Liefde onder die sterre. Susan Pienaar
is.
“Laat ek net eers gou my tas gaan uitpak, dan gesels ons verder. Ek beplan om so vier weke te kuier, as dit oukei is met julle?”
“Dis great!” jubel Tillie. “Jislaaik, hoekom vertel jy my nóú eers? So lekker lank! Wag tot Nico dit hoor.”
Lisa gaan los die dienswaentjie in die kombuis en gaan hang haar klere op. Toe sy tevrede is dat al haar goedjies ’n plekkie gekry het, besluit sy sy wil kyk wat op die werf aangaan.
Rondom die huis is daar sementstroke. Sy wil daarop loop, nie op die grond nie, want sy is kaalvoet. Maar “Eina!” gil sy toe haar voetsole voel of hulle aan die sement gaan vassmelt. Sy spring blitsig van die strook af en voel hoe naalde in haar voete steek.
Duwweltjies! Haar voete sit heeltemal vol duwweltjies. Sy kan ook nie sit om dit uit te trek nie, want dan steek die goed in haar agterstewe in. Sy balanseer op een been, lig een voet en begin die duwweltjies een vir een uittrek. Sy het al vergeet hoe die goed kan brand. Haar voete het sag geword in die stad, dit bloei selfs effens. Sy kyk fyn na die grond voordat sy versigtig haar voete een vir een neersit, en klim dan dankbaar teen die skadukant van die trappe op na die stoep.
Lisa sit op die badrand met haar voete in water en vee met ’n koue nat lap oor haar natgeswete gesig toe Truitjie inkom.
“Juffrou Tillie roep virrie juffrou. Ek het tie virrie twie va julle gemaak, dis innie kamer.”
“Dankie, Truitjie. Ek kom.”
Tillie laat haar bababoek sak toe Lisa binnekom. “Vat dit jou toe só lank om uit te pak?”
“Nee, man. Ek was buite ook.” Lisa tel haar sandale langs die bed op en glip hulle aan. “Hoekom haal niemand die vervlakste duwweltjies om die huis uit nie?”
“Shame, het jy daarin getrap? Ek sal vir Nico sê, maar ons voete is seker meer gehard.”
Lisa gaan sit op die bed met haar tee. “Hoekom plant julle nie ’n paar blomme of struike nie?”
“Nooit! Water is te kosbaar vir sulke goed, die diere het dit nodig.”
“Is daar ’n tuin op Kallie se plaas?”
“Groentetuin, ja,” knik Tillie, “nie blomme nie. Kallie se plaas lê nader aan die rivier, so hy het bietjie meer water as ons.” Tillie staan op. “Ek moet gaan piepie, en ek wil loer … jy weet?”
Dis al skemer toe Kallie met Nadia opdaag. Lisa sit langs Tillie op die bed toe hy met die kind in sy arms binnekom.
“Hallo, en hoe gaan dit hier?” Kallie se blik gly rakelings oor Lisa, kom dan vraend op Tillie tot rus.
“Haai, Kallie! Great noudat Lisa hier is. Ons gesels ’n hond uit ’n bos.”
Die blondekop Nadia wriemel haar uit Kallie se arms uit en klim-val na Tillie toe. Lisa hou haar gesig weggedraai van hom, maar sy bly sterk bewus van Kallie. Hy staan veels te naby aan haar.
Tillie lig Nadia se ken. “Ek het jou mos vertel van my maatjie wat soos my eie sussie is?” En toe Nadia skaam knik: “Lisa gaan lank by ons twee kuier.”
Lisa skud aan ’n voetjie. “Hallo, Nadia.” Nadia knik net vinnig en skuif nog nader aan Tillie.
“Kom julle, die kos is reg.” Nico kom opgewek die kamer binne. Hy mik om Tillie op te tel, maar gryp Nadia eers en gooi haar ’n paar keer in die lug terwyl sy opgewonde gil. Hy gooi haar dan sagkens vir Kallie en buk om Tillie op te tel.
Lisa stap haastig voor die ander uit eetkamer toe. Sy moet haarself bietjie onder hande neem! Hoekom is Kallie tog vir haar so sexy met die kind in sy arms? Was sy dalk … effens jaloers? Omdat sy nie kan onthou dat haar pa haar ooit so vasgehou het nie? Nee, sy soek nie ’n pa se liefde nie, glad nie, maar net vir ’n waansinnige oomblik, moet sy erken, wou sý die een in Kallie se arms gewees het. Dis mos nou verspot! Sy moet haar op die daad regruk.
Aan tafel gesels Nico en Tillie gelukkig vrolik, en Lisa kan haar slaai en vrugte geniet terwyl sy meestal net luister – en probeer om nie na Kallie te kyk nie. Sy sien Nadia bekyk haar met groot, nuuskierige groen oë, en sy glimlag vir haar. Die kind reageer nie.
“Hoekom so stil, Lisa?” vra Nico.
“Ek luister maar na julle.”
“Ek’s baie bly om te hoor jy kuier ’n volle maand. My vroutjie was die afgelope tyd kwaai eensaam. Maar ek hoop jou winkels gaan nie in jou afwesigheid swaarkry nie?”
“Nee wat, my personeel cope altyd goed.” Uit die hoek van haar oog sien Lisa Kallie hou haar geïnteresseerd dop. “Ek moet darem ook verlof vat. My skootrekenaar is hier, ek doen nog altyd die boeke en bly per e-pos in verbinding.”
Nico knik. “En as iets drasties verkeerd gaan?”
“Dan sal ek heen en weer vlieg.”
Tillie glimlag en druk Nico se hand. “Nou kan Nico ophou bekommer oor my en sy werk gedoen kry.”
Toe hulle klaar geëet het, tel Nico Tillie in sy arms op. “Tyd vir jou om in die bed te kom.”
Lisa spring op – sy wil nie alleen by Kallie agterbly nie. “Wag, ek sal vir Tillie help.”
“Tillie bad soggens,” skud Nico sy kop. “Hierdie is kinderspeletjies …”
“Dis nog vroeg, gaan kuier jy en Kallie in die sitkamer,” sê Tillie vinnig. “Nico gaan nie gou terug wees nie. Nag, Kallie.”
Wat kan Lisa nou doen! Sy kan Kallie nie alleen los nie, dit sal so ongeskik wees. Sy gaan maar onwillig sitkamer toe.
Kallie lê die half-aan-die-slaap Nadia op ’n bank neer en kom sit oorkant Lisa op ’n gemakstoel. Dis vir haar glashelder wat Tillie en Nico pas gedoen het, en Kallie besef dit baie duidelik ook, sien sy aan sy geamuseerde uitdrukking.
Lisa lag verleë. “Ek kry die indruk Nico en Tillie probeer Kupido speel.”
Hy grinnik. “En is daar iemand wat sal omgee indien dit sou werk?” Kallie se oë glinster en hy lyk vir haar baie vriendeliker as vroeër. Sy ontspan effens.
“Wel, hy sal dalk omgee, maar Dewald het nie ’n voet om op te staan nie. Ons is nie meer verloof nie.”
“Ek lei af dis dan jy wat die verlowing verbreek het?”
Lisa knik, kyk dan na Nadia om die aandag te verskuif. “Sy’s ’n pragtige kind.”
“Ja, sy’s mooi … Lyk op ’n haar soos haar ma.” Kallie lyk skielik baie ernstig. “Het Tillie jou vertel van Kanna en hoe Nadia haar mis?”
Wat sal die man sê as hy weet hý was meestal onder bespreking? “Ja, sy het my vertel.”
Lisa bestudeer Kallie terwyl hy ingedagte na Nadia kyk. Hoe kan hy vir haar so vreemd aantreklik wees terwyl sy niks van hom hou nie? Sy gitswart hare blink en sy gesig is gladgeskeer. Vanaand dra hy donker jeans en ’n netjiese swart hemp. Sy swart skoene is van die duur soort. Italiaans. Sy weet, skoene is haar passie. Dít sou sy nou nie van ’n Karooboer verwag het nie.
Kallie kyk weer na haar. “Wat het hy verkeerd gedoen?”
Vrek, hy’t haar uitgevang dat sy hom aanstaar! “Uhm, wie?”
“Dié Dewald. Wat het hy gedoen of nie gedoen nie dat jy die verlowing verbreek het?”
Sy ken omtrent Kallie se hele geskiedenis. Dis seker net reg dat hy van haar ook iets weet. Ai.
“Hy’t my verneuk.”
“En nou wil hy jou terughê?”
Lisa bly stil. Nie eens Tillie weet hoe Dewald haar pes nie.
“Jy’t tog gesê Dewald sal kapsie maak as Kupido se pyle inslaan.”
Dink Kallie dalk sy soek man, soos Tillie vir Nico gekry het? Dit mag nie!
“Hy is irrelevant. Ek is in elk