MUTANTI SOVETTI. Fantasia divertente. СтаВл Зосимов Премудрословски

MUTANTI SOVETTI. Fantasia divertente - СтаВл Зосимов Премудрословски


Скачать книгу
voluntari fora di: dieci pugnali-combattenti guidati da General Zasrat Zasratich, Cherevich Chmor Iko Top Wow è Kazuliya Zeka Lee. U partitu era accumpagnatu da una vocale folk coral, simili à a “addio d’un slave”.

      Ùn hè micca cunnisciutu quale ha plagiatu questa melodia: Galupi o Slavi, solu l’anu chjamati “addiu à Kazuli” è chì imitonu e parti di strumenti orchestrali da u popular Galupsky, è capell, u coru locale di Danza di Tap e Tap, sottu a direzione di u stessu Semisrak, chì batteu mezzo-soprano è contrabbus à tempu. In generale, certi cantavanu, per dì cusì, mentri àutri chjudevanu u pirtusu. E i viaghjatori di l’affari pruvatu à cullà daretu, questi sò voluntari, ma sò stati cacciati è quandu l’ultima lacuna hè stata sigillata, allora tutti i membri di u viaghju di cummerciale anu scurdatu immediatamente u locu da u quali sò stati escortati, sopratuttu perchè eranu in silenziu cumpletu è u tramontu crepusculu. A notte hè cascata è a luna è e stelle sò apparsu in u celu. A squadra ùn a sapia micca di l’ambienti è a paura scumpava à pocu à pocu cum’ellu era vistu intornu. A bellezza ùn hè micca cume in questi buchi. E perchè ùn anu micca accunsentutu immediatamente? Mdddddaaaa!!! Bellezza!!! Almenu averianu da piacè, ma a carica s’era fatta, più precisamente, di dì in termini umani: l’intestine duvava è uccisava. È l’energia di l’alimentu ghjunghjia à elli attraversu i micropori di i shards, induve era assorbita, evitendu chì l’osse si seccheghjanu, cum’è l’oliu lubrificante. Ma tuttu hè accadutu cusì rapidamente chì i membri di a squadra ùn anu manghjatu nè è ùn piglianu micca pellets irradiati cun elli per Kazuli prima di lascià Galupia. U piacè di circundà a bellezza si sviluppa gradualmente in un statu di malu dolore. E i cumposti d’oliu cumincianu à crackle.

      – Chì manghjeremu? – Cherevich Chmoreko ùn pudia micca accumpagnà.

      – Siate u principale, voi è pensate à cumu l’alimentate e cime. – rispunnì cun Grin General Zasratich.

      – E quale hè u vostru compitu? – cun malizia, snickering è fat grassu in u grub ufficiale, Cherevich. Dopu tuttu, ognunu hà avutu dui di i so Kazul persunale, è dopu unu per tutti. – U mo travagliu hè di pensà, è di a vostra smachjatura è scantatura senza una parulla per ella, da ùn mi distraghju micca. Cherepuk fighjò severamente à Cherevich è abbuchjò.

      – U nostru compitu hè di prutege a to mugla!!

      – È nutriscia … – Cherevich alzò una croccata è fighjò in furia da l’alte.

      U generale Shrovet ùn hà dettu nunda, vultò nantu à i frammenti è urdinò:

      – Determinate ti!!!! – vale à dì, custruite. Tutti i pezzi sò istantaneamente allinati in una linea aspittendu a squadra.

      – Allora, cumbattanti!! – Cherepuk esaminò i frammenti di i so subordinati, sbirchiendu separatamente, sperendu à truvà qualcosa contr’à u statutu, ma inutile.

      – I mo figlioli!!! Andate à i babbi è cercate!!!! Veloci!!! SUGGERI!!!!

      – È chì duvete circà, figliolu? – dumandò unu di i cummattenti. Spieganu chì u “figliolu” hè un appellu à l’anzianu, è u “babbu” – à u più chjucu o à u subordinatu.

      – Ùn sò micca u to figliolu, Chmyr. Sò u vostru generale! – Zasratich era indignatu, era cunservatore è s’addunia à l’antica manera, in gradu è in ufficiu, altrimenti a disciplina ùn vale a pena. – capì?

      – Iè, figliolu!!! – i combattenti rispondenu à l’unison. Ci sò stati cusì insegnati in una nova manera, è ùn anu micca capitu di chì parla u generale.

      – Oboltus … – spuntò Zasratich è glurizò i cunvinciuti. Micca a generazione chì era nanzu, pensava. – È ciò chì duverebbe circà hè dumandà à Cherevich. – è cun grinza un sguardu à u signore Chmor Iko.

      – Avete scurdatu, olii putrechi, chì eu – Sò Rev.?! Per disubbidienza, sarete privati di manciari!! Avete intesu tuttu?

      – A quale a bocca hè u pettu, site, te Rev. in Burrow, è quì site un schmuck ordinariu!! si chjamava u generale, è strincò cù olii. – Hai sempre quì? gridava à i cumbattanti chì scappò subitu à a bughjura. Cherevich s’abbandunò à furia cum’è una bolla di sapunone, ma asteneva è ùn disse nunda.

      – Ùn vi lagnassi. – hà rassicuratu Casulia. – Ùn ci pudemu micca disputà. Semu tutti in a stessa merda. Andemu à ghjucà cù qualcosa di megliu? Siate in un cerculu…

      I cummattenti tutti currevanu per l’erba; stumbatte, cadì, si alzò rapidamente e, ancu, stendu fatica, ùn osava micca ralentisce. Ordine – ci hè un ordine.

      – E finu à quandu anderemu? hà dumandatu u primu, sgrossendu u sicondu.

      – Uh.., uh.., uh.. tenete u respiru. – arrispunniu u vicinu, sgrossò à qualcosa è si rotulò in cima à i tacchi. Un terzu, u quintu, è u decimu si sò messi nantu à ellu è anu ancu persu u so equilibriu è caderu. U restu s’hè scappatu.

      – Ehi idiota, aspittà!! – gridò u primu, ma: a quarta, a sesta, a sesta, l’ottima è a nuva ùn anu micca intesu è s’ampara in u bughju. – eccu i rami…

      – È quale sò quessi – rami? a quinta dumanda, nivastendu l’osse di a perna. Si strinciò u ghjinochju.

      – Ùn capiscu micca. – rispose u secondu è cun difficultà scacciava u pede di a gamba di u decimu craniu. A densità di i taglii ùn era apparentemente forte quant’è l’acciau, è per quessa, cun un bellu impattu, u craniu ùn si puderia micca craccià, ma assorbà un ughjettu più chjaru, cum’è in questu casu.

      – Cosa faremu? – dumandò u primu. – corre

      – Cù olii criptati?! Nooo. Avete bisognu à ghjunghje à i vostri sensi è rilassate. – suggerì u terzu è gettò l’oscu rossu à l’erba.

      – Ai! – qualchissia gridò in u bughju. I shards eranu attenti.

      – Quale a gridò? – murmurò a seconda.

      – Micca à mè?! – sorpresu u primu.

      – È micca mè. – hà ripetutu a quinta.

      – È sò generalmente sorda è mutu. – Hà dettu in a prima décima di a so vita è hà fattu un sonu.. – una volta, una volta, ravane, abyrvalg… A dicu, culleghi, dicu!!! urlava e saltò cum’è un basketball.

      – Tranquete. – u primu ladre. – Vai megliu guardà da dove vense u grido.

      – Ùn ci hè micca basari. – è a décima in gioia ch’ellu avia ricevutu una cumanda, s’hè scappatu, subitu currendu è ringrazia tutti cusì è fughjì di novu.

      Un istante dopu à a scumparsa in l’ombra scura di u dicimu, ci hè un sonnu è un fisu, chì s’intensificava mentre qualcosa s’avvicinava da a friczione à l’atmosfera

      Eiu! a fronte per a testa hà sbarcatu à a quinta dicima ghjunta.

      – Vulete un bazar? – Quintu saltò à i so pedi è piglia una pusizione di cummattimentu.

      – Freni, crescente. Là, ci. – u decimu puntò cun un ossa à a bughjura da duv’ellu hè volatu. – allora, in genere, qualcunu si stà sbulicatu, incandescente, è più importantemente, buttante.

      – Allora! È cusì. – u secondu era custarditu. – s’illumina, basare?.. Esattamente?..

      – Iè, per copre mi cù carne, chì site?

      – Se ùn sparite micca u cotone, allora l’avemu bisognu. Brillu, tandu. – è a dicima hà fattu cliccà nantu à i ghjinochji è falà à u collu.. –


Скачать книгу