Күңелем нигъмәтләре = Души моей богатства. Гарифуллин Дамир
могҗиза килә булыр
Җир һәм су хикмәтеннән.
Нидер бар сарманлыларда
Сандугач өммәтеннән.
Түзеп булмас, кабат-кабат
Килмичә тагы монда.
Чынлап илаһи яклар бу –
Оҗмах почмагы монда.
Истә калганнардан
Миңа кыенлык килгәнне
Көнендә тоя идең.
Терәк итеп, иңнәремә
Иңеңне куя идең.
Күңел күгемә болытлар
Чыкканны тоя идең.
Болыттан өстә очарлык
Канатлар куя идең.
Өскә килгән җил-давылны
Җибәрми тыя идең.
Терәк итеп һәрчак миңа
Үзеңне куя идең.
«Миллионлаган йолдыз күк йөзендә…»
Миллионлаган йолдыз күк йөзендә,
Исемеңне бирдем берсенә.
Нинди матур йолдыз икәнеңне
Планеталар гел-гел күрсеннәр.
Мин меналмам инде яннарыңа,
Мин калырмын җирдә, бер читтә.
Сиңа булсын Галәм киңлекләре,
Сарман исә мине җирсетә.
Киләчәккә барсын сәламем
Әй, каләмем!
Сагышларга тулы,
Моңга тулы шигырь язмале.
Язма әле, язма, табигатьтә
Гөрләвекләр тулы яз мәле.
Күңелемдә бөреләнгән гөлләр,
Чәчәк атып, мине сихерли.
Яр буенда үскән тирәкләрнең
Тамырларын юып су гөрли.
Күрче инде кара каргаларны,
Ак шатлыклар алып килгәннәр.
Хәтфә булып япкан юл кырларын
Көтү-көтү яшел үләннәр.
Болытларны куып, җитез җилләр
Юл ачалармыни кояшка.
Нәрсә дим соң инде, дөньясында
Чынбарлык һәм әкият тоташкан.
Җир өстенә чыгу шатлыгыннан
Чишмәләр дә сайрап агалар.
Урманнарның серле сулышлары
Ялкын сыман җанга кабалар.
Шунда гына аңлый төшәсеңдер
Нәрсә тере, нәрсә үлгәнен.
Горурланыр эше арткан саен,
Үзен таный кеше дигәнең.
Шуларны яз әле, каләмем,
Киләчәккә барсын сәламем.
«Юлларда таулар өелгән…»
Юлларда таулар өелгән,
Упкыннар казылганнар.
Шулардыр җирдә минем дә
Язмышка язылганнар.
Юлым упкыннар төбеннән
Тауларның түбәсенә
Мине көн-төн туктатмыйча
Йөгертеп менә сыман.
Сыгылган чаклар булса да,
Егылган чак булмады.
Беркайчан да миңа язмыш
Кочагы ят булмады.
Үз язмышыма ышанып,
Авырлыкны җиңдем мин.
Упкын-кыяларын алдым,
Тау өстенә мендем мин.
Язмыш ярдәмгә ашыкты,
Йөрәгем канаганда.
Ул миңа көч-куәт бирде,
Һәлакәт янаганда.
Ник онытып булмый соң?
Мәхәббәтне кайчан аңлыйлардыр,
Яшьлектә гел юләр төсле без;
Борынга ис кергәч, ни эшләптер
Яна-көя үләр төсле без.
Чалкан ятып тугай чирәменә,
Тургайларны