ishte bÃ«rÃ« nga ndonjÃ« material i njohur.

Â«Kjo gjÃ«ja Ã«shtÃ« absolutisht e jashtÃ«zakonshme. Por si ia arrite?Â»

Â«ÃshtÃ« e gjitha merita joteÂ» ia ktheu Azakisi duke i treguar objektin e vogÃ«l tÃ« zi qÃ« ngjante sikur ishte montuar nÃ« fundin e vazos. Â«ÃshtÃ« ai qÃ« po gjeneron njÃ« fushÃ« force tÃ« formÃ«s qÃ« sheh.Â»

Â«Dhe do mundje qÃ« ta bÃ«je edhe nÃ« formÃ«n e shishes?Â»

Â«SigurishtÂ» iu pÃ«rgjigj Azakisi me njÃ« buzÃ«qeshje. Â«ShikoÂ» dhe duke u shprehur kÃ«shtu, mbÃ«shteti nyjÃ«n e gishtit tregues mbi katrorin e vogÃ«l dhe vazoja u zhduk. E shtrÃ«ngoi pÃ«rsÃ«ri duke mbÃ«shtetur sipÃ«r gishtin e madh dhe njÃ« shishe elegante nÃ« ngjyrÃ« blu prej kobalti, me qafÃ« tÃ« gjatÃ« dhe tÃ« hollÃ«, u shfaq nga hiÃ§i.

Elisa kishte ngelur me gojÃ« hapur dhe iu desh pak sa ta merrte veten. Pastaj, pa i hequr sytÃ« nga objekti i sapo krijuar, tha me njÃ« zÃ« qÃ« i dridhej nga emocioni Â«Xhek hajde, duhet patjetÃ«r qÃ« ta shohÃ«sh kÃ«tÃ«.Â»

Koloneli, qÃ« tashmÃ« i kishte dhÃ«nÃ« Petrit tÃ« gjitha udhÃ«zimet pÃ«r identifikimin e dy objektivave, u drejtua nga ajo dhe, me hap tÃ« qetÃ«, iu afrua. VÃ«shtroi i shpÃ«rqendruar objektin qÃ« mbante nÃ« dorÃ« Azakisi dhe, me njÃ« pamje tÃ« mÃ«rzitur, tha Â«NjÃ« shishe? Po Ã§a gjÃ«je do ishte aq interesante pÃ«r tâu parÃ«?Â»

Â«Tamam, njÃ« shisheÂ» iu pÃ«rgjigj Elisa e zemÃ«ruar. Â«VetÃ«m se deri pak minuta mÃ« parÃ« ishte njÃ« vazo me ngjyra shumÃ« e bukur.Â»

Â«Hajt pra, mos u tall me mua.Â»

Â«Tregoja, Zak.Â»

Alieni zbatoi atÃ« veprim tÃ« thjeshtÃ« tÃ« njÃ«jtin si mÃ« parÃ« dhe kÃ«tÃ« herÃ«, midis duarve tÃ« tij, u shfaq njÃ« sferÃ« e madhe nÃ« ngjyrÃ« tÃ« zezÃ« si zifti.

Â«E marrtÃ« djalliÂ» shfryu koloneli duke bÃ«rÃ« njÃ« kÃ«rcim mbrapa.

Â«KÃ«tÃ« duhet ta njohÃ«sh, apo jo?Â» tha Azakisi, ndÃ«rkohÃ« qÃ« pÃ«rqafonte atÃ« top me diametÃ«r afro njÃ« metÃ«r.

Â«Po, poÂ» foli profesoresha e gjitha e emocionuar. Â«ÃshtÃ« identike me atÃ« qÃ« gjetÃ«m tÃ« groposur nÃ« kamp, brenda asaj enÃ«s misterioze prej guri.

Â«Dhe kishte edhe tre tÃ« tjeraÂ» shtoi koloneli Â«qÃ« pastaj formuan bazÃ«n pÃ«r zbritjen e anijes.Â»

Â«ÃshtÃ« fiks kÃ«shtuÂ» konfirmoi Azakisi. Â«E lamÃ« neve herÃ«n e fundit dhe na shÃ«rbyen si referim pÃ«r tÃ« rimarrÃ« ngarkesÃ«n me plastikÃ«n.Â»

Â«UauuÂ» thirri Elisa. Â«Tani dalngadalÃ« po qartÃ«sohet gjithÃ§ka.Â»

Â«MÃ« falni pÃ«r pyetjen e trashÃ«Â» foli Xheku i kthyer nga alieni. Â«Por nÃ«se do donim tÃ« pÃ«rdornim kÃ«to gjÃ«ra si enÃ«, ja tÃ« themi pÃ«r ujÃ« pÃ«r shembull, do duhet edhe tÃ« shpikim njÃ« sistem praktik tÃ« hapjes dhe mbylljes. Si mund tÃ« bÃ«hej?Â»

Â«E thjeshtÃ«. Mjafton tÃ« pÃ«rdoret njÃ« tjetÃ«r dhe ta bÃ«jmÃ« nÃ« formÃ«n e tapÃ«s.Â»

Â«Sa budalla qÃ« jam. Nuk e kisha menduarÂ» foli Xheku duke i dhÃ«nÃ« njÃ« pÃ«llÃ«mbÃ« ballit.

Â«Si i quani kÃ«to vegla simpatike?Â» pyeti Elisa gjithÃ« kureshtje.

Â«NÃ« planetin tonÃ« emri i tyre Ã«shtÃ« ShanÃ«Â» iu pÃ«rgjigj Azakisi ndÃ«rkohÃ« qÃ« e zhduku pÃ«rsÃ«ri sferÃ«n dhe e zÃ«vendÃ«soi atÃ« me katrorin e errÃ«t.

Â«AtÃ«herÃ« ky Ã«shtÃ« njÃ« Shan i vogÃ«lÂ» tha Elisa duke vÃ«nÃ« buzÃ«n nÃ« gaz, ndÃ«rkohÃ« qÃ«, duke e mbajtur mes gishtave, e kqyrte me vÃ«mendje. Â«A mund ta provoj unÃ« pÃ«r tÃ« ndÃ«rtuar diÃ§ka?Â»

Â«Bah, nuk Ã«shtÃ« aq e thjeshtÃ«. UnÃ« ia arrij sepse, pÃ«r programimin e tij nÃ« kohÃ« reale, pÃ«rdor impiantin tim N^COM. KÃ«shtu qÃ«, ose ta instaloj edhe njÃ« te ty ose pÃ«rdore...Â» E ndÃ«rpreu dhe u vu tÃ« rrÃ«monte brenda njÃ« arke tÃ« vogÃ«l nÃ« krah tÃ« panelit. Pas pak sekondash nxori njÃ« si tip kokore shumÃ« tÃ« ngjashme me atÃ« qÃ« kishin pÃ«rdorur mÃ« pÃ«rpara pÃ«r frymÃ«marrje dhe, duke ia lÃ«nÃ« nÃ« dorÃ«, e mbaroi fjalinÃ« duke thÃ«nÃ« Â«Kjo.Â»

Â«Duhet ta vÃ« nÃ« kokÃ«?Â» pyeti Elisa me mÃ«dyshje.

Â«Sigurisht. Â»

Â«Nuk Ã«shtÃ« se kjo gjÃ«ja do ma skuqÃ« trurin, ehh?Â»

Azakisi vuri buzÃ«n nÃ« gaz. Ia kapi duart butÃ«sisht dhe e ndihmoi qÃ« ta poziciononte nÃ« mÃ«nyrÃ«n e duhur.

Â«Dhe tani?Â»

Â«Merre Shanin midis gishtave dhe mendo pÃ«r njÃ« objekt tÃ« Ã§farÃ«do lloji. Mos u merakos pÃ«r pÃ«rmasat. ÃshtÃ« programuar pÃ«r tÃ« mos u transformuar nÃ« asgjÃ« qÃ« Ã«shtÃ« mÃ« e madhe se njÃ« metÃ«r kub.Â»

Elisa mbylli sytÃ« dhe u pÃ«rqendrua. Pas pak sekondash, njÃ« shandan fantastik me tre krahÃ« dhe nÃ« ngjyrÃ« tÃ« argjendtÃ« u shfaq midis duarve.

Â«O ZotÂ» u shpreh gjithÃ« habi. Â«ÃshtÃ« absurde. ÃshtÃ« e jashtÃ«zakonshme.Â» Elisa nuk po mundej tÃ« mbante emocionet. E vÃ«rtiste vazhdimisht objektin mes duarve duke analizuar Ã§do hollÃ«si tÃ« vogÃ«l. Â«ÃshtÃ« fiks ashtu siÃ§ e kisha imagjinuar. Nuk Ã«shtÃ« e mundur, jam nÃ« Ã«ndÃ«rr.Â»

Nasiria â Prita

Dy xhipa tÃ« mÃ«dhenj tÃ« hapur, qÃ« po vinin nga pjesa veriore e qytetit dhe me tre persona nÃ« secilin prej tyre, u ndalÃ«n para semaforit tÃ« kuq nÃ« njÃ« kryqÃ«zim qÃ« me sa dukej ishte i shkretÃ«.

Скачать книгу

Kryqëzimi Me Nibirun. Danilo Clementoni

Kryqëzimi Me Nibirun

Nasiria â Prita

Nasiria â Prita