Crazy Detective. Grappige detective. СтаВл Зосимов Премудрословски
in geur?
– No, apchi, Chuiskaya-dal, dêr groeit hennep.
– En wat kaam hjir? – frege Idota Klop.
– En wat binne jo hjir kaam? – antwurde Idot.
– Bisto in greyhound? Ik bin hjir berne.
– Sjocht d’r net út as hy hjir kaam? – Wiisde in finger nei de Intsephalopath Patzan.
– En yn ’e foarholle? apchi.– skodde syn noas en spat oaljefanten yn ’e Kaukasyske Harutun.
– Ik frege: Wat is hjir kaam?
– Rodaki ferhuze. Ik wenne dêr ek net siik. – ferfeelde tiener.
– En wat, jo kinne Anasha net ferjitte? Rush?
– Ik begryp net wat jo bedoele? Ik sei, shit en veegde syn ezel mei syn palm…
– En wat binne jo sa fulgêr? Net de Kents, allegear itselde mei jo, en de deadline… Tsien skynt.. Che laitsje net?
– Teminsten apchi. – Harutun tafoege. – Plus – ferset tsjin de autoriteiten.
It bern blaasde.
– En wat sette se yn Kazachstan net foar anasha? – Ottila feroare har toan.
– No, eins planten se it, – Idot wreef syn noas. – mar ik haw legaal wurke.
– Wat is legaal? apchi. – ferrast Harutun.
– Hanf sammele? Och! – Ottila sloech wer deselde finger mei in hammer.
– Hoe is it? Iets dat jo, apchi, jo ride ûnsin, schmuck. – Arutun sloech.
– Wêr hawwe jo him fongen? – bug Klop. – fier hjirwei?
– Nee, troch it hûs, yn ’e jiskefet. Apchi, en it wichtichste: it groeit dêr gelijkmatig, lykas yn in tún.. Jo plante, apchi, in hûn?
– Wachtsje, Harutun,.. komst hjir syudy? – Klop besteld.
Idot benaud benadere.
– Gean sitten. Ottila wiisde nei in tichtby lizzende bak en draaide it om, mar it wie sûnder boaiem. Idot gyng sitten.
– Rjochtsje jo hannen nei my ta, palmen nei ûnderen… Hjir. No, Harutun, bring de krante.
– Wêr wei? apchi.
– Freegje jo frou..
– Pisyunya, jou my in krante! apchi.
– Wa? Pisyunya?
– Apchi, apchi, apchi … – Harutun waard read
Idot gûlde.
– Wêr laitsje jo om? – Ottila draaide har nei de veranda. «Izolda, bring it papier hjir!»
– Nim it sels! Net styfmem groeide op! Izolda snuorde.
– Gean helje it. – yn in lege stim stjoerde korporaal Klop. Harutun brocht de krante yn in heal oere, Ottila hie it al slagge om hûndert nagels yninoar te bringen.
– Wat fokst dy foar dea? Kom hjir.
Ottila naam de krante en fersprate it op ’e aambeeld.
– Trije. – de bug bestelde
– Fjouwer. – Idot antwurde yn ferbjustering.
– Wat, fjouwer?
– No, trije – fjouwer – fiif…
– Meitsje jo grapkes? spuie yn jo hannen en trije, trije oant gatten. Wiskje al jo shit út jo hannen.
– Wêrom?
– Wolle jo dit demonstrearje yn it laboratoarium fan ’e distriktplysje?
– Nee.
– Dan trije hjir en rap.
It bern wreef gau in bal mei in erwt en joech it oan Klop.
– Yn? Wow! – ferrast Klop.
– Direkt fielde, apchi, de hân fan in profesjonele.
Ert fan Ottila yn goud ferpakt fan in sigaret ûnder in papier omheech. En stjoer fjoer oan. It papier baarnde en droege de fean. Ottila foldie út en pûn in erwt mei in hammer. Loskeppele mei tabak út in sigarette goaid en skoard werom. Seals en foltôge oan ’e ein. Ik lei in ferdraaid stik karton fan ûnder de matchbox yn it filterplak. En mei syn tonge fochtige hy de boppekant fan ’e sigaret en ljochte it. De jamb crunchde en de weromlûking sûch direkt nei de longen fan it gebiet en hy ûnthâlde Afrika. De iepen romten en de jungle. Dûnsjen dêrûnder mei de papuka’s stinkend út myn mûle. Olivier út ’e harsens fan in swarte man út in oanbuorjende stam dy’t kaam foar sâlt. Earste seks mei in hippo en mear. Uteinlik hold hy, as in bubble bubbelen, syn sykheljen, en liet de winged rook fan ’e gin stadichoan út yn stekken. Syn bloed waard ferrike mei fleurige soerstof en hy fielde him as yn nul swiertekrêft flein. Alles rûnom wie helder en sûzend. De bernejierren fan Ottila kamen en alles rûnom begon te behagen. De hûn klom út ’e booth en seach it stomme blik fan’ e eigner, dûnse en wachte syn sturt.
– Neat skyt josels?! – Hy joech syn stim net út, en joech de sigaret oan Intsephalopath. – Op Harutun, hâld op. As ekspert, fyn it ferskil tusken shit en shal.
– En ik haw it noait smookt. Apchi. Ik wit net hoe.
– Net as in sigaret, lit de reek gewoan net út. Ik sis, set it net folslein yn jo mûle, lit in gat foar it leverjen fan lucht oan ’e longen en binnen, lûke yn en net litte litte. Trek it yn en fiel it binnen jo.
Harutun rûn stadichoan oer en pakte it jamb. Hy smookte, lykas de baas bestelde. Nei in momint draaide hy him om yn in griente en stomde as in turkije.
– Jou it bern. – Ottila ferjit en bestelde Harutun. – Lit de grap foar de finzenis … – nei in heal oere gie Ottila troch – - Arutun, alle. Wat hasto grut?
– Och? Jou.. – de âlde man wapperde en kaam ta syn sin. Hy rikte út mei in sigaret. Idot naam it stamboek, bûgde en joech it rûn yn ’e wyk. Hy begon de twadde omloop, en al gau makke de Incephalopath de hichte ôf.
– No, wat? – loslitte fan Bedbug. – smoke? Wat smoke jo, jonge?
– Belomor. – Ik krige in pak Idot en naam elk in sigaret en mysels. Held út. Se namen en smookten.
– No, fertel my hoe’t jo legefolle hennep hawwe? – Begûn bedbug.
– Heh, kinne jo my yn it begjin fertelle hoe’t jo har wetlik planten? – Harutun tafoege.
– Lykas, heh. – Idot fêstmakke. – op ’e trekker.
– Wat ferfolgje jo, salaga? – Harutun raasde. – Op in trekker krast it. Gean sitten, bastert! Foar it libben!!!
– Ja, gean sitten, do, oars stean jo as in heak. Dêr, sit op ’e veranda. – suggerearre Bed bug corporal.
– Koartsein, de grap wie yn ’e praktyk. – it begjin fan Idot.
– En wa hawwe jo studearre? frege Klop.
– Ja, foar in trekkerbestjoerder-generalist. No, se stjoerden nei de plannen, hennep om skjin te meitsjen foar seilen. In seil foar jo UAZ fan himpkabels wurdt naaid.
– Hjir is hoe? – ferrast Ottila. – en wat?
– No, se hawwe my op in cannabis-rispmasjine set.
– En wat is dit? frege Klop.
– Ja. – Befêstige incefalopaat.
– En wêr wite jo? – ferrast Klop.
«Ik bin yn myn jeugd, Apchi,» begon Harutun, mar Idot gie troch:
– … wie in drugsferslaafde.
– Stil, puppy! –