Күңелем нигъмәтләре = Души моей богатства. Гарифуллин Дамир

      Искә төшә икәү бергә чаклар,

      Сызылып-сызылып таңнар атканда,

      Моң-сагышка чумып, ялгыз гына

      Чишмә буйларыннан кайтканда.

         Кушымта:

         Урманнарга кереп югаласы

         Килгән чаклар була үземнең.

         Басу юлларыннан килгән көйгә

         Табармындыр кебек эзеңне.

      Сиңа гына гыйшык тота-тота,

      Утлар йотам инде һаман да.

      Исемеңне җырга кушып җырлыйм,

      Йөрәккәем әрнеп янганда.

         Кушымта:

         Су буена төшеп югаласы

         Килгән чаклар була үземнең.

         Чишмәләрдән салкын су алганда

         Очратырмын кебек үзеңне.

      Илаһи җыр сиңа язам әле,

      Кызарып ла кояш батканда.

      Төн җиленә авыр сүзләр әйтмә,

      Үзәк өзеп, тәрәз какканда.

         Кушымта:

         Җир читенә китеп югаласы

         Килгән чаклар була үземнең.

         Ай-йолдызлар тартып алганда да,

         Мин табармын кебек үзеңне.

      Чибәр кызлар очрыйлар да

      Бәгыремне өтәләр.

      Чырык-чырык көлә-көлә,

      Утка салып үтәләр.

      Андый чакта әллә ниләр

      Уйлап бетерәм инде.

      Теге чия иренлесен

      Янда бөтерәм инде.

      Шуны сизенә бугай ул,

      Бер карап куя сөзеп.

      Кызганып тормый, бетерә

      Үзәкләремне өзеп.

      Ни эшләргә дә белмичә,

      Йөрәк кага да кага.

      Мин белмим: тауга менәмме,

      Төшәмме түбән таба?

      Тынычлыгымны югалтты

      Очкын чәчкән утлы күз.

      Бер сүз әйтми, йөрәгемдә

      Калдырган ул утлы куз.

      Шуннан соң уйлап кара син,

      Янмасын йөрәк ничек?

      Бабай булгач та йөрелә,

      Исәр яшьлеккә күчеп.

      Шатлык яше булып эри

      Йөрәкне алган бозлар.

      Бөтен дөньяны яшәртеп

      Яшәгез, чибәр кызлар!

      Гомер буе күзләреңдә