Woud van nege en negentig vlerke. Carina Stander

      om op die rug van ’n donkie in die see te swem

      om op die rug van ’n donkie in die see te swem

      deur ’n land bo die wolke

      oor landskappe van droom

      ’n pen soos ’n staf in die hand

      om bloots op ’n esel oor ’n golf te galop

      warrel in die hare

      Stormmeeu op die skouer

      se vlerk gesprei teen die strale

      om saam met ’n hings deur seë te ry

      voorkop rug voetbrug gesout

      teen die brand van blindwit branders

      om borsdiep in ’n woord te toer

      die walvis ’n inkvlek op blou papier

      wanneer die Windmaker se asem

      die water stadig roer

      om veerlig te dryf

      verse te skryf

      die son ’n engelkop

      vanaf ’n eselrug aanskou

      om die heelal en hemel só dop te hou:

      laat my reise voortaan eenvoudig wees

      ons het vulkane sien sluimer onder lakens sneeu

      ons het vulkane sien sluimer onder lakens sneeu

      herders hoor blaas op ’n trompetskulp –

      asems wasem deur die nag

      as hulle die kudde uit die koue jaag

      twaalf seuntjies op ’n rietboot

      het ’n broosgeel bamboes gefluit –

      verstom die visse gelok uit die slyk

      die vlegselmeisies se voete

      kon deurskynende roetes verken

      al oor die bergmeer se blou

      het ons oë ons hierdie keer bedrieg

      of was die herders ook vulkane

      kon die visserseuns soms kwik en kwaak

      het die meisies geroepsing in ’n kring

      het die ouvrou haar oë gesluit

      maalklip op die skoot

      toe sy die gekraakte kliptafel ontdek

      waar God ’n slavin vra om te trou

      vulkaanklip

      Hawaii

      vulkaanklip is die naghemel van ’n eiland

      vulkaanklip is swart vlegsels met koper spikkels

      vulkaanklip is vuurvlieë in die wonde van God

      wanneer puinsteen spat

      word die reënwoud

      in ’n oogwink

      ’n blink begraafplaas

      skaars ’n armlengte onder jou voet

      vloei riviere van vuur

      rooi soos Bloed

      rooi soos Bloed

      as tyd soos ’n kraai kon vlieg

      Hawaii

      as tyd soos ’n kraai kon vlieg

      en jy kortpad terug kon kies

      sou jy wou sweef saam met ’n rooi ’l’iwi

      na ’n berg soos ’n Hoofman

      trots geplooi

      dié berg is ’n Sigbare Raaisel

      soos God

      sou jy terugkeer na ’n lavaland

      waar selfs die reënboë vreesloos woon

      Singvoël

      laat die wat ore het, weet:

      wie die tong van Singvoël eet,

      sal vir ewig bloei

      vloed

      Iguazú, Argentinië

      by die plek waar wolke gebore is

      het die droom by my oë ingeloop:

      die duiwel se keelgat was ’n kolk

      die smaak van groen hel op sy tong

      wanneer broeibome oorstroom

      en swerms flappend verdrink

      ’n ritseling in die bamboesbos:

      die Skutsengel was terug

      was hier in lewende lywe

      met blinkgeel bye op die arms

      ’n reënboog soos ’n hemelslang

      het al om Sy nek en skouers gehang

      hoe helder die woede van driehonderd watervalle

      hoe woedend die Stem wat die vloedhek óópsing

      sodat brandende serafs ’n skare

      na vaste aarde kan bring

      halfdooies uit die poel van die draak

      elke lomperik wat weet

      die sagte stok in die stroom was ’n slang

      (’n drenkeling wou haar keel

      met haar eie tong afsny

      maar ook sy is bevry

      uit die vrot long van die graf)

      in die sproeireën van Sy glimlag

      wou ek ’n blou vraag waag:

      het Jy lief

      het ’n wolk water

      ’n vlinder met verweerde vlerk

      het op my ringvinger gerus

      toe die ganse afgrond galm:

      Ek is die groot Ek Is

      boodskappe van Bo

      Giant Forest, Kalifornië

      sneeu sif in fynskrif tussen my vingers

      sneeu knars ’n kode onder my stewels

      sneeu skreeu geluidloos oor ’n waterval

      oral wit gedigte op wit papier

      hier waar prêriewolwe nader draf

      en eekhorings mekaar verjaag

      deur ’n botstil eikewoud

      – die takke flambojante frille

      van ’n sigeunerrok –

      is spore die stemme van diere

      toe ek die sequoiareus

      se bruin