Someone new. Laura Kneidl
zaszkodziło, że każdej z entuzjazmem opowiadałam o tej drugiej.
– A teraz mów – powiedziałam do Alizy i z zaciekawieniem pochyliłam się z kieliszkiem wina nad kuchennym blatem. – Jak było z tymi ludźmi z czasopisma?
Na twarzy Alizy pojawił się uśmiech.
– Fantastycznie.
– Eleven w skali od jeden do dziesięciu?
– Tak! – krzyknęła Aliza z rozpromienionym wzrokiem i sięgnęła po kawałek pizzy zamówionej u tego samego dostawcy co poprzedniego dnia. – Dziennikarka była bardzo miła. Zachwycała się moim blogiem i widać było, że zapoznała się z moimi artykułami, a nie tylko je przejrzała.
– O czym rozmawiałyście? – zapytała Lilly.
– O moich ulubionych przepisach, ulubionych kuchennych gadżetach, o Instagramie i o przyszłości blogów kulinarnych. Co sądzę o kulinarnych show i czy wyobrażam sobie, że kiedyś mogłabym prowadzić własną restaurację. Trochę też pytali o studia, zarządzanie czasem, bo wielu blogerów utrzymuje się z prowadzenia bloga. Taki blog razem z tymi wszystkimi dodatkowymi rzeczami szybko może się stać pełnoetatową pracą.
Kiwnęłam głową, przyznając jej rację. Nie pierwszy raz zastanawiałam się, skąd bierze tyle czasu i sił, żeby oprócz zajęć codziennie poświęcać dwie albo trzy godziny na prowadzenie bloga, nie mówiąc o samym gotowaniu. Mówiła mi kiedyś, ile pytań i komentarzy dostaje codziennie, a nie wszystkie są miłe. Nie wiem, jak ona to wytrzymuje.
Opowiadała nam jeszcze o sesji zdjęciowej i pokazała na komórce kilka zdjęć, które fotograf od razu jej przesłał. Wyglądała naprawdę świetnie, jaśniała bardziej niż kuchenne powierzchnie, które jej mama wypolerowała na błysk. Potem przeszłyśmy do Instagrama i Aliza pokazała nam innych blogerów, którzy też mieli wywiad dla tego czasopisma.
– Ten jest słodki – powiedziała Lilly, kiedy oglądałyśmy mężczyzn. Miał na imię Josh i w przeciwieństwie do Alizy, która korzystała z Instagrama wyłącznie dla celów bloga, wrzucał też prywatne zdjęcia rodziny, psa i narzeczonego.
Obejrzałyśmy inne blogi, a potem nadszedł czas na naszych przyjaciół. Na pierwszy ogień poszedł Tanner. Otworzyłam jego profil na swojej komórce. Miał niedużo zdjęć, a jeśli już, to najczęściej można było na nich rozpoznać tylko poszczególne części ciała: nogi, ręce albo dłonie, które coś trzymały. Poza tym było sporo zdjęć krajobrazowych i kilka zdjęć Lilly, Linka i jego. Nigdy nie pokazywał twarzy syna. Potem obejrzałyśmy profile niektórych kolegów Alizy i moich oraz szkolnych kolegów Lilly. A na koniec weszłyśmy na Aktualności na moim Instagramie, ale ciągle robiłyśmy przerwy, żeby pogadać. Jednocześnie jadłyśmy pizzę, z której zdjęłam oliwki. Nie znosiłam tych małych słonych skubańców, za to Lilly je uwielbiała.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.