Opowieści na dobranoc dla młodych buntowniczek. Elena Favilli
1959
„NIEPOZORNE ROŚLINY
SKRYWAJĄ ZADZIWIAJĄCE TAJEMNICE”.
– AMEENAH GURIB-FAKIM
ILUSTRACJA:
GERALDINE SY
• AMELIA EARHART •
LOTNICZKA
Kiedyś pewna dziewczyna o imieniu Amelia zaoszczędziła dość pieniędzy, by kupić sobie żółty samolot.
Nazwała go Kanarkiem.
Kilka lat później jako pierwsza kobieta przeleciała samotnie nad Oceanem Atlantyckim. Lot był niebezpieczny. Małą maszyną targały wichury i burze lodowe. Amelia żywiła się sokiem pomidorowym, który popijała z puszki przez słomkę. Po niespełna piętnastu godzinach wylądowała na polu w Irlandii Północnej, ku sporemu zaskoczeniu stada krów.
– Panienka z daleka? – spytał farmer.
– Aż z Ameryki! – zaśmiała się Amelia.
Uwielbiała latać i robić to, czego nikt inny dotąd nie zrobił.
W końcu przyszedł czas na największe wyzwanie: Amelia zapragnęła zostać pierwszą kobietą, która obleci dookoła świat.
Mogła wziąć tylko małą torbę, ponieważ potrzebowała mnóstwo miejsca na zapasy paliwa. Jej długi lot przebiegał pomyślnie. Miała wylądować na małej wysepce Howland, ale nigdy tam nie dotarła. Podczas ostatniej rozmowy radiowej powiedziała, że przelatuje przez chmury i kończy jej się paliwo. Jej samolot zaginął gdzieś nad Pacyfikiem i nigdy go nie odnaleziono.
Przed wylotem napisała: „Jestem świadoma zagrożeń. Chcę tego dokonać, bo chcę tego dokonać i kropka. Kobiety muszą próbować tego samego, co mężczyźni. Jeśli im się nie uda, to niepowodzenie musi stać się wyzwaniem dla ich następczyń”.
„PRZYGODA SAMA W SOBIE WARTA JEST ZACHODU”.
– AMELIA EARHARTT
ILUSTRACJA:
GIULIA FLAMINI
• AMNA AL HADDAD •
SZTANGISTKA
Była sobie dziennikarka o imieniu Amna. Amna nie czuła się szczęśliwa. Miała nadwagę i nie najlepszą kondycję. Pewnego dnia powiedziała sobie: „Stać cię na znacznie więcej. Zrób coś. Ruszaj na spacer”.
Jak powiedziała, tak zrobiła.
Spacerowanie tak jej się spodobało, że zapragnęła czegoś więcej. Zaczęła biegać na długie dystanse i trenować biegi sprinterskie. Ćwiczyła na siłowni, a gdy odkryła sztangę, od razu wiedziała, że to coś dla niej.
Życie Amny całkowicie się odmieniło, gdy Międzynarodowa Federacja Podnoszenia Ciężarów zezwoliła muzułmankom na rywalizowanie w strojach osłaniających całe ciało. Amna wystartowała w zawodach w Europie i Ameryce i została idolką młodych muzułmanek z całego świata.
– Podoba mi się moja siła – mówi Amna. – Dziewczyna może być równie silna jak chłopak albo nawet silniejsza!
Tak pokochała podnoszenie ciężarów, że zaczęła przygotowania do Igrzysk Olimpijskich w Rio.
Według Amny każdy może znaleźć dyscyplinę dla siebie i zacząć ją trenować.
– Bez względu na wiek, wyznanie i pochodzenie, bo sport służy każdemu – mówi. – Sport łączy narody i niesie pokój na świecie. Jakiekolwiek cię czekają wyzwania, nigdy nie porzucaj swojego marzenia. Im bardziej się starasz, tym bliżej jesteś celu. Kiedy świat rzuca ci kłody pod nogi, po prostu je podnieś!
„NIKT MI NIE BĘDZIE MÓWIŁ,
CO MI WOLNO, A CZEGO NIE”.
– AMNA AL HADDAD
ILUSTRACJA:
ELINE VAN DAM
• ANN MAKOSINSKI •
WYNALAZCZYNI
Pewna dziewczyna nie mogła się uczyć po zapadnięciu zmroku, bo nie miała w domu prądu. Kiedyś odwiedziła ją koleżanka Ann i razem zastanawiały się, jak temu zaradzić.
Ann bardzo sprawnie budowała różne rzeczy, a szczególnie upodobała sobie tranzystory, urządzenia, które regulują przepływ prądu.
– A gdybym tak wynalazła latarkę zasilaną przez ludzkie ciało? – spytała Ann. – Przecież nasze organizmy wytwarzają masę energii w postaci ciepła.
Dziewczynki bardzo się zapaliły do tego pomysłu.
– Gdyby to zadziałało, to tylko pomyśl, ilu ludzi miałoby dostęp do prądu!
Ann miała dopiero piętnaście lat, ale była już bardzo wprawiona w demontowaniu przedmiotów i składaniu ich na nowo.
Przystąpiła więc do pracy nad tą tajemniczą i nowatorską latarką. Nazwała ją Pustą Latarką, ponieważ zbudowała ją z pustej aluminiowej rurki.
Zgłosiła swój wynalazek do konkursu Google Science Fair i zdobyła pierwszą nagrodę! To pierwsza latarka, która nie potrzebuje baterii, wiatru ani słońca; wystarcza jej ciepłota ciała.
Dziś Ann zalicza się do grona najbardziej obiecujących współczesnych wynalazców.
Jej marzeniem jest udostępnienie Pustej Latarki każdemu, kogo nie stać na korzystanie z elektryczności.
– Podoba mi się idea naprawiania świata i ochrony środowiska za pomocą techniki – powtarza stale.
„KAŻDA ŻYWA ISTOTA
WYTWARZA ŚWIATŁO”.
– ANN MAKOSINSKI
ILUSTRACJA:
CLAUDIA CARIERI
• ANNA POLITKOWSKA •
DZIENNIKARKA
W owym czasie władze Związku Radzieckiego zakazywały czytania wielu książek. Niektóre z nich napisali ulubieni autorzy pewnej małej dziewczynki o imieniu Anna. Rodzice Anny przemycali jej ukochane książki, a ona je czytała i radowało się jej serce.
Anna dorosła i została dziennikarką.
Kiedy po rozpadzie Związku Radzieckiego region zwany Czeczenią chciał się odłączyć i stać niepodległym krajem, władze Rosji wysłały tam wojska, żeby temu zapobiec. Wybuchła straszliwa wojna. Anna postanowiła, że musi ją opisać. Chciała przekazać światu, co naprawdę dzieje się w Czeczenii. Władzom Rosji zupełnie się to nie spodobało.
– Dlaczego ryzykujesz życie? – zapytał kiedyś Annę mąż.
– Ryzyko jest wpisane w mój zawód – odparła. – Wiem, że coś mi się może stać. Ale chcę, żeby dzięki moim artykułom świat stał się lepszy.
Wydarzyło się wiele złego, lecz Anna była nieustraszona.
Kiedyś musiała przez całą noc biec przez